Eşzamanlılık, ilk olarak analitik psikolog Carl G. Jung tarafından "anlamlı bir şekilde ilişkili görünen ancak nedensel bir bağlantıdan yoksun durumları tanımlamak için" ortaya atılan bir kavramdır.[1] Çağdaş araştırmalarda, eşzamanlılık deneyimleri, kişinin zihnindeki olaylar ile dış dünya arasındaki tesadüflerin nedensel olarak birbiriyle ilgisiz olabileceği, ancak başka bilinmeyen bir bağlantısı olabileceğine dair kişinin öznel deneyimine atıfta bulunur.[2] Jung, bunun insan zihninin sağlıklı, hatta gerekli bir işlevi olduğunu ve psikozda zararlı hale gelebileceğini savunmuştur.[3][4]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Laura K. (2013). Encyclopedia of Critical Psychology.
- ^ Robert G. Sacco (2019). "The Predictability of Synchronicity Experience: Results from a Survey of Jungian Analysts". International Journal of Psychological Studies. Canadian Center of Science and Education. 11 (3): 46-62. doi:10.5539/ijps.v11n3p46.
- ^ Frances (2010). Encyclopedia of Psychology and Religion. ss. 888-889. ISBN 978-0-387-71801-9.
- ^ Robert Aziz, 1990. C. G. Jung's Psychology of Religion and Synchronicity 28 Mayıs 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., p. 191
