Paweł Hendrich

Paweł Hendrich (ur. 1979 we Wrocławiu^[1][2]) – polski kompozytor i muzyk. Doktor habilitowany w dziedzinie sztuki muzycznej^[3].

Paweł Hendrich ukończył studia magisterskie na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu^[1][3]. W 1998 podjął naukę kompozycji u Jerzego Filca^[2]. Jest absolwentem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu^[1][2][3] w klasie kompozycji Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil (dyplom z wyróżnieniem). Na przełomie lat 2005 i 2006 przebywał w Hochschule für Musik w Kolonii, gdzie studiował kompozycję w klasie Yorka Höllera – w ramach programu stypendialnego Socrates-Erasmus. Brał udział w kursach i warsztatach dla kompozytorów w Warszawie, Wrocławiu, Frankfurcie, Pekinie, Görlitz/Zgorzelcu^[2]. Wielokrotnie był laureatem nagród i stypendiów. W latach 2004–2008 cztery razy był stypendystą Ministra Kultury, a od 2006 do 2008 trzy razy stypendystą Miasta Wrocławia. W 2007 roku Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego objęło go 4-letnim Programem Promocji 13 Kompozytorów. W 2010 roku został uhonorowany członkostwem w Akademii Młodych Uczonych i Artystów^[2].

Od 2008 roku Paweł Hendrich jest wykładowcą (na stanowisku adiunkta^[2]) na Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu^[3][2]. Pełni funkcję Dyrektora Artystycznego festiwalu Musica Polonica Nova^[1][2] odbywającego się w Narodowym Forum Muzyki we Wrocławiu. Jest także członkiem komisji programowej festiwalu Warszawska Jesień^[2].

Utwory Pawła Hendricha były wykonywane na koncertach i festiwalach zarówno w Polsce (na festiwalu Warszawska Jesień, festiwalach Musica Polonica Nova i Musica Electronica Nova we Wrocławiu, Festiwalu Prawykonań w Katowicach, Audio Art w Warszawie i w Krakowie^[2]), jak i poza jej granicami, w tym m.in. w Niemczech (Musica Viva w Monachium, Unerhörte Musik w Berlinie^[2]), Austrii, Szwecji, Danii (Suså Festival w Næstved, Rudersdal Sommerkoncerter w Hørsholm^[2]), Hiszpanii, Czechach, Turcji, na Węgrzech, Malcie, Słowacji, Litwie, Łotwie (Rudens Kamermūzikas Festivāls w Rydze^[2]), w Estonii, Rosji, Stanach Zjednoczonych (University of Louisville New Music Festival^[2]) oraz Chinach^[1][3]. Na przestrzeni lat utwory kompozytora zamawiane były m.in. przez: Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, Deutschlandfunk, Goethe-Institut, Miasto Wrocław, Narodowe Forum Muzyki, Związek Kompozytorów Polskich, Instytut Polski w Madrycie, NOSPR, Narodowy Instytut Muzyki i Tańca, Orkiestrę Muzyki Nowej, jak również Stowarzyszenie Autorów ZAiKS^[1][3].

Z Cezarym Duchnowskim i Sławomirem Kupczakiem utworzyli grupę Phonos ek Mechanes, wykonującą muzykę elektroakustyczną na żywo^[1][2][3].

• 2017: Paweł Hendrich, Metaforma^[1][2][3] (DUX) [Emergon αβ, Sedimetron, Ertytre, Pteropetros, Alopopulo]
• 2010: Paweł Hendrich, Chamber Works^[1][2][3] (DUX) [Diversicorium, Multivalentis, Cyclostratus, Diaphanoid, Hyloflex αβ]
• 2012: Phonos ek Mechanes, C+-^[1][2][3] (Bôłt Records) 2011: Sound Chronicle of the Warsaw Autumn 2011, CD no. 7. [Emergon αβ]

Wybrane utwory

• Gnothi seauton na orkiestrę kameralną (2001),
• Niech zstąpi Duch Twój na głos recytujący, tenor, baryton, bas i dwa chóry żeńskie (2002),
• Heterochronia na wielką orkiestrę symfoniczną (2002–2004),
• Anepigraph na małą orkiestrę (2005),
• Diversicorium na zespół kameralny (2005),
• Phonarium I, instalacja dźwiękowa (2005),
• Phonarium II, instalacja dźwiękowa (2006),
• Multivalentis na klarnet, puzon, wiolonczelę i fortepian (2006),
• Metasolidus na orkiestrę symfoniczną (2005–2007),
• Cyclostratus na skrzypce, klarnet basowy, perkusję, fortepian i beatbox (2008),
• Hyloflex na orkiestrę smyczkową (2007–2009),
• Hyloflex na komputer (2009),
• Liolit na orkiestrę kameralną (2009–2010),
• Diaphanoid na zespół kameralny (2010),
• Emergon αß na orkiestrę kameralną (2011),
• Metasolidus II na wielką orkiestrę symfoniczną (2011–2012),
• Cryptoscript na komputer (2012),
• Sedimetron na zespół kameralny (2012),
• Kioloik na jeden lub dwa flety (2012),
• Drovorb na klarnet, waltornię, fortepian, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2013),
• Ertytre na jedną lub osiem wiolonczel (2013–2014),
• Alopopulo na orkiestrę kameralną, skrzypce solo i komputery (2014),
• Accant na akordeon solo i komputer (2014),
• Exophor na zespół instrumentów chińskich (2015),
• Xenobrach na dwie perkusje i dwa fortepiany (2015),
• Pteropetros na akordeon, kwartet smyczkowy i kwintet dęty (2015),
• Exophor na zespół instrumentów chińskich (2015),
• Bajki robotów, co-opera na zespół kameralny, komputery, warstwę wideo i syntezator mowy (wraz z Cezarym Duchnowskim; 2015–2016),
• Mutuusmutus na orkiestrę kameralną i powietrzną perkusję (2016),
• Hordiaver na orkiestrę kameralną (2016–2017),
• Holoedr na saksofon, puzon, akordeon, fortepian i wiolonczelę (2016–2017).

Źródło: Warszawska Jesień^[2].

• Oficjalna strona internetowa artysty
• Soundcloud