Antoni Kuligowski
Data i miejsce urodzenia | 1 kwietnia 1910 | ||
---|---|---|---|
Data śmierci | 28 października 1992 | ||
Minister rolnictwa | |||
Okres | od 30 marca 1956 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | |||
Następca | Edward Ochab | ||
Odznaczenia | |||
|
Antoni Kuligowski (ur. 1 kwietnia 1910 w Warszawie, zm. 28 października 1992) – polski ślusarz, technik-metalowiec i polityk. Minister rolnictwa w latach 1956–1957, poseł na Sejm PRL I, III, IV i V kadencji.
Życiorys
Syn Ludwika i Józefy, uzyskał wykształcenie średnie techniczne. Był młodzieżowym działaczem socjalistycznym sympatyzującym z Komunistyczną Partią Polski. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR. Członek Polskiej Partii Robotniczej, a następnie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, pracował w aparacie partyjnym. W PPR był sekretarzem (1945–1947) i I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego w Bydgoszczy oraz zastępcą członka Komitetu Centralnego (1947–1948). W PZPR był I sekretarzem KW w Bydgoszczy (1948–1949), Szczecinie (1949), Wrocławiu (1951–1952) i w Koszalinie (1960–1968). W Komitecie Centralnym tej partii był kierownikiem (1952–1953) i zastępcą kierownika (1959–1960) Wydziału Rolnego, a także zastępcą członka (1948–1954, 1964–1968) i członkiem KC (1954–1959). Od 1959 do 1964 członek Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej, a w latach 1968–1971 jej przewodniczący.
Pełnił mandat poselski na Sejm PRL I, III, IV i V kadencji. W latach 1953–1956 podsekretarz stanu w Ministerstwie Państwowych Gospodarstw Rolnych, a następnie do stycznia 1957 minister rolnictwa. W okresie 1957–1959 sekretarz Głównego Komitetu Organizacyjnego Związku Kółek i Organizacji Rolniczych.
Żonaty z Eugenią Kuligowską. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach Warszawie (kwatera G-11-11)[1].
Odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy I klasy (1964)[2]
- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966)[3]
- Odznaka honorowa „Za zasługi w rozwoju województwa koszalińskiego” (1970)[4]
Przypisy
- ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie. [dostęp 2019-11-25].
- ↑ Lista odznaczonych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 20 lipca 1964, s. 2.
- ↑ Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.
- ↑ Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie, nr 4, 18 kwietnia 1966, s. 1.
Bibliografia
- Informacje w BIP IPN
- TadeuszT. Mołdawa TadeuszT., Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa: PWN, 1991, s. 383, ISBN 83-01-10386-8, OCLC 69290887 .
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
- p
- d
- e
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu