 Koszary piechoty w Czortkowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
koszary |
| Pierwszy właściciel | |
| Kolejni właściciele | |
| Obecny właściciel | |
Koszary w Czortkowie – kompleksy koszarowe znajdujące się na terenie garnizonu Czortków.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Na terenie garnizonu czortkowskiego w okresie II Rzeczypospolitej funkcjonowały cztery kompleksy koszarowe. Trzy z nich to poaustriackie koszary, w których do 1914 stacjonowały pododdziały III/95 pułku piechoty i I/2 pułku dragonów. Czwarty z nich wybudowany został w 1938 dla dywizjonu artylerii lekkiej Korpusu Ochrony Pogranicza.
W 1919 w Czortkowie zaczęły instalować się oddziały Wojska Polskiego. W myśl rozkazu Naczelnego Dowództwa WP L24550/IV, rozkazem oficerskim nr 1 z 19 sierpnia 1919 sformowano między innymi 4 batalion etapowy (I Lwowski be) i uzupełniono z kadry wartowniczej przy batalionie zapasowym 40 pułku piechoty. W jego skład weszły wszystkie formacje etapowe w powiatach: Czortków, Husatyn, Buczacz i Borszczów. Były to kompanie etapowe: 8., 15., 19., 24. (1 pluton), 48. (1 pluton), 51., 53., 54., 58., 59. Z nich utworzono etatowe 4 kompanie etapowe batalionu. Dowódcą batalionu został por. Eugeniusz Steyer, a mp dowództwa batalionu stał się Czortków[1].
Koszary Górne (kawalerii), mieszczące się przy dzisiejszej ul. Stepana Bandery 64, miały pojemność dwóch szwadronów. Był to jeden podłużny budynek stajni, dwa koszarowce, budynek dowództwa i kryta ujeżdżalnia. W 1923 zajęły je pododdziały 9 pułku Ułanów Małopolskich. Do ułanów w 1925 dołączył 13 szwadron KOP.
W Koszarach Dolnych (piechoty), mieszczących się przy dzisiejszych ulicach B. Lepkoho – Stepana Bandery – Jewhena Konowalca, stacjonował jeden szwadron 9 puł., a od jesieni 1927 także nowo sformowany 25 batalion KOP.
Ponadto w Wygnance (Czortków, ul. Wasilija Czapajewa) mieściły się budynki składów wojskowych, powstałe jeszcze w okresie władzy rosyjskiej. Do 1914 były to magazyny żywnościowe i odzieżowe austriackiego III/95 pułku piechoty, a w czasie I wojny światowej zostały spalone przez Rosjan[2].
Koszary Górne przetrwały praktycznie w całości i obecnie (2020) stoją w większości puste. W krytej ujeżdżalni rozlokowały się firmy i utworzono magazyny. Koszary Dolne zamieniono na mieszkania, a w miejscu magazynów na Wygnance wzniesiono po wojnie fabrykę cukierków, obecnie zrujnowaną[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rozkaz oficerski nr 1 DOE „Lwów” ↓, s. 3.
- ↑ a b Kucharski i Tym 2020 ↓, s. 30.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Szymon Kucharski, Juliusz Tym: 9 pułk ułanów. T. 33. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2020, seria: Wielka Księga Kawalerii Polskiej 1918–1939. Odznaki kawalerii. ISBN 978-83-8164-151-7.
- Rozkaz oficerski nr 1 Dowództwa Okręgu Etapowego nr 1 „Lwów” → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.