R.E.M.
R.E.M. | |||
Rok założenia | 1980 | ||
---|---|---|---|
Rok rozwiązania | 2011 | ||
Pochodzenie | Athens | ||
Gatunek | college rock, rock alternatywny, folk rock | ||
Wydawnictwo | Hib-Tone, I.R.S., New West, Warner Bros. | ||
Powiązania | |||
Skład | |||
Michael Stipe Mike Mills Peter Buck Bill Rieflin | |||
Byli członkowie | |||
Bill Berry | |||
| |||
Strona internetowa |
R.E.M. – amerykański zespół muzyczny uformowany w 1980 w Athens w stanie Georgia.
Historia zespołu
Pochodzenie nazwy
Grupa powstała w Athens w 1980. R.E.M. (skrót od ang. rapid eye movement – jedna z faz snu) była grupą, której muzyka łączyła elementy punk rocka i rocka alternatywnego. Grupa złagodziła punkowe brzmienie, wprowadzając jangle popową grę gitar i charakterystyczny śpiew Michaela Stipe'a, który stał się wyróżnikiem grupy. Pozostawiono jednak spontaniczność i żywiołowość muzyki punkowej.
Początki
Przez pierwsze lata swej działalności grupa regularnie wydawała albumy i koncertowała. Z czasem jej brzmienie nabrało odcieni melancholijnych - aranżacjom utworów wprowadzono sekcję smyczków, a teksty grupy wyrażały niepokój. W połowie lat osiemdziesiątych R.E.M. stała się jedną z najpopularniejszych grup stylu college rock, a wkrótce potem weszła do czołówki amerykańskiego rocka głównego nurtu.
Lata 90.
W latach dziewięćdziesiątych R.E.M. zmienił styl grania na bardziej rockowy, czego przykładem były kolejne dwie płyty z lat 1994 i 1996 – Monster i New Adventures in Hi-Fi. Do największych przebojów należały wówczas: „Losing My Religion”, „Shiny Happy People” (piosenka nagrana z Kate Pierson z The B-52’s), „Everybody Hurts”, „Drive”. Jedna z płyt grupy, Automatic for the People, została sklasyfikowana na 247 miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone. W roku 1997 grupę opuścił perkusista Bill Berry. W roku 1998 ukazała się płyta Up, był to pierwszy album nagrany przez R.E.M. jako trio. Kolejna płyta, która ukazała się w tym samym składzie, to album Reveal z 2001 roku.
Jubileusz
W roku 2003 została wydana jubileuszowa kompilacja największych przebojów R.E.M. z okresu 1988–2003 pt: In Time: The Best of R.E.M. 1988–2003. Wydanie płyty poprzedziła trasa koncertowa, w czasie której 10 lipca R.E.M. zagrał koncert w Polsce na warszawskim Torwarze. W roku 2004 zespół wydał album Around the Sun, na którym znalazła się piosenka „Leaving New York”. Wydanie płyty wiązało się z promującą trasą koncertową po całym świecie, która zakończyła się 10 lipca 2005 roku na Millennium Stadium w Cardiff (Wielka Brytania). W 2007 zespół został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame[1].
Zakończenie działalności
21 września 2011 grupa ogłosiła decyzję o zakończeniu działalności po 31 latach istnienia[2]. Jako pożegnanie z fanami na koniec roku 2011 wydany został album kompilacyjny podsumowujący całą działalność zespołu Part Lies, Part Heart, Part Truth, Part Garbage 1982–2011[3], a także zestaw piosenek nagranych w studiu już po zakończeniu prac nad albumem Collapse into Now[4].
Muzycy
Ostatni skład zespołu
- Michael Stipe – śpiew
- Mike Mills – gitara basowa, śpiew, chórki
- Peter Buck – gitara, mandolina
- Bill Rieflin – perkusja (od roku 2004)
Byli członkowie
- Bill Berry – perkusja (odszedł w 1997)
Dyskografia
Albumy studyjne
- 1983: Murmur
- 1984: Reckoning
- 1985: Fables of the Reconstruction
- 1986: Lifes Rich Pageant
- 1987: Document
- 1988: Green
- 1991: Out of Time
- 1992: Automatic for the People
- 1994: Monster
- 1996: New Adventures in Hi-Fi
- 1998: Up
- 2001: Reveal
- 2004: Around the Sun
- 2008: Accelerate
- 2011: Collapse into Now
Kompilacje
- 1987: Dead Letter Office
- 1988: Eponymous
- 1994: Singles Collected
- 1997: In the Attic
- 2003: In Time: The Best of R.E.M. 1988–2003
- 2006: And I Feel Fine ... The Best of the I.R.S. Years 1982–1987
- 2011: Part Lies Part Heart Part Truth Part Garbage 1982–2011
EP
- 1982: Chronic Town
- 2001: Not Bad for No Tour
Wideografia
- 1987: Succumbs
- 1990: Tourfilm
- 1991: Pop Screen
- 1991: This Film Is On
- 1995: Parallel
- 1996: Road Movie
- 2003: In View: The Best Of R.E.M. 1988–2003
- 2004: Perfect Square
- 2006: When the Light Is Mine: The Best of the I.R.S. Years 1982–1987
- 2007: R.E.M. Live (CD+DVD)
Przypisy
- ↑ R.E.M.: inducted in 2007. The Rock and Roll Hall of Fame and Museum, Inc.. [dostęp 2016-07-01]. (ang.).
- ↑ R.E.M. CALL IT A DAY (UPDATED WITH BAND MEMBERS' COMMENTS). remhq.com. [dostęp 2011-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-22)]. (ang.).
- ↑ ChadCh. Grischow ChadCh., R.E.M.: Part Lies, Part Heart, Part Truth, Part Garbage: 1982 - 2011 Review [online], IGN, 18 listopada 2011 [dostęp 2023-07-31] (ang.).
- ↑ R.E.M. plan career-spanning compilation '1982–2011,' post-break-up. hitfix.com. [dostęp 2011-09-23]. (ang.).
Zobacz wiadomość w serwisie Wikinews pt. R.E.M. promuje album teledyskiem na wolnej licencji |
Linki zewnętrzne
- R.E.M.HQ – oficjalna strona internetowa zespołu (ang.)
- p
- d
- e
- Peter Buck
- Mike Mills
- Michael Stipe
- Byli członkowie
- Bill Berry
Albumy studyjne | |
---|---|
Kompilacje |
|
EP |
|
Inne |
|
Single |
|
- p
- d
- e
Video roku (1981−1982) |
|
---|---|
1983–1986 |
|
Najlepszy pomysł na teledysk (1987−1988) |
|
1989–2009 |
|
od 2010 |
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|
- Britannica: topic/REM-American-rock-group
- NE.se: rem
- Nacionālā enciklopēdija: 23850
- SNL: R.E.M.
- DSDE: R.E.M