Szymon Jaroszewski
Płk Szymon Jaroszewski | |||
Data i miejsce urodzenia | 28 października 1890 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 25 czerwca 1942 | ||
Zawód, zajęcie | strażak | ||
Tytuł naukowy | płk pożarnictwa | ||
Odznaczenia | |||
|
Szymon Jaroszewski (ur. 28 października 1890 w Warszawie, zm. 25 czerwca 1942 w Auschwitz) – pułkownik pożarnictwa.
Życiorys
Syn Stanisława i Anastazji z Ukińskich[1]. Brat Szymona Longin Jaroszewski (1897–1978) był również związany ze Strażą Pożarną[2]. W 1905 rozpoczął naukę w Średniej Szkole Mechaniczno-Technicznej M. Mittego w Warszawie. W latach 1906–1907 działał w szeregach Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Od 1908 przebywał we Francji, gdzie studiował na uniwersytecie w Nancy. W 1912 wstąpił w szeregi Polskich Drużyn Strzeleckich. W 1919 ochotniczo zaciągnął się do Wojska Polskiego. Pełnił służbę najpierw w 28, a następnie w 29 pułku Strzelców Kaniowskich. Za odwagę wykazaną podczas walk awansowany do stopnia podporucznika oraz odznaczony Krzyżem Walecznych.
Od 1921 związany z pożarnictwem. W 1925 pełnił funkcję instruktora pożarnictwa w pow. Radomsko. W 1926 mianowany inspektorem Związku Straży Pożarnych w woj. nowogródzkim. W 1929 został powołany na stanowisko naczelnego inspektora Związku Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej.
Po wybuchu II wojny światowej należał do grona założycieli Strażackiego Ruchu Oporu „Skała”. W grudniu 1939 został mianowany II szefem sztabu tej organizacji. 4 czerwca 1940 aresztowany przez Gestapo i osadzony na Pawiaku, skąd 14 sierpnia tego roku wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz (numer obozowy 2821[3]) i tam zamordowany[4].
Był żonaty z Walerią Włodarczyk z Cukiertów (1989–1966).
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1928)[5]
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)[6]
- Medal Niepodległości (21 kwietnia 1937)[7]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Przypisy
- ↑ Metryka urodzenia Szymona Jaroszewskiego, parafia MB Loretańskiej w Warszawie, nr 1575/1890.
- ↑ Rzecz o częstochowskiej Straży Pożarnej.
- ↑ Informacja o więźniach / Muzeum / Auschwitz-Birkenau [online], www.auschwitz.org [dostęp 2020-08-14] .
- ↑ W książce A. Jaworski, J.E. Wilczur, Strażacka wierność podane są dwie różne daty śmierci Szymona Jaroszewskiego: koniec 1940 oraz 25 czerwca 1942. Ta druga data figuruje na stronie internetowej Muzeum Auschwitz.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 632 „za zasługi na polu pracy niepodległościowej, rozwoju pożarnictwa oraz na polu przysposobienia wojskowego i wychowania fizycznego”.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu pożarnictwa”.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 93, poz. 128 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Bibliografia
- A. Jaworski, J.E. Wilczur, Strażacka wierność, MON, Warszawa 1977.
- W. Pilawski, Strażacki Ruch Oporu „Skała”, Komenda Główna Państwowej Straży Pożarnej, Warszawa 1994.
Linki zewnętrzne
- NAC Wizyta członków nowego zarządu straży pożarnej u marsz. Józefa Piłsudskiego w Belwederze, 20.11.1929
- Strona internetowa Muzeum Auschwitz
- Strona internetowa „Więźniowie Pawiaka 1939–1944”