Pocisk odłamkowy

Pocisk odłamkowy – pocisk artyleryjski lub rakietowy, przeznaczony do zwalczania celów energią kinetyczną odłamków, powstałych podczas wybuchu pocisku.

Pocisk odłamkowy służy do zwalczania siły żywej i sprzętu przeciwnika znajdujący się na odkrytym terenie, a także celów powietrznych^[1][2]. Posiada korpus o grubych ściankach i zawiera stosunkowo niewielką ilość materiału wybuchowego (niski współczynnik napełnienia materiałem wybuchowym). Skorupy współczesnych pocisków artyleryjskich są przystosowane do fragmentacji wymuszonej lub zawierają odłamki prefabrykowane (pocisk kulkowy). W wyniku wybuchu skorupa jest rozrywana i powstają odłamki o prędkości początkowej rzędu 1000 m/s. Eksplozje powodują zapalniki uderzeniowe, podwójnego działania, zbliżeniowe lub czasowe.

Głównym parametrem charakteryzującym pocisk odłamkowy jest promień skutecznego rażenia, zależny od energii kinetycznej odłamków i ich gęstości na jednostkę powierzchni celu. Największą skuteczność pociski odłamkowe osiągają przy wybuchach na wysokości kilkunastu metrów nad ziemią.

• Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 179-180. ISBN 83-86028-01-7.
• Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.
• Stanisław Torecki: 1000 słów o broni i balistyce. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06699-X.