Roberto Vicentini
Łaciński patriarcha Antiochii | |
Kraj działania | Włochy, Holandia, Kolumbia |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 30 lipca 1878 |
Data i miejsce śmierci | 10 października 1953 |
Nuncjusz apostolski w Kolumbii | |
Okres sprawowania | 1921-1924 |
Tytularny łaciński patriarcha Antiochii | |
Okres sprawowania | 1925-1953 |
Wyznanie | katolicyzm |
Prezbiterat | data nieznana |
Nominacja biskupia | 3 maja 1921 |
Sakra biskupia | 19 maja 1921 |
Wybór patriarchy | 14 grudnia 1925 |
Data konsekracji | 19 maja 1921 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Pietro Gasparri | ||||||||
Współkonsekratorzy | Pietro Fumasoni Biondi, | ||||||||
|
Roberto Vincentini (ur. 30 lipca 1878 w L’Aquila[1], zm. 10 października 1953 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, dyplomata, Nuncjusz Apostolski w Holandii w latach 1921 – 1922, Nuncjusz Apostolski w Kolumbii w latach 1922 – 1924, arcybiskup tytularny Helenopolis w latach 1921 – 1924. Od 1925 do swojej śmierci w 1953 roku tytularny łaciński patriarcha Antiochii[2].
Życiorys
3 maja 1921 papież Benedykt XV mianował go Nuncjuszem apostolskim w Holandii. Sakrę biskupią przyjął 19 maja 1921 z rąk kard. Pietra Gasparriego. Tego samego dnia przydzielono mu tytularną stolicę arcybiskupią Helenopollis w Palestynie. 18 maja 1922 został przeniesiony na urząd Nuncjusza apostolskiego w Kolumbii. Funkcję tę sprawował do przyjęcia jego rezygnacji przez papieża 24 października 1924 roku. 14 grudnia 1925 papież Pius X mianował go tytularnym łacińskim patriarchą Antiochii[2]. Był ostatnią osobą pełniącą tę funkcję, gdyż po jego śmierci w 1953 roku patriarchat pozostawał nieobsadzony aż do jego zniesienia w 1964 roku[2].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Roberto Vicentini [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2020-05-14] (ang.).