Skunksowiec pasiasty
| Conepatus semistriatus[1] | |||
| (Boddaert, 1785) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ssaki | ||
| Podgromada | żyworodne | ||
| Infragromada | |||
| Rząd | drapieżne | ||
| Podrząd | psokształtne | ||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | skunksowate | ||
| Rodzaj | skunksowiec | ||
| Gatunek | skunksowiec pasiasty | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 najmniejszej troski | |||
| Zasięg występowania | |||
 | |||
| |||
| |||
Skunksowiec pasiasty[4], surillo pasiasty (Conepatus semistriatus) – gatunek ssaka z rodziny skunksowatych wysepujący w Ameryce Środkowej i Południowej od Meksyku do Peru i Brazylii. Najchętniej żyje w lasach, ale można go również spotkać na sawannach.
Wygląd
Długość ciała ok. 57 cm, masa ok. 1,6 kg, samce większe od samic. Sierść czarna, szorstka, z białym pasem biegnącym od szyi ku ogonowi i rozdzielającym się na dwa osobne paski. Na ogonie występują zarówno czarne, jak i białe włosy. Długie pazury. Nos podobny do świńskiego.
Tryb życia
Nocny tryb życia. Chętnie przebywa w towarzystwie innych osobników swego gatunku. Terytorialny, rozmiar terytorium zależy od pory roku – wynosi on ok. 53 hektary podczas pory suchej i 18 hektarów podczas pory deszczowej. Wahania rozmiarów terenu powiązane są z dostępnością pożywienia, terytorium jest mniejsze, gdy jedzenia jest dużo. Żywi się głównie mięsem – ssakami, ptakami, gadami i bezkręgowcami, ale zjada też ziarna, orzechy i owoce.
Rozmnażanie
Niewiele wiadomo o rozmnażaniu się tego ssaka. Prawdopodobnie okres rozrodczy przypada wiosną. Samica rodzi 2-5 młodych, które karmi mlekiem przez ok. 3 miesiące. Dojrzałość płciową osiągają w wieku ok. 10 miesięcy.
Przypisy
- ↑ Conepatus semistriatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ P. Boddaert: Elenchus animalium. Cz. 1: Sistens quadrupedia huc usque nota, eorumque varietates: ad ductum naturae, quantum fieri potuit disposita. Roterodami: C.R. Hake, 1784, s. 84. (łac.).
- ↑ A.D.A.D. Cuarón A.D.A.D., K.K. Helgen K.K., F.F. Reid F.F., Conepatus semistriatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2019-06-27] (ang.).
- ↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 162. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
Bibliografia
- A. Reister: Conepatus semistriatus. Animal Diversity Web. [dostęp 2010-08-02]. (ang.).
