Madonna del Granduca

Madonna del Granduca

Autor	Rafael
Data powstania	ok. 1505–1506 lub 1506–1507
Medium	olej na desce[1]
Wymiary	84,4 × 55,9 cm[2]
Miejsce przechowywania
Miejscowość	Florencja
Lokalizacja	Palazzo Pitti
Multimedia w Wikimedia Commons

Madonna del Granduca – obraz olejny Rafaela namalowany ok. 1505–1506^[1] lub ok. 1506–1507^[2]. Znajduje się w zbiorach Palazzo Pitti we Florencji^[1]. Uchodzi za jedną z najsłynniejszych Madonn Rafaela^[1][2].

Przedstawiona na obrazie Maryję i Dzieciątko Jezus są w poważnym i melancholijnym nastroju. Atmosferę potęguje ciemne, jednolite tło. Maryja trzyma dziecko, chcąc je pokazać całemu światu. Maryja ma na sobie czerwoną suknię i błękitny płaszcz. Maryja ma ciemne oczy, łagodny owal twarzy oraz delikatne usta. Dzieciątko zwraca się w stronę widza. Jego smutek i powagę podkreślają gotowość Jezusa do przyjęcia boskiego planu zbawienia. Boskość Maryi i Dzieciątka podkreślają dyskretnie ukazane aureole. Wbrew prawom fizyki światło nie okala postaci, lecz bije od nich^[1].

Obraz został namalowany we Florencji. Nieznany jest zleceniodawca obrazu^[2]. Swój tytuł zawdzięcza księciu Toskanii Ferdynandowi Medyceuszowi, który w 1799 (według innego źródła na przełomie 1799 i 1780^[2]) roku kupił obraz od antykwariusza Gaetana Galiera^[1]. Według przekazów Ferdynand III był zżyty z obrazem, nie oddał dzieła nawet po udaniu się na wygnanie^[1]. W 1882 roku obraz trafił do Palazzo Pitti^[2].

Początkowo obraz miał formę tonda^[1][3]. Ponadto pierwotnie Rafael chciał umieścić Maryję z Dzieciątkiem w otoczeniu innych osób. Postacie miały znajdować się we wnętrzu otwierającym się na rozległy krajobraz. Malując obraz Rafael miał trudności z przedstawieniem Dzieciątka, gdyż jego postać jako zbyt duża i nieco nieporadna^[1].