Stanisław Tłoczyński
Data i miejsce urodzenia | 4 sierpnia 1881 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 21 września 1958 |
Miejsce pochówku | bazylika prymasowska Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gnieźnie |
Wyznanie | katolicyzm |
Kościół | |
Prezbiterat | 14 lutego 1909[1] |
Stanisław Tłoczyński (ur. 4 sierpnia 1881 w Górce, powiat poznański, zm. 21 września 1958 w Gnieźnie) – polski dyrygent chórów, kompozytor oraz ksiądz katolicki[2].
Życiorys
Był synem Ludwika (nadleśniczego) i Anny z Greckich, wnukiem Maksymiliana Greckiego. Kształcił się w gimnazjach w Poznaniu i Lesznie, studiował teologię w Poznaniu i Gnieźnie, muzykę w Poznaniu (u Edwina Jahnkego i Ludwika Broekerego), Ratyzbonie, Berlinie, Monachium i Beuron. Od marca 1914, po śmierci Ignacego Gorzelniaskiego, pełnił funkcje dyrygenta chóru katedralnego w Gnieźnie (do końca życia)[3]. W latach 1916–1958 był profesorem śpiewu w gnieźnieńskim seminarium duchownym. Nosił godność kanonika kolegiaty św. Jerzego w Gnieźnie i kanonik katedry gnieźnieńskiej (od 1946).
Był twórcą kolęd (oraz ich opracowań), przygotował do wydania Śpiewnik kościelny dla archidiecezji gnieźnieńskiej. Został pochowany w katedrze gnieźnieńskiej.