Jeorjos Kafandaris
Jeorjos Kafandaris (1927) | |||
Data i miejsce urodzenia | 13 października 1873 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 28 sierpnia 1946 | ||
Premier Grecji | |||
Okres | od 6 lutego 1924 | ||
Przynależność polityczna | Partia Liberalna | ||
Poprzednik | Elefterios Wenizelos | ||
Następca | Aleksandros Papanastasiu | ||
Wicepremier | |||
Okres | od 22 listopada 1945 | ||
Minister spraw wewnętrznych Grecji | |||
Okres | od 10 sierpnia 1915 | ||
Poprzednik | Nikolaos Triandafilakos | ||
Następca | Dimitrios Gunaris | ||
Minister sprawiedliwości Grecji | |||
Okres | od 11 stycznia 1924 | ||
Minister spraw zagranicznych Grecji | |||
Okres | od 6 lutego 1924 | ||
Następca | Aleksandros Papanastasiu | ||
Minister finansów Grecji | |||
Okres | od 4 grudnia 1926 | ||
|
Jeorjos Kafandaris (gr. Γεώργιος Καφαντάρης; ur. 13 października 1873 we Fragiście (Eurytania), zm. 28 sierpnia 1946 w Atenach[1]) – grecki prawnik i polityk, premier Grecji (1924), minister spraw wewnętrznych (1915), minister spraw zagranicznych (1924), minister finansów (1926-1928).
Życiorys
Był synem urzędnika Konstaninosa Kafandarisa[1]. Ukończył studia prawnicze na uniwersytecie ateńskim, a następnie pracował w wyuczonym zawodzie. W 1905 po raz pierwszy wybrany deputowanym do parlamentu[1]. Od 1911 związany z Partią Liberalną. Po wyborach w 1915 objął kierownictwo resortu spraw wewnętrznych w gabinecie Elefteriosa Wenizelosa. W okresie I wojny światowej należał do przeciwników króla Konstantyna I, przebywał w Salonikach[1]. W styczniu 1919 objął kierownictwo nad resortem rolnictwa, ale po konflikcie z Wenizelosem podał się do dymisji[1]. Po rewolucji 1922 był faktycznym przywódcą Partii Liberalnej. W 1923 objął kierownictwo resortu sprawiedliwości, dzięki niemu wprowadzono ustawę amnestyjną i wznowiono wydawanie czasopism, zawieszonych w roku 1922. W lutym 1924 objął ster rządu, ale konflikty wewnątrz gabinetu zmusiły go do dymisji po dwóch tygodniach sprawowania urzędu[2].
W 1924 założył Partię Postępowo-Liberalną, reprezentował tę partię w rządzie Elefteriosa Wenizelosa, powstałym w 1928 (jako minister finansów). Za współpracę z Wenizelosem został aresztowany w 1935, ale sąd go oczyścił ze stawianych zarzutów[1]. Po przejęciu władzy przez Joanisa Metaksasa w 1936 zesłany na Zakintos, jako znany zwolennik ustroju republikańskiego[1]. W czasie II wojny światowej nie współpracował z ruchem oporu. W 1945 objął stanowisko wicepremiera w rządzie Temistoklisa Sofulisa, jednak wkrótce podał się do dymisji w proteście przeciwko niewłaściwej jego zdaniem, organizacji wyborów parlamentarnych[1]. Zmarł we własnym domu, na zapalenie oskrzeli[1].
Był żonaty (żona Maria Papaleksopulos)[1].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Biografia Kafandarisa (gr.) na greckiej stronie historycznej ''San Simera'', tworzonej przez Instytut Kulturalny Badań Akademickich (instytucja użyteczności publicznej) [online], sansimera.gr (gr.).
- p
- d
- e