Ian Rush, Terry Yorath (1988) |
Pełne imię i nazwisko | Terence Charles Yorath |
Data i miejsce urodzenia | 27 marca 1950 Cardiff |
Wzrost | 177 cm |
Pozycja | pomocnik |
Kariera seniorska[a] |
|
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1969–1981 | Walia | 59 | (2) | |
Kariera trenerska |
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Terence „Terry” Charles Yorath (ur. 27 marca 1950 w Cardiff) – walijski piłkarz grający na pozycji pomocnika. W swojej karierze rozegrał 59 meczów w reprezentacji Walii i strzelił w nich 2 gole.
Kariera klubowa
Karierę piłkarską Yorath rozpoczął w klubie Leeds United. W 1966 roku awansował do kadry pierwszej drużyny. W sezonie 1966/1967 zadebiutował w barwach Leeds w Division One. Podstawowym zawodnikiem Leeds stał się w sezonie 1972/1973. W 1968 roku osiągnął z Leeds swój pierwszy sukces w karierze, gdy zdobył Puchar Ligi Angielskiej. W 1972 roku sięgnął po Puchar Anglii. W latach 1970 i 1973 także dotarł z Leeds do finału tego pucharu, jednak zespół ten przegrał oba mecze. W sezonie 1973/1974 wywalczył z Leeds tytuł mistrza Anglii. Wraz z Leeds Yorath wystąpił również w dwóch finałach europejskich pucharów: w 1973 roku w przegranym finale Pucharu Zdobywców Pucharów z Milanem (0:1) oraz w 1975 roku w przegranym finale Pucharu Mistrzów z Bayernem Monachium (0:2). W Leeds Yorath grał do końca sezonu 1975/1976.
Latem 1976 roku Yorath przeszedł do Coventry City. Zadebiutował w nim 4 września 1976 w przegranym 1:3 wyjazdowym meczu z Liverpoolem. W Coventry pełnił funkcję kapitana. W klubie tym występował do zakończenia sezonu 1978/1979.
W 1979 roku Yorath został zawodnikiem londyńskiego Tottenhamu Hotspur. W Tottenhamie swój debiut zanotował 18 sierpnia 1979 w domowym spotkaniu z Middlesbrough (1:3). W Tottenhamie grał przez dwa sezony.
W 1981 roku Yorath przeszedł do grającego w NASL, Vancouver Whitecaps. W 1982 roku wrócił do Anglii. Grał w: Bradford City, a następnie w Swansea City, w którym w 1986 roku zakończył karierę.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Walii Yorath zadebiutował 4 listopada 1969 roku w przegranym 1:4 meczu eliminacji do MŚ 1970 z Włochami, rozegranym w Rzymie. W swojej karierze grał też w: eliminacjach do Euro 72, MŚ 1974, Euro 76, MŚ 1978, Euro 80 i MŚ 1982. Od 1969 do 1981 roku rozegrał w kadrze narodowej 59 meczów i strzelił w nich 2 gole.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej Yorath został menedżerem. Prowadził takie kluby jak: Swansea City, Bradford City, ponownie Swansea City, Cardiff City, Sheffield Wednesday i Margate. W latach 1988–1993 pełnił funkcję selekcjonera reprezentacji Walii. Prowadził ją między innymi w: eliminacjach do MŚ 1990, Euro 92 i MŚ 1994. Był również selekcjonerem reprezentacji Libanu.
Bibliografia
- Terry Yorath w bazie National Football Teams (ang.)
- Profil na Sporting-Heroes.net (ang.)
- Whittaker (1912–1914)
- Bartlett (1914–1915)
- Bradshaw (1919–1926)
- Thomson (1927–1931)
- Harris (1934–1939)
- Green (1939–1947)
- McCandless (1948–1955)
- Burgess (1955–1958)
- Morris (1958–1965)
- Davis (1965–1966)
- Lucas (1967–1969)
- Bentley (1969–1972)
- Gregg (1972–1975)
- Griffiths (1975–1978)
- Toshack (1978–1983)
- Livermore (1983[A])
- Toshack (1983–1984)
- Chappell (1984[A])
- Appleton (1984)
- Bond (1984–1985)
- Hutchison (1985–1986)
- Yorath (1986–1989)
- Evans (1989–1990)
- Yorath (1990–1991)
- Burrows (1991–1995)
- Smith (1995)
- Rimmer (1995–1996)
- Cullis (1996)
- Rimmer (1996)
- Mølby (1996–1997)
- Adams (1997)
- Cork (1997–1998)
- Hollins (1998–2001)
- Addison (2001–2002)
- Freestone (2002[A])
- Cusack (2002[A])
- Flynn (2002–2004)
- Curtis (2004)
- Jackett (2004–2007)
- Nugent (2007[A])
- Martínez (2007–2009)
- Sousa (2009–2010)
- Rodgers (2010–2012)
- Laudrup (2012–2014)
- Monk (2014–2015)
- Curtis (2015–2016[A])
- Guidolin (2016)
- Bradley (2016)
- Curtis (2015–2016[A])
- Clement (2017)
- Britton (2017)
- Carvalhal (2017–2018)
- Potter (2018–19)
- Cooper (2019–21)
- Martin (2021–23)
- Duff (2023)
- Sheehan (2023–24[A])
- Williams (od 2024)
|
- McDougall (1910–11)
- Stewart (1911–33)
- Wilson (1933–34)
- Watts-Jones (1934–37)
- Jennings (1937–39)
- Spiers (1939–46)
- McCandless (1946–47)
- Spiers (1947–54)
- Morris (1954–58)
- Jones (1958–62)
- Swindin (1962–64)
- Scoular (1964–73)
- Clayton (1973[A])
- O’Farrell (1973–74)
- Andrews (1974–78)
- Morgan (1978–81)
- Williams (1981–82)
- Ashurst (1982–84)
- Goodfellow i Mullen (1984[A])
- Goodfellow (1984)
- Durban (1984–86)
- Mullen (1986[A])
- Burrows (1986–89)
- Ashurst (1989–91)
- May (1991–94)
- Yorath (1994–95)
- May (1995)
- Hibbitt (1995–96)
- Neal (1996)
- Hibbitt (1996[A])
- Osman (1996–98)
- Hibbitt (1998[A])
- Burrows (1998–2000)
- Ayre (2000)
- Gould (2000)
- Cork (2000–02)
- Lawrence (2002–05)
- Jones (2005–11)
- Mackay (2011–13)
- Kerslake (2013–14[A])
- Solskjær (2014)
- Gabbidon & Young (2014[A])
- Slade (2014)
- Trollope (2016)
- Warnock (2016–19)
- Harris (2019–21)
- McCarthy (2021)
- Morison (2021–22)
- Hudson (2022–23)
- Lamouchi (2023)
- Bulut (od 2023)
|
- Dickinson (1891–1920)
- R. Brown (1920–33)
- Walker (1933–37)
- McMullan (1937–42)
- Taylor (1942–58)
- Catterick (1958–61)
- Buckingham (1961–64)
- A. Brown (1964–68)
- Marshall (1968–69)
- Williams (1969–71)
- Dooley (1971–73)
- Burtenshaw (1974–75)
- Ashurst (1975–77)
- Charlton (1977–83)
- Setters (1983[A])
- Wilkinson (1983–88)
- Eustace (1988–89)
- Atkinson (1989–91)
- Francis (1991–95)
- Pleat (1995–97)
- Shreeves (1997[A])
- Atkinson (1997–98)
- Wilson (1998–2000)
- Shreeves (2000[A])
- Jewell (2000–01)
- Shreeves (2001)
- Yorath (2001–02)
- Green (2002[A])
- Turner (2002–04)
- Smith (2004[A])
- Sturrock (2004–06)
- McAuley (2006[A])
- Laws (2006–09)
- McAuley (2009–10[A])
- Irvine (2010–11)
- Megson (2011–12)
- Jones (2012–13)
- Gray (2013–15)
- Carvalhal (2015–17)
- Bullen(t) (2017–18)
- Luhukay (2018)
- Bullen(t) (2018–19)
- Agnew i Clemence(t) (2019)
- Bruce (2019)
- Bullen(t) (2019)
- Monk (2019–20)
- Pulis (2020)
- Thompson(t) (2020–21)
- Moore (2021–23)
- Xisco (2023)
- Thompson(t) (2023)
- Röhl (od 2023)
|