Stefanos Dragumis
Data i miejsce urodzenia | 1842 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 17 września 1923 | ||
Premier Grecji | |||
Okres | od 18 stycznia 1910 | ||
Poprzednik | Dimitrios Ralis | ||
Następca | Elefterios Wenizelos | ||
Minister finansów Grecji | |||
Okres | od 24 września 1915 | ||
Poprzednik | Emmanuil Repulis | ||
Następca | Dimitrios Ralis | ||
|
Stefanos Dragumis (gr. Στέφανος Δραγούμης; ur. 1842 w Atenach, zm. 17 września 1923 tamże[1]) – grecki prawnik i polityk.
Życiorys
Był synem dziennikarza Nikolaosa Dragumisa[2]. W 1861 ukończył studia prawnicze w Paryżu i obronił pracę doktorską[2]. Dzięki wsparciu Charilaosa Trikupisa, od 1875 pracował na stanowisku sekretarza generalnego w ministerstwie sprawiedliwości, ale po konflikcie ze zwierzchnikiem odszedł ze stanowiska[2]. W 1879 po raz pierwszy uzyskał mandat deputowanego do parlamentu[2]. Po zamachu z Gudi stanął na czele rządu i zainicjował zmiany w ustawodawstwie greckim[2]. Jednym z kluczowych zadań rządu było zapewnienie bezpieczeństwa Grekom, mieszkającym na terytorium państwa osmańskiego, którzy doświadczali dyskryminacji po rewolucji młodoosmańskiej[3].
Po przyjeździe do Aten Elefteriosa Venizelosa, Dragumis podał się do dymisji wraz z podległym mu rządem[2]. W czasie wojen bałkańskich pełnił urząd generalnego gubernatora Krety, a następnie Macedonii. W latach 1915-1917 kierował resortem finansów[2]. W wyborach 1916 i 1920 uzyskiwał mandat deputowanego do parlamentu[2].
Był żonaty (żona Eliza z d. Kontojannakis), miał 11 dzieci[2]. Jednym z jego synów był dyplomata Ion Dragumis[1].
Zobacz też
- Premierzy Grecji
Przypisy
- ↑ a b Γιάννης Α. Μάζης: Ίων Δραγούμης: Ο ασυμβίβαστος. Ateny: Metaichmio Publications, 2016, s. 27. ISBN 978-618-03-0965-2.
- ↑ a b c d e f g h i Στέφανος Δραγούμης [online], sansimera.gr (gr.).
- ↑ Yura Konstantinova. THE VIEWS OF ELEFTHERIOS VENIZELOS ON THE BALKAN POLICY OF GREECE (1910-1916)". „Études balkaniques”. 1, s. 59–60, 2012.
Bibliografia
- Biografia Dragumisa (gr.) na greckiej stronie historycznej ''San Simera'', tworzonej przez Instytut Kulturalny Badań Akademickich (instytucja użyteczności publicznej) [online], sansimera.gr (gr.).
- p
- d
- e