Poel
Latarnia na plaży Timmendorf. | |||
Kontynent | Europa | ||
---|---|---|---|
Państwo | Niemcy | ||
Akwen | |||
Powierzchnia | 36,34 km² | ||
Najwyższy punkt | 8 m n.p.m. | ||
Populacja (31.12.2020) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego | |||
Położenie na mapie Niemiec | |||
54°00′N 11°26′E/54,000000 11,433333 | |||
| |||
|
gmina | |||||
| |||||
Państwo | Niemcy | ||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj związkowy | Meklemburgia-Pomorze Przednie | ||||
Powiat | Nordwestmecklenburg | ||||
Powierzchnia | 36,34 km² | ||||
Wysokość | 0-26 m n.p.m. | ||||
Populacja (31.12.2020) • liczba ludności |
| ||||
• gęstość | 68 os./km² | ||||
Numer kierunkowy | 038425 | ||||
Kod pocztowy | 23999 | ||||
Tablice rejestracyjne | NWM, GDB, GVM, WIS | ||||
Adres urzędu: Gemeindezentrum 1323999 Kirchdorf | |||||
Położenie na mapie powiatu | |||||
| |||||
| |||||
Strona internetowa |
Poel, Insel Poel, Ostseebad[1] (pol. Kąpielisko nadbałtyckie) – siódma co do wielkości niemiecka wyspa, leżąca na południu Zatoki Meklemburskiej na Morzu Bałtyckim. Wyspa wielkości 36,34 km² jest jednocześnie północną granicą Zatoki Wismarskiej. Poel jest jednocześnie gminą w powiecie Nordwestmecklenburg w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie, która na 31 grudnia 2020 liczyła 2456 mieszkańców[2].
Nazwa pochodzi od słowiańskiego słowa "pole"[3].
Historia
Z powodu swojego strategicznego położenia (kontrola nad zatoką i miastem Wismar) o wyspę często walczyli niemieccy i szwedzcy władcy. W 1612 r. rozpoczęto prace nad fortyfikacjami na wyspie, które ukończono w 1619 r. Okazały się one niewystarczające, bo już w 1629 r. zostały zajęte przez Christiana IV, w 1631 r. zniszczone przez Albrechta von Wallensteina, odbudowane trzy lata później. Wyspa została ostatecznie zajęta w czasie wojny trzydziestoletniej przez Szwedów w 1635 r. W 1648 r. pokój westfalski przydzielił wyspę Szwecji, choć na krótko przejmowały ją: Brandenburgia (w 1675 r.), Dania (1711 r.), Prusy i Hanower (1716 r.). W 1703 r. usunięto fortyfikacje. W czasie wojny siedmioletniej kilkakrotnie plądrowana. W 1803 r. książę Friedrich Franz I wydzierżawił wyspę od Szwecji na 100 lat za 1,25 miliona dalerów (zobacz też Wismar). Szwecja ostatecznie zrzekła się praw do wyspy w 1903 r. W 1927 r. wyspa została połączona mostem z lądem stałym. 3 maja 1945 radzieckie wojska zastąpiły Brytyjczyków na wyspie. Od tego momentu wyspa pozostała w radzieckiej strefie wpływów, a od 1949 r. należała do NRD.
Budynki
- Muzeum historyczne – prezentuje życie, historię i rozwój wyspy
- Ceglany, romańsko-gotycki kościół z pierwszej połowy XIII wieku
- Dwie latarnie morskie
- Fragmenty dawnych umocnień
Atrakcje przyrodnicze
Atrakcją turystyczną wyspy jest klif w pobliżu miejscowości Timmendorf, który podlega intensywnej abrazji.
Linki zewnętrzne
- Centrum informacji o Morzu Bałtyckim
- Klif w pobliżu miejscowości Timmendorf
Przypisy
- p
- d
- e
- Siedziba powiatu: Wismar
Miasta | |
---|---|
Gminy (Amtsfreie Gemeinde) |
|
Związki Gmin (Amt) |