SS Stettin
Bandera | Niemcy | ||
---|---|---|---|
Znak wywoławczy | DBCR (Unterscheidungssignal) | ||
Port macierzysty | Hamburg | ||
Armator | Industrie und Handelskammer Stettin (pol.: Szczecińska Izba Przemysłowo-Handlowa) | ||
Operator | Association Dampf-Eisbrecher Stettin e.V.,Hamburg | ||
Nadzorujące towarzystwo klasyf. | Germanischer Lloyd | ||
Dane podstawowe | |||
Typ | lodołamacz | ||
Historia | |||
Stocznia | Stettiner Oderwerke | ||
Data wodowania | 7 września 1933 | ||
Data oddania do eksploatacji | 16 listopada 1933 | ||
Data wycofania ze służby | 1981 | ||
Dane techniczne | |||
Wyporność | 1138 t | ||
Liczebność załogi | 22 | ||
Długość całkowita (L) | 51,75 m | ||
Szerokość (B) | 13,43 m | ||
Zanurzenie (D) | 5,4 m | ||
Wysokość (H) | 6,45 m | ||
Napęd mechaniczny | |||
Silnik | 3-cylindrowy parowy Stephenson | ||
Prędkość maks. | 14,2 w. | ||
|
SS Stettin (tłum. pol.: SS Szczecin) – lodołamacz parowy (obec. statek muzeum), był budowany od 31 sierpnia 1932 do 16 listopada 1933 (chrzest 7 września 1933) w stoczni Stettiner Oderwerke (obecnie teren Stoczni Szczecińskiej). Był też statkiem flagowym floty lodołamaczy Szczecińskiej Izby Przemysłowo-Handlowej, w skład której wchodziły także statki: Preußen, Pommern, Berlin i Swinemünde.
Historia i rejsy
Stettin był eksploatowany na torze wodnym ze Szczecina do Świnoujścia oraz na Zatoce Pomorskiej przy wejściu do portu w Świnoujściu. Od 1940 roku skierowany został do służby w marynarce wojennej, wycofany z niej po trafieniu na minę w 1942. Pod koniec II wojny światowej przewoził żołnierzy niemieckich i uchodźców ze wschodu. W 1945 r. przejęty przez aliantów. W latach 1945–81 w służbie Urzędu Żeglugi w Hamburgu[1]. Pracował m.in. na Łabie, w Kanale i Zatoce Kilońskiej oraz w hamburskim porcie.
Ze służby został wycofany w 1981, a przed złomowaniem uratowała go grupa pasjonatów, która w tym celu założyła stowarzyszenie i doprowadziła do uznania go za pomnik kultury landu Szlezwik-Holsztyn. Portem macierzystym statku jest obecnie Hamburg (dawniej była Lubeka), a na stałe cumuje w Oevelgönne, porcie-muzeum w Hamburgu. Stettin uczestniczy w wielu imprezach, gdzie jest atrakcją (m.in. Hansesail Rostock, Kieler Woche i in.). Po wojnie trzykrotnie odwiedził polski Szczecin: w latach 1998, 2006 i 2013.
Inne
Stettin był drugim lodołamaczem o tej nazwie, poprzedni został zbudowany w stoczni Vulcan w 1888 r. i przemianowany w 1933 na Swinemünde. W 1945 r. w wyniku działań wojennych został zatopiny na Zalewie Szczecińskim przez Armię Czerwoną[1].
Około 25 jednostek pływających różnego typu nosiło nazwę Stettin (m.in. krążownik niemieckiej Kaiserliche Marine SMS Stettin)[1].
Zdjęcia
- w porcie w Rostocku
- w Warnemünde (dzielnicy Rostocku)
- w hamburskim muzeum Oevelgönne
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Encyklopedia Szczecina. T. II P-Ż. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2000, s. 386-388. ISBN 83-7241-089-5.
Linki zewnętrzne
- Strona poświęcona lodołamaczowi Stettin. [dostęp 2009-08-08]. (ang. • niem.)