 Pawel Hur | |
| starszy sierżant | |
| Data i miejsce urodzenia |
10 kwietnia 1918 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 sierpnia 1994 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1940 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Paweł Hur (ur. 10 kwietnia 1918 w Kijowie, zm. 7 września 1994 w Lincoln) - polski pilot, uczestnik II wojny światowej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Absolwent szkoły lotniczej w Dęblinie[potrzebny przypis]. W Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie służył w Dywizjonie 301[1].
Samolot Wellington IV GR-P (Z1386) w nocy z 5 na 6 sierpnia 1942 r. został zestrzelony przez obronę przeciwlotniczą podczas wykonywania minowania wód przybrzeżnych w rejonie Lorient i rozbił się w morzu. Po zestrzeleniu samolotu Paweł Hur jako jedyny ocalały dostał się do niemieckiej niewoli[2][3]. Dnia 11 listopada 1966 Paweł Hur jako pilot Dywizjonu 301 został odznaczony zbiorowym orderem Virtuti Militari[4][5].
Pochowany w Lincoln w Anglii[6].
Paweł Hur był synem Bazylego Hura i Marianny Siedzik, oraz kuzynem od strony ojca Danuty Siedzikówny i Wiesławy Korzeń.[potrzebny przypis]
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Virtuti Militari kl. V
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie
- Medal Lotniczy
Linki
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lista Krzystka » Hur Paweł [online].
- ↑ Polskie Siły Powietrzne w II Wojnie Światowej - Lorient [online].
- ↑ Polskie Siły Powietrzne w II Wojnie Światowej - Jeńcy [online].
- ↑ Krząstek i Żak 1997 ↓, s. 168.
- ↑ Kawalerowie Orderu Virtuti Militari [online].
- ↑ Niebieska Eskadra [online].