Paul von Thurn und Taxis
Paul Maximilian Lamoral Prinz von Thurn und Taxis (ur. 27 maja 1843 na zamku Donaustauf koło Ratyzbony; zm. 10 marca 1879 w Cannes, Francja) – trzecie dziecko księcia Maximiliana Karla von Thurn und Taxis i jego drugiej żony Mathilde Sophie zu Oettingen-Oettingen und Oettingen-Spielberg (1816–1886).
Przyjaźń z królem Ludwikiem II
Od roku 1863 przez trzy lata pełnił funkcję adiutanta króla Ludwika II. Ich wzajemne stosunki szybko wykroczyły poza granice protokołu[1]. Charakter tej relacji odnaleźć można w płomiennej korespondencji, której część zniszczyła rodzina von Thurn und Taxis.
Rodzina, małżeństwo i śmierć
Paul, książę von Thurn und Taxis, należał do starego rodu osiadłego w Ratyzbonie. Był kuzynem króla Ludwika II blisko spokrewnionym z bawarskim rodem Wittelsbachów. Z obu małżeństw swojego ojca miał aż piętnaścioro rodzeństwa. Rodzina Thurn und Taxis otrzymała z rąk cesarza tytuł książąt cesarskich w 1695 roku. Cesarski monopol na urzędy pocztowe zachowała w Niemczech aż do 1867 roku[2].
Po zwolnieniu z funkcji adiutanta książę Paul nie pełnił żadnych funkcji oficjalnych i nie odgrywał żadnej roli politycznej. W styczniu 1867 świetnie zapowiadająca się kariera wojskowa księcia dobiegła końca. Odszedł z bawarskiej armii w okolicznościach, które później minister wojny określił mianem dezercji[3]. Po zawarciu małżeństwa książę próbował nawiązać kontakt z królem Ludwikiem. Napisał list do dawnego przyjaciela, ale nie otrzymał odpowiedzi. Jak pisze w swoich wspomnieniach Cosima Wagner[4], próbował skontaktować się z królem przez Richarda Wagnera, ale również bezskutecznie.
Zmarł 10 marca 1879 roku w wieku niespełna 36 lat. Został pochowany na cmentarzu Cimetière du Grand Jas w Cannes, w alei nr 33 pod nazwiskiem Paul de Fels[potrzebny przypis].
Przypisy
- ↑ Jean des Cars, Ludwik II Bawarski. Król rażony szaleństwem, Warszawa 1997, s. 44.
- ↑ Jean des Cars, op. cit, s. 44.
- ↑ Militärgeschichtliches Forschungsamt (Deutschland West), 1970. Militärgeschichtliche Mitteilungen, Volumes 16-20, S. 101.
- ↑ Cosima Wagner, Martin Gregor-Dellin, Dietrich Mack, Geoffrey Skelton, 1978: Cosima Wagners Tagebücher, Band 1, S. 85 ... „ein Brief von Hans, der lauter Übles aus München berichtet; und dazu einen Brief von Paul von Fels (ehemals Fürst Taxis), welcher irgend eine Anstellung wünscht und um diesen zu erobern, lauter Klatschgeschichten mitteilt“
Bibliografia
- Jean des Cars: Ludwik II Bawarski. Król rażony szaleństwem, Warszawa 1997.
- Desmond Chapman-Huston, Ludwig II: Der verrückte König von Bayern., Dorset Press, New York 1990.
- Gottfried von Böhm: Ludwig II. König von Bayern. Sein Leben und seine Zeit. Verlag: H.R. Engelmann, Berlin 1924.
- VIAF: 35229432
- GND: 11725696X