Sucha Woda Gąsienicowa

Sucha Woda
Ilustracja
Koryto Suchej Wody poniżej Psiej Trawki
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Lokalizacja

Tatry

Potok
Długość 13 km
Źródło
Miejsce Zielony Staw Gąsienicowy
Wysokość

1674 m n.p.m.

Współrzędne

49°13′45″N 19°59′52″E/49,229167 19,997778

Ujście
Recypient Cicha Woda
Miejsce

Poronin

Wysokość

779 m n.p.m.

Współrzędne

49°19′56″N 20°02′34″E/49,332222 20,042778

Położenie na mapie powiatu tatrzańskiego
Mapa konturowa powiatu tatrzańskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Multimedia w Wikimedia Commons

Sucha Woda (słow. Suchá voda, niem. Suchabach, węg. Suchapatak), dla odróżnienia od innych nazywana Suchą Wodą Gąsienicową – potok płynący Doliną Suchej Wody w Tatrach Polskich. Wypływa z Zielonego Stawu Gąsienicowego w Dolinie Gąsienicowej (1672 m n.p.m.) i płynie poprzez Dolinę Gąsienicową i Dolinę Suchej Wody[1]. Wykaz hydronimów za górny bieg Suchej Wody uznaje Czarny Potok[2].

Łożysko Suchej Wody tworzy naturalną granicę pomiędzy Tatrami Zachodnimi i Tatrami Wysokimi[1]. Po wschodniej stronie Toporowego Stawu Niżniego łożysko to zmienia kierunek z północnego na północno-wschodni i płynąc nieco na południe od Drogi Oswalda Balzera, na odcinku o długości ponad 1 km (po Wawrzeczkową Cyrhlę), tworzy naturalną granicę między Tatrami a Rowem Podtatrzańskim[3]. Już poza obrębem Tatr w miejscowości Małe Ciche na wysokości 830 m łączy się z Filipczańskim Potokiem, tworząc Cichą Wodę (Cichowiańską Wodę)[1].

Nazwa potoku pochodzi od tego, że w całym górnym biegu aż do Wawrzeczkowej Cyrhli jego koryto jest w większości suche. Wypełnione jest otoczonymi przez wodę granitowymi głazami. Wiele z nich porośnięte jest czerwonymi glonami Trentepohlia[4]. Woda pojawia się w nim tylko po większych opadach. Mimo że dnem Doliny Zielonej Gąsienicowej przebiega koryto potoku Sucha Woda, to i tak część wód tej doliny przepływa podziemnymi przepływami do Doliny Goryczkowej, gdzie wypływa w Goryczkowym Wywierzysku, Doliny Kasprowej (wypływa tu w Jaskini Kasprowej Niżniej) i Doliny Olczyskiej, gdzie wypływa w Wywierzysku Olczyskim[3].

Sucha Woda jest ciekiem IV rzędu, jej dorzecze (cieki V rzędu) ma powierzchnię 26,9 km², z czego 85% znajduje się w Tatrach, a tylko 15% w obrębie Podhala. Długość potoku do Filipczańskiego Potoku wynosi 13,01 km, z tego w obrębie Tatr 9,56 km. Średni spadek wynosi 7,36%[5]. Głównymi dopływami Suchej Wody są (w kolejności od góry w dół): Czarny Potok, Żółty Potok i Pańszczycki Potok (wszystkie są prawobrzeżne)[1]. Zasilany jest także wypływem z Wywierzyska Suchej Wody[6].

 Osobny artykuł: Potoki tatrzańskie.
Ciek wypływający z Zielonego Stawu Gąsienicowego

Przypisy

  1. ↑ a b c d ZofiaZ. Radwańska-Paryska ZofiaZ., Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 .
  2. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 44, 279, ISBN 83-239-9607-5 .
  3. ↑ a b WładysławW. Cywiński WładysławW., Tatry. Kasprowy Wierch, t. 13, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 83-7104-011-3 .
  4. ↑ WładysławW. Szafer WładysławW., Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962 .
  5. ↑ KrystynaK. Wit-Jóźwik KrystynaK., Hydrografia Tatr Zachodnich. Objaśnienia do mapy hydrograficznej „Tatry Zachodnie”'' 1:50 000, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Geografii, 1960 .
  6. ↑ Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5 .