Przełamując fale
Gatunek | dramat |
---|---|
Data premiery | 5 lipca 1996 |
Kraj produkcji | Dania |
Czas trwania | 159 min |
Reżyseria | Lars von Trier |
Scenariusz | Lars von Trier, Peter Asmussen |
Główne role | Emily Watson |
Zdjęcia | Robby Müller |
Scenografia | Karl Juliusson |
Montaż | Anders Refn |
Produkcja | Peter Aalbak Jensen, Vibeke Windeløv |
Dystrybucja | Gutek Film |
Nagrody | |
Europejska Nagroda Filmowa za najlepszy film i najlepszą rolę żeńską |
Przełamując fale (ang. Breaking the Waves) – duński dramat filmowy z 1996 w reżyserii Larsa von Triera. Scenariusz napisali Lars von Trier, Peter Asmussen i David Pirie. Główne role w filmie zagrali debiutująca na dużym ekranie Emily Watson oraz szwedzki aktor Stellan Skarsgård.
Zdjęcia kręcono w szkockim hrabstwie Highland (wyspa Skye) oraz na przedmieściach Kopenhagi[1][2]. Przełamując fale zdobyło Grand Prix Jury na Festiwalu Filmowym w Cannes[3], a Emily Watson była nominowana do Oscara w kategorii pierwszoplanowej roli żeńskiej[4].
Opis fabuły
Film, osadzony w realiach Szkocji lat 70. XX wieku, przedstawia historię Bess McNeill (Emily Watson), która wychodzi za mąż za pracującego na platformie wiertniczej Jana (Stellan Skarsgård). Małżeństwo z „obcym” spotyka się z ostracyzmem lokalnej społeczności i konserwatywnego lokalnego kościoła kalwińskiego. Głęboko religijna Bess ma jednak wrażenie, że rozmawia z Bogiem, a ten ją wysłuchuje. Pragnąc, by rozłąka z mężem trwała jak najkrócej, prosi Boga, by ten sprawił, żeby Jan powrócił wcześniej z platformy. Tak się też staje, ale na skutek wypadku przy pracy, którego doznaje jej ukochany. Powraca na ląd sparaliżowany, a Bess uznaje, że to jej wina. Para nie może już uprawiać razem seksu, dlatego Jan prosi swoją żonę, by ta kochała się z innymi mężczyznami i opowiadała mu o tym, bo tylko w ten sposób ona może być dalej szczęśliwa. Bess stopniowo zaczyna wierzyć, że to, co robi, jest życzeniem samego Boga, a oddając się innym mężczyznom, może sprawić, że Jan odzyska sprawność. Bess, by sprostać postawionemu przez siebie zadaniu, uprawia rytualną prostytucję, w rezultacie zostaje zamordowana przez przygodnie poznanych marynarzy. Po śmierci zostaje potępiona przez miejscową wspólnotę religijną. Za to jej mąż odzyskuje władzę w nogach[5].
Spektakle
W 2021 roku Przełamując fale Larsa von Triera w opracowaniu Vivian Nielsen zostało przeniesione na deski teatralne. Sztukę wyreżyserowała Ana Nowicka w krakowskim Teatrze BARAKAH[6].
Przypisy
- ↑ Stig Björkman: Lars von Trier on Breaking the Waves. The Criterion Collection, 18.04.2014. [dostęp 2024-08-20]. (ang.).
- ↑ Jonathan Rosenbaum: Mixed Emotions (BREAKING THE WAVES). "Chicago Reader", 06.12.1996. [dostęp 2024-08-20]. (ang.).
- ↑ StephenS. Heath StephenS., GOD, FAITH AND FILM: "BREAKING THE WAVES", „Literature and Theology”, 12 (1), 1998, s. 93, ISSN 0269-1205, JSTOR: 23926925 [dostęp 2022-10-10] .
- ↑ Emily Watson: The Oscar Legends Interview [online], Awardsdaily, 28 września 2022 [dostęp 2022-10-10] (ang.).
- ↑ Magdalena Kempna-Pieniążek: Formuły duchowości w kinie najnowszym. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2013, s. 165-167. ISBN 978-83-226-2129-5.
- ↑ Przełamując fale [online], Teatr Barakah [dostęp 2023-04-03] (pol.).
Linki zewnętrzne
- p
- d
- e
1980-89 |
|
---|---|
1990-99 |
|
2000-09 |
|
2010-19 |
|
2020-29 |
|
- p
- d
- e
1988-1999 |
|
---|---|
2000–2019 |
|
2020–2039 |
|
- p
- d
- e
1967-79 |
|
---|---|
1980-99 |
|
2000-19 |
|
2020- |
|
- Britannica: topic/Breaking-the-Waves
- Universalis: breaking-the-waves
- DSDE: Breaking_the_Waves