Siproeta epaphus
| Siproeta epaphus | |||
| (Latreille, 1813) | |||
 S. epaphus epaphus | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | stawonogi | ||
| Gromada | owady | ||
| Rząd | motyle | ||
| Rodzina | rusałkowate | ||
| Podrodzina | Nymphalinae | ||
| Plemię | Victorini | ||
| Rodzaj | Siproeta | ||
| Gatunek | Siproeta epaphus | ||
| |||
Siproeta epaphus − gatunek motyli z rodziny rusałkowatych i podrodziny Nymphalinae.
Taksonomia
Gatunek opisany został w 1813 roku przez Pierre’a-André Latreille’a[1].
Opis
Osiąga od 7 do 7,5 cm rozpiętości skrzydeł. Skrzydła czarnobrązowe z wierzchołkami przednich jaskrawo pomarańczowo-brązowymi i białymi przepaskami. Spód skrzydeł ubarwiony jaśniej z pomarańczowo-brązową obwódką wzdłuż przepaski. Samice nieco większe od samców[2].
Gąsienica ubarwiona jest kasztanowo z lśniącoczarną głową. Ciało opatrzone ma długimi, rozwidlonymi, jasnożółtymi kolcami[2].
Biologia i ekologia
Zamieszkują lasy deszczowe. Gąsienice żerują na liściach roślin z rodzaju Ruellia. Owady dorosłe są aktywne za dnia, kiedy to latają tuż nad ziemią i odżywiają się nektarem kwiatów[2].
Systematyka i rozprzestrzenienie
Należą tu 3 podgatunki[1]:
- Siproeta epaphus epaphus (Latreille, 1813) − występuje od Teksasu i Nowego Meksyku w Stanach Zjednoczonych i Meksyku, aż po Peru.
- Siproeta epaphus quadoui Masters, 1967 − endemit Wenezueli.
- Siproeta epaphus trayja Hübner, 1823 − endemit Brazylii.
