Heulandyt
Heulandyt-(Ca) z kamieniołomu Burger's, Paterson, hrabstwo Passaic, New Jersey, Stany Zjednoczone (13,1 x 9,5 x 4,7 cm) | |||
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Skład chemiczny | uwodniony glinokrzemian wapnia | ||
---|---|---|---|
Twardość w skali Mohsa | 3,5-4 | ||
Przełam | nierówny | ||
Łupliwość | doskonała, jednokierunkowa | ||
Układ krystalograficzny | jednoskośny | ||
Gęstość minerału | 2,1-2,2 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa | biała, szara, żółta, różowa niekiedy bezbarwny | ||
Rysa | biała | ||
Połysk | szklisty | ||
|
Heulandyt – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy zeolitów. Należy do grupy minerałów rzadkich.
Nazwa pochodzi od nazwiska angielskiego kolekcjonera minerałów J.H. Heulanda (1778–1856).
Właściwości
Tworzy kryształy o pokroju tabliczkowym i słupkowym. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, blaszkowych i promienistych. Jest kruchy, przezroczysty. Jego odmianą jest klinoptylolit.
Występowanie
Minerał powstaje w wyniku działalności roztworów hydrotermalnych. Występuje najczęściej w pęcherzach pogazowych i szczelinach skał wulkanicznych (w bazaltach, andezytach, melafirach), także w druzach pegmatytowych. Współwystępuje ze stilbitem, chabazytem, skolecytem, kalcytem.
Miejsca występowania: Islandia, Indie, USA, Włochy, Niemcy, Wielka Brytania, Rumunia, Brazylia.
W Polsce spotykany jest na Dolnym Śląsku.
Zastosowanie
- ma znaczenie naukowe,
- wzbudza zainteresowanie kolekcjonerów.
Zobacz też
Bibliografia
- Leksykon Przyrodniczy - Minerały i kamienie szlachetne, „Horyzont” 2002 r.
- W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma - Press” 2003 r.
- J. Bauer: Przewodnik Skały i minerały, Wyd. Multico 1997 r.
Linki zewnętrzne
- (ang.) Artykuły na portalu WebMineral: Heulandyt-(Ca), Heulandyt-(Sr), Heulandyt-(K), Heulandyt-(Na), Heulandyt-(Ba).
- Britannica: science/heulandite
- SNL: heulanditt
- Catalana: 0114095
- identyfikator minerału w Mindat: 1889