İdeolojik baskı
- Yasaklı kitaplar
- Yasaklı filmler
- Yeniden kurgulanan film
- İnternet
- Müzik
- Basın
- Radyo
- Düşünce
- Konuşma ve ifade
- Yasaklı video oyunları
- Bip
- Kitap yakımı
- Yayın geciktirme
- Soğutma etkisi
- Özetleme
- Gizli sessizlik anlaşması
- İçerik filtreleme programı
- Hüsnütabir
- Temizleme
- Gag order
- Heckling
- Hafıza deliği
- Gazete hırsızlığı
- Mozaikleme
- Posta
- Ön kısıtlama
- Propaganda modeli
- Saptırımcılık
- Sınıflandırma ve Redaksiyon
- Otosansür
- Konuşma kanunu
- Stratejik davalar
- Sözlü saldırı
- Aklama
- Sansür bandı
- Kurumsal
- Politik
- Dinî
- İdeolojik
- İfade suçu
- Nefret söylemi
- Taraflı medya
- Muhalif baskısı
- Almanya
- Nazi
- Demokratik Cumhuriyet
- Federal Cumhuriyet
- Amerika Birleşik Devletleri
- Avustralya
- Azerbaycan
- Bangladeş
- Beyaz Rusya
- Bhutan
- Birleşik Krallık
- Bolivya
- Brezilya
- Cezayir
- Çek Cumhuriyeti
- Çin
- Hong Kong
- denizaşırı
- Danimarka
- Ekvador
- Eritre
- Ermenistan
- Filipinler
- Finlandiya
- Fransa
- Güney Kore
- Hindistan
- Honduras
- Irak
- İran
- İrlanda
- İspanya
- İsrail
- İsveç
- İtalya
- Jamaika
- Japonya
- Kanada
- Kuzey Kore
- Küba
- Malezya
- Maldivler
- Meksika
- Myanmar
- Nijerya
- Pakistan
- Paraguay
- Polonya
- Portekiz
- Romanya
- Rusya
- Sovyetler Birliği
- Rusya İmparatorluğu
- Samoa
- Sırbistan
- Singapur
- Somali
- Sri Lanka
- Suudi Arabistan
- Tayland
- Tayvan
- Tunus
- Türkiye
- Ukrayna
- Venezuela
- Vietnam
- Yeni Zelanda
- g
- t
- d
İdeolojik baskı, rakip ideolojilere ve felsefelere karşı zorlayıcı faaliyetleri ifade eder.
Alan Wolfe, ideolojik baskıyı "insanların bilincini manipüle etme girişimi olarak tanımlar; böylece hâkim ideolojiyi kabul eder, rekabet eden ideolojilere güvensizlik duyar ve onları etkilenmemek için reddeder" şeklinde açıklar.[1]
Sovyetler Birliği'nin kuruluşunda ve diğer ülkelerde, ideolojik baskı durumu, rakip ideolojilerin sempatizanlarını siyasi baskıyla bastırdı.
İdeolojik baskının araçları propaganda ve sansürdür. Sovyetler Birliği'nde "Marksizm-Leninizm"[2] ideolojisinde bu özel düşünce okulunun öğrencilerine, Marksist düşünceyi (en üstün ve en bilimsel olduğunu iddia eden) teşvik eden ders kitapları verilirdi.
Sovyetler Birliği, ideolojik baskı ve yurtdışı çıkış bilgilerinin kontrolü yoluyla toplumsal devrimleri uzak tutmaya çalışıyordu.[3]
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ as cited in "Television as an Instrument of Terror", by Arthur Asa Berger, p. 369
- ^ Stepaniants, Marietta (1996). "Teaching Philosophy: Reflections on the Soviet Experience". Philosophy East and West. 46 (3): 381-388. doi:10.2307/1399530. JSTOR 1399530.
- ^ Stepaniants (1996). "Teaching Philosophy: Reflections on the Soviet Experience". Philosophy East and West. 46 (3): 381-388. doi:10.2307/1399530.