Wolfgang Mischnick

Wolfgang Mischnick (ur. 29 stycznia 1921, zm. 6 października 2002) – niemiecki polityk, członek Wolnej Partii Demokratycznej. W latach 1961-1963 pełnił funkcję Federalnego Ministra ds. Wypędzonych, Uchodźców i Ofiar Wojny. Od 1968 do 1991 był przewodniczącym frakcji parlamentarnej FDP i liderem opozycji w latach 1968/1969^[1].

Mischnick urodził się 29 września 1921 roku i dorastał w Dreźnie. Po otrzymaniu wczesnej matury służył w II wojnie światowej od 1939 do 1945 roku jako żołnierz – ostatecznie w stopniu porucznika piechoty. Jako byłemu oficerowi Wehrmachtu radzieckie siły okupacyjne zabroniły mu kontynuowania pożądanych studiów inżynierskich. W 1948 roku zakazano mu pisania i wygłaszania publicznych przemówień^[2]. Jako byłemu porucznikowi Wehrmachtu radzieckie siły okupacyjne zabroniły mu studiowania inżynierii. Aby uniknąć aresztowania ze strony NKWD, uciekł w 1948 roku do Frankfurtu nad Menem. Od 1953 do 1957 roku był wiceprezesem zgromadzenia stowarzyszenia Krajowego Stowarzyszenia Dobrobytu Hesji. W latach 1957–1961 pełnił również funkcję heskiego przewodniczącego Związku Uchodźców Strefy Radzieckiej. Był również członkiem zarządu powierniczego Niemieckiej Fundacji Pomocy Sportowej.

Wolfgang Mischnick zmarł w Bad Soden, w wieku 81 lat i został pochowany na starym cmentarzu w Kronbergu im Taunus^[3]. Był dwukrotnie żonaty i miał troje dzieci^[4].

Od 1957 do 1994 był członkiem niemieckiego Bundestagu. W latach 1959-1961 był dyrektorem zarządzającym frakcji parlamentarnej FDP. Po wyborach do Bundestagu w 1961 roku Mischnick został mianowany ministrem ds. wypędzonych uchodźców i ofiar wojny w rządzie federalnym kierowanym przez kanclerza – Konrada Adenauera jako najmłodszy minister^[5][6]. W 1963 roku był wiceprzewodniczącym, a w 1968 roku przewodniczącym frakcji parlamentarnej FDP. Pełnił funkcję lidera opozycji do objęcia urzędu przez rząd Brandta w 1969 roku. W 1982 roku argumentował za kontynuowaniem koalicji z SPD^[7], ale aby zachować jedność partii poparł zmianę poparcia na CDU/CSU^[8].

W 1991 roku Mischnick na własną prośbę zrezygnował ze stanowiska przewodniczącego klubu parlamentarnego, który piastował dłużej niż jakikolwiek inny przewodniczący klubu parlamentarnego, w historii Bundestagu^[9]. Po ponownym zjednoczeniu Mischnick odegrał wiodącą rolę w połączeniu FDP i LDPD w latach 1989-90^[10]. Następnie dostał się do Bundestagu z listy krajowej Saksonii^[10]; wcześniej zawsze z listy krajowej Hesji.

Mischnick był uważany za zaangażowanego polityka społecznego^[11] i sponsora sportu. Jego głównym obszarem zainteresowań były stosunki niemiecko-niemieckie^[10][12][2] i pojednanie ze Wschodem^[7][13]. W 1973 roku udał się z Herbertem Wehnerem (SPD) na spotkanie z przewodniczącym Rady Państwa – Erichem Honeckerem do NRD, aby poprawić obustronne stosunki^[7][14].

Mischnick otrzymał Wielki Krzyż Orderu Republiki Federalnej Niemiec i Legię Honorową. Został odznaczony Wielkim Złotym Medalem Honorowym z Gwiazdą Republiki Austrii i Orderem Sztandaru Republiki Węgierskiej. Otrzymał Order Zasługi Wolnego Państwa Saksonii, Order Zasługi Hesji i kilka innych medali^[15][10].