Scindapsus lekarski
 | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | liliopodobne (≡ jednoliścienne) | ||
| Rząd | |||
| Rodzina | obrazkowate | ||
| Podrodzina | Monsteroideae | ||
| Rodzaj | scindapsus | ||
| Gatunek | scindapsus lekarski | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Scindapsus officinalis (Roxb.) Schott Melet. Bot.: 21 (1832)[3] | |||
| Synonimy | |||
| |||
| |||
Scindapsus lekarski (Scindapsus officinalis (Roxb.) Schott) – gatunek wieloletnich, wiecznie zielonych pnączy z rodziny obrazkowatych, pochodzących z obszaru od subkontynentu indyjskiego do Indochin.
Zastosowanie
Scindapsus lekarski (hin. गजपीपल – gajapipal, gaja-pīpal) jest od starożytności uznaną rośliną leczniczą w tradycyjnej medycynie indyjskiej (ajurwedzie). Surowcem leczniczym jest suszony dojrzały kwiatostan[4] (owocostan[5]). Wykazuje on działanie termogeniczne, pobudzające, zwiększające popęd płciowy, wykrztuśne, napotne, wiatropędne i antyrobacze. Roślina ta stosowana jest w biegunce, kaszlu, zapaleniu oskrzeli, chorobach gardła i robaczycy[4]. Badania przeprowadzone w 2010 roku wykazały, że wyciąg z owoców tych roślin jest silnym przeciwutleniaczem[6].
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-10-25] (ang.).
- ↑ a b The Plant List. [dostęp 2012-12-18].
- ↑ a b Padmanand Warrier (et al.): Indian medicinal plants: a compendium of 500 species. Madras: Orient Longman, 1994, s. 92-95. ISBN 81-250-0763-6. (ang.).
- ↑ John Lindley: Flora medica. Londyn: Longman, 1838, s. 605-606. (ang.).
- ↑ Malarkodi Velraj (et al.). Free Radical Scavenging Activity of Scindapsus officinalis Fruits. „Research Journal of Pharmacognosy and Phytochemistry”. 2 (4), s. 280-283, 2010. ISSN 0975-2331. (ang.).
Bibliografia
- Rafael Govaerts, David G. Frodin: World Checklist and Bibliography of Araceae (and Acoraceae). The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, 2002. [dostęp 2010-10-25]. (ang.).
