Greckokatolicki dekanat sieniawski
| Data powołania | 1921 |
|---|---|
| Data zamknięcia | 1946 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Eparchia | przemyska |
| Dane statystyczne | |
| Liczba parafii | 10 |
Greckokatolicki dekanat sieniawski – historyczny dekanat należący do eparchii przemyskiej, istniejący w latach 1921–1946.
Historia
W 1921 roku utworzono dekanat sieniawski, w którego skład weszły parochie, z wydzielonego terytorium dekanatów:
- jarosławskiego – Cieplice, Dąbrowica, Dobra, Leżachów, Majdan Sieniawski, Manasterz, Mołodycz, Piskorowice, Sieniawa.
- kańczudzkiego – Gorzyce.
Pierwszym dziekanem został ks. Iwan Prokop, paroch w Dobrej[1].
W 1938 roku na terenie dekanatu było 18 029 wiernych, a dziekanem był ks. Antoni Melnyczuk paroch w Sieniawie, a wice-dziekanem ks. Józef Zaremba paroch w Cieplicach[2].
Po wysiedleniu Ukraińców z duchownymi oraz przejściu polskich grekokatolików na obrządek rzymskokatolicki, dekanat i parochie przestały istnieć.
Cerkwie w Cieplicach, Dąbrowicy, Dobrej, Leżachowie i Mołodyczu zostały zaadaptowane na kościoły rzymskokatolickie. Cerkwie w Gorzycach, Majdanie Sieniawskim, Manasterzu i Piskorowicach zostały spalone i zburzone.
Zobacz też
- Podział administracyjny Kościoła greckokatolickiego w Polsce (1918–1939)
Przypisy
- ↑ Ч. 414 Орд. — Новий поділ Enapхії нa 53 деканати., Peremysʹkì Eparhìâlʹnì Vìdomostì. Rik 1921, č. 3, 2 września 1921 [dostęp 2024-03-04] (ukr.).
- ↑ Šematizm Vsego Greko-Katolic'kogo Duhovenstva Zlučenih' Eparhij Peremiskoï, Sambirskoï i Sânickoï na Rik Božij ... (1939) (s. 107-108) (ukr.) [dostęp 2024-03-05]
- p
- d
- e
Dekanaty eparchii przemyskiej
|
