Tubuai (wyspa)
Zdjęcie satelitarne wyspy | |||
Państwo | Francja | ||
---|---|---|---|
Terytorium zamorskie | Polinezja Francuska | ||
Akwen | Ocean Spokojny | ||
Archipelag | Îles Australes | ||
Powierzchnia | 45 km² | ||
Najwyższy punkt | Taitaa, 422 m n.p.m. | ||
Populacja (2017) • liczba ludności |
| ||
Położenie na mapie Polinezji Francuskiej | |||
23°22′15″S 149°28′50″W/-23,370833 -149,480556 | |||
Tubuai (zaznaczona na czerwono) na tle archipelagu Îles Australes | |||
|
Tubuai (Tubuaï[1]) – wyspa w Polinezji Francuskiej, największa w archipelagu Îles Australes[2] (zwanym czasem Tubuai[1]). W 2017 roku zamieszkiwały ją 2322 osoby[1].
Geografia
Tubuai to wyspa wulkaniczna, o powierzchni 45 km² (około 8 km długości, 5,5 km szerokości). Krajobraz zdominowany jest przez dwie kopuły wulkaniczne, z których wyższa, Taitaa, wznosi się 422 m n.p.m. Wzdłuż wybrzeża teren jest równinny, miejscami podmokły. Wyspę otacza atol, tworzący lagunę o średniej szerokości 3 km[2].
Ludność na wyspie jest mocno rozproszona. Znajduje się tu lotnisko[2].
Historia
Wyspa odkryta została w 1777 roku przez Jamesa Cooka, który jednak na niej nie wylądował. W 1789 roku na kilka miesięcy w atolu schronienie znalazł okręt HMS „Bounty”, wraz z załogą – uczestnikami słynnego buntu. Ich pobyt na wyspie naznaczony był konfliktami z tubylczą ludnością. Kolejnymi europejskimi osadnikami na wyspie byli misjonarze, którzy przybyli tu w 1820 roku. W 1881 roku wyspa anektowana została przez Francję[2].
Przypisy
- VIAF: 315527274
- Britannica: place/Tubuai
- Universalis: tubuai
- Catalana: 0511447