Seyhun Topuz

Seyhun Topuz
Doğum adıSeyhun Topuz
Doğum1942
Balıkesir, Türkiye
AlanıHeykel
Etkin yıllar1970-günümüz
Sanat eğitimiDevlet Güzel Sanatlar Akademisi
[seyhuntopuz.com Resmî sitesi]

Seyhun Topuz (d. 1942, Balıkesir), gometrik soyut anlatımla çalışan Türk heykeltıraş.

Yaşamı ve çalışmaları

Babasının ısrarı üzerine İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ne başladı. Fakat sanata olan ilgisinden dolayı ikinci akademik yılında babasından habersiz olarak bu bolümden ayrılarak sanat akademisi sınavlarına hazırlandı. Devlet Güzel Sanatlar Akademisi (MSGSÜ)'ni kazanıp Yüksek Heykel Bölümünü bitirdi. 1974-1978 yılları arasında yine aynı kurumda asistan olarak görev aldı. 1970'li yıllarda ilk kişisel sergisini açtı.[1] 1973 yılında Cumhuriyetin 50. yılı kapsamında teşvik edilen 20 sanatçıdan biri oldu ve çalışması 4. Levent'de belirli bir süre kaldı.[2] 1977 yılında kendi alanındaki "heykelde ışık ve saydamlık"[3] konulu tezi ile akademik yeterlilik derecesini tamamladı. 1978-1980 ve 1983-1984 yılları arasındaki çalışmalarını New York'ta devam ettirdi. 1978-1980 yılları arasında ise Art Students Leauge’de heykeltıraş Jose De Cleft ile beraber çalışmalarına devam etti. 1987 yılında İstanbul Bienali'ne katıldı. 1990'da Ankara Sanat Kurumu tarafından ‘Yılın Heykel Sanatçısı’ ödülünü kazandı.[4] 1999 yılında İstanbul'da kişisel bir sergi açtı. Bir yıl sonra çalışmaları Ayşe ve Ercümend Kalmık Müzesi’nde sergilenmeye başlandı. Daha sonraki sergilerini İstanbul Maçka Sanat Galerisi ile Ankara'da Galeri Nev'de sürdürdü. 2006 yılında sanat hayatının otuz beşinci yılını kutladı. Yine bu yıllarda, eserleri "Bellek ve Ölçek: Modern Türk Heykelinin 15 Sanatçısı” adlı sergi kapsamında İstanbul Modern'de sunuldu.[5] 2008 yılında Aydın Doğan Vakfı Heykel Ödülü'nü aldı.[6] Ödülü aldığı sırada "Mutluyum, bir kadın sanatçı ve bir heykelci ödül alıyor" ifadelerini kullandı.[3]

Sanat yaşamında ağırlıklı olarak kare, daire ve üçgen formlu geometrik-soyut demir yapıtlar üzerine çalıştı. Demir dışında ahşap, taş ve pleksiglas gibi malzemeleri de denedi. Bazı çalışmalarında Rus Konstrüktivistler ile Naum Gabo'nun küresel formlar üzerine olan arayışlarına atıflar yaptı. 1990'larda demir kütleleri keskin köşeler oluşacak şekilde kesip katlayarak değişik çokgen görünümlü eserler vererek minimalist örneklere yaklaştı. Kendisinin yer heykellerinin bir kısmı siyah olan demir levhalardan oluşmaktadır. Duvar heykellerinde ise demir yerine genellikle fiberglası tercih etmiştir. Son dönemlerinde ve özellikle “Bozulmuş Dikdörtgenler"de dairesel hareketlerden yararlanmıştır. Yer heykelleri genel anlamda yerçekimine uyumlu olarak aşağı, karşıt olarak da yukarıya uzanmaktadır.[7][8]

Kaynakça

  1. ^ "Sadece kendi işlerimden besleniyorum". Hürriyet. 6 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2017. 
  2. ^ Meral Tamer. "Seyhun Topuz'la Çapa Yalısı'nda bir akşam yemeği". Milliyet. 6 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2017. 
  3. ^ a b "'İki heykelimi hurdacı çaldı'". Radikal. 6 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2017. 
  4. ^ "Seyhun Topuz'un heykelleri Cumhuriyet Müzesi'nde". Radikal. 6 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2017. 
  5. ^ "Seyhun Topuz". Galeri Nev. 6 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2017. 
  6. ^ "Aydın Doğan Ödülü, Seyhun Topuz'un oldu". Hürriyet. 6 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2017. 
  7. ^ Olcay Ataseven. "Oluşum Süreci İçinde Türk Heykel Sanatına İlişkin Kısa Bir Değerlendirme". SDÜGSF. 5 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2017. 
  8. ^ Zeynep Rona. "Seyhun Topuz'un Heykellerinde Geometrik - Soyutun Evrimi". sanatmüze.org. 1 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2017. 
  • g
  • t
  • d
Türkiye'de görsel sanat yaklaşımları
Klasik
Asker Ressamlar
Osmanlı Ressamlar Cemiyeti
İnas Sanâyi-i Nefîse Mektebi
Yeni Resim Cemiyeti
  • Şeref Kamil  • Saim Özeren  • Refik Fazıl  • Mahmut Cemaleddin  • Turgut Zaim  • Sabih Bey  • Cevad Hamid
Müstakiller
D Grubu
Onlar Grubu
Çallı Kuşağı
Tavanarası Ressamları
  • Nuri İyem  • Erdoğan Behnasavi  • Baha Çalt  • Atıfet Hançerlioğlu  • Seta Hıdiş  • Ömer Uluç  • Haluk Muradoğlu  • Ümit Mildon  • Vildan Tatlıgil  • Pindaros Platinidis  • Atıf Yılmaz
Yeni Dal Grubu
  • Avni Memedoğlu  • Nejat Tözge  • Marta Tözge  • Kemal İncesu  • İhsan İncesu  • Hikmet Aksüt  • Vahi İncesu  • İbrahim Balaban
Yeniler Grubu
Siyah Kalem Grubu
Modern
Soyut dışavurumcu sanatçılar
Geometrik soyut sanatçılar
Soyut heykel sanatçıları
Modern soyut sanatçılar
Modern figüratif sanatçılar
Modern heykel sanatçıları
1968 kuşağı sanatçılar
Anlatım dilinin çeşitlendiği sanatçılar
Çağdaş
Hafriyat Grubu
Kavramsal sanatçılar
2000 sonrası
Dekoratif
Mozaik
  • Bedri Rahmi EyüboğluFerruh BaşağaJale Yılmabaşar • Süha Semerci • Meyçem Ezengin • Sibel Hananel • Halil Sarı • Ahmet Bostancı • Gülten Alcan • Gülistan Genç • Gülçin Sökücü • Serdar İyiyiz • Mervan Altınorak • Ayça Bumin
Çini
  •  Hafız Mehmed Emin Efendi • Ayşe Özkan • Faruk Şahin • Faik Kırımlı • Nimet Varlı • Sıtkı Olçar • Turgut Tuna • Mehmet Gürsoy • Mustafa Kerkük • Önder Düz
Vitray
Seramik
Tekstil
  • Bedri Rahmi EyüboğluZeki Faik İzerÖzdemir AltanZekai Ormancı • Aydın Uğurlu • Ayla Salman • Candan Akpınar • Harun Acı • Nil Yalter • Reyhan Kaya • Atilla Ergür • Belkıs Balpınar • Filiz Otyam • Ebru Dikmen • Sedef Acar • Suhandan Özay Demirkan • Mustafa Kula • Ömer Karaçam • Beyhan Saldıray • Sümer Saldıray • Şahin Yüksel Yağan • Çiğdem Gürel • Dilek Alpan • Zeki Alpan • Sibel Arık • Devrim Erbil • Hamdi Ünal • Latif Taşarlı • Ayten Sürür • Çiğdem Kaynar • Haldun Acara • İdil Akbostancı • Cafer Arslan • Sevim Arslan • Gülcan Batur Ercivan • Sonja Böhlander Tanrısever • Çiğdem Çini • Pelin Demirtaş Dikmen • Öznur Enes • Nuray Er • Canan Erdönmez • Bettina Franckenberg • Nur Gökbulut • Ülkü Kaymaz • Selda Kozbekçi Ayranpınar • Fırat Neziroğlu • Füsun Özpulat • Maria Sezer • Biret Tavman • Cemile Tuna • Nesrin Türkmen • Ali Yaldır • Leyla Yıldırım • Elvan Adanır • Sema Arıgil • Günay Atalayer • Gül Bolulu • Esra Kavcı • Nesrin Önlü • Neslihan Yaşar • Betül Atlı
Otorite kontrolü Bunu Vikiveri'de düzenleyin
  • ISNI: 0000 0004 9769 2276
  • LCCN: no2016142440
  • VIAF: 61147905229479091457
  • WorldCat (LCCN): no2016-142440