Węglan baru
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
| ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | BaCO3 | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 197 g/mol | |||||||||||||||||||
Wygląd | biały lub prawie biały proszek lub krucha masa[1] | |||||||||||||||||||
Minerały | witeryt | |||||||||||||||||||
Identyfikacja | ||||||||||||||||||||
Numer CAS | 513-77-9 | |||||||||||||||||||
PubChem | 10563 | |||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
Podobne związki | ||||||||||||||||||||
Inne aniony | BaSO | |||||||||||||||||||
Inne kationy | CaCO | |||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||
|
Węglan baru, BaCO
3 – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu węglowego i baru.
Właściwości
Węglan baru w temperaturze pokojowej jest ciałem stałym barwy białej, słabo rozpuszczalnym w wodzie. Tworzy rombowe kryształy, które w temperaturze ponad 800 °C przechodzi w odmianę heksagonalną, zaś powyżej 975 °C w odmianę regularną.
pH jego roztworów wodnych wynosi 4–5 (0,016 g/l, 16 °C). Barwi płomień palnika na kolor zielony.
Podczas ogrzewania następuje jego rozkład z wydzieleniem dwutlenku węgla:
- BaCO
3 → BaO + CO
2
Otrzymywanie
Jest otrzymywany w reakcji barytu z węglanem potasu pod zwiększonym ciśnieniem:
- BaSO
4 + K
2CO
3 → K
2SO
4 + BaCO
3↓
Można go też otrzymać z siarczku baru i węglanu sodu:
- BaS + Na
2CO
3 → Na
2S + BaCO
3↓
Zastosowanie
Stosuje się go w produkcji szkieł i szkliw łatwotopliwych i silnie załamujących światło. Służy też do zmiękczania wody kotłowej oraz do produkcji farb i papieru. Jest też stosowany w pirotechnice oraz do produkcji czystego tlenku baru. W produkcji cegieł i ceramiki, jest dodawany do masy ceramicznej w celu wytrącenia soli (wapniowych lub magnezowych), które powodują wykwity.
Toksyczność
Pyły węglanu baru działają drażniąco na skórę i oczy.
W przypadku spożycia wchłonięte jony baru powodują zaburzenia w ośrodkowym układzie nerwowym, biegunkę oraz spazmy. Mogą też wystąpić: ślinotok, nudności, wymioty oraz biegunka.
Przy przewlekłym narażeniu na kontakt z węglanem baru występują: arytmia serca serca i osłabienie jego pracy, wzrost ciśnienia krwi, zapaść krążenia oraz sztywność mięśni.
Przypisy
- ↑ Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
- ↑ a b c d e Barium carbonate, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 1690 [dostęp 2023-08-28] (niem. • ang.).
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
- Britannica: science/barium-carbonate
- SNL: bariumkarbonat