|
Data i miejsce urodzenia | 31 października 1947 Padwa |
Pozycja | pomocnik |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1964–1966 | Calcio Padova | | | 1966–1967 | Napoli | | | 1967–1970 | SPAL 1907 | | | 1970–1971 | U.S. Foggia | | | 1971–1980 | Milan | 218 | (56) | 1980–1982 | Napoli | | | 1982–1984 | Vicenza Calcio | 57 | (15) | |
Kariera trenerska |
Lata | Drużyna | 1986–1987 | Reggina Calcio | 1987–1989 | AC Cesena | 1989–1991 | Napoli | 1991–1992 | US Lecce | 1992–1993 | Udinese Calcio | 1994–1995 | Ascoli Calcio | 1996–1997 | FC Sion | 1997–1998 | AC Perugia | 1999–2000 | Olympiakos SFP | 2007–2008 | FC Sion | 2008 | Interblock Lublana | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Alberto Bigon, także Albertino (ur. 31 października 1947 w Padwie) – włoski piłkarz grający na pozycji pomocnika.
Kariera piłkarska
Alberto Bigon rozpoczął grę w lidze włoskiej w roku 1967 jako zawodnik SPAL 1907. W późniejszych latach grał w barwach zespołów Padova Calcio, Napoli Soccer, U.S. Foggia, S.S. Lazio i Vicenza. Jednak największe sukcesy odniósł jako zawodnik A.C. Milan, w którym grał w latach 1971–1980. Wygrał z nim mistrzostwo Włoch, 3 Puchary Włoch i jeden Puchar Zdobywców Pucharów (sezon 1972/1973).
Kariera trenerska
Trenował takie zespoły jak: Reggina Calcio, AC Cesena (utrzymanie w Serie A), Napoli Soccer (mistrzostwo Włoch i Superpuchar Włoch 1990), US Lecce (Serie B), Udinese Calcio, Ascoli Calcio, FC Sion, AC Perugia, Olympiakos SFP, ponownie FC Sion i Interblock Lublana.