Pszeniec leśny
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | astropodobne | ||
Rząd | jasnotowce | ||
Rodzina | zarazowate | ||
Rodzaj | pszeniec | ||
Gatunek | pszeniec leśny | ||
Nazwa systematyczna | |||
Melampyrum sylvaticum L. Sp. Pl. 2: 605. 1753 | |||
|
Pszeniec leśny (Melampyrum sylvaticum) – gatunek rośliny należący do rodziny zarazowatych. W Sudetach i Karpatach dość pospolity, na niżu rzadki (występuje na Pojezierzu Kaszubskim i w okolicach Warszawy[3]).
Morfologia
- Łodyga
- Wzniesiona, wiotka i słabo rozgałęziająca się. Owłosiona krótkimi włoskami wyrastającymi w dwóch rzędach.
- Liście
- Krótkoogonkowe, lancetowate lub równowąskolancetowate, o zaostrzonych końcach. Podobne do liści i zielone przysadki są całobrzegie (czasami posiadają jeden ząbek) i mają zwężone nasady. Mają bladozielony kolor.
- Kwiaty
- Grzbieciste, wzniesione, wyrastające pojedynczo w nasadach liści, tworzące luźne grono. Złocistożółta korona o zgiętej nieco rurce ma długość 6–10 mm i jest szeroko rozwarta. Jej dolna warga jest odgięta silnie w dół. Warga górna jest silnie wysklepiona i na brzegu silnie owłosiona. Kielich równy długością rurce korony, lub nawet dłuższy, zrosły, o lancetowatych i odgiętych ząbkach.
Biologia i ekologia
Roślina jednoroczna. Jest półpasożytem, czerpiącym ssawkami od innych roślin wodę z solami mineralnymi. Kwitnie od czerwca do września. Siedlisko: lasy i obrzeża lasów, torfowiska. W górach występuje do piętra kosówki. Gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Vaccinio-Piceetalia i Ass. Calamagrostio villosae-Piceetum[4]. Roślina trująca. Liczba chromosomów 2n= 18.
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-24] (ang.).
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006. ISBN 83-01-14439-4
Bibliografia
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- SNL: småmarimjelle