 Kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Siedziba | |
| Adres |
Plac Wolności 5 |
| Data powołania |
1527 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diecezja | |
| Kościół | |
| Filie |
• Kościół św. Michała w Gierałcicach |
| Administrator | |
Położenie na mapie Wołczyna  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kluczborskiego  | |
Położenie na mapie gminy Wołczyn  | |
 51°01′04,516″N 18°02′59,683″E/51,017921 18,049912
| |
| Strona internetowa | |
Parafia Ewangelicko-Augsburska – luterańska parafia mieszcząca się przy placu Wolności w Wołczynie, należąca do diecezji katowickiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP[2]. W 2024 skupiała 150 wiernych[3].
Historia parafii
[edytuj | edytuj kod]
Parafia ewangelicka w Wołczynie powstała w 1527 roku, w czasie kiedy to rodzina von Posadowski była właścicielami miejscowości i po okresie reformacji przeszła na luteranizm. W 1564 roku, pierwszym duchownym ewangelickim jest ksiądz Adam Pockwitz, a parafia swym zasięgiem objęła również wieś Gierałcice[4]. Ugruntowanie się reformacji w Wołczynie trwało prawie 100 lat, ale po tym czasie przez kilkaset następnych lat był to region bardzo silnie związany z luteranizmem. W latach 1760–1799 proboszczem był ksiądz Jerzy Freytag (dziadek poety Gustawa Freytaga). Powstał wówczas nowy, kamienny kościół ewangelicki, który został poświęcony w 1771 roku. W 1831 roku dobudowano do niego wieżę, a w 1894 roku ówczesny proboszcz ksiądz Bogumił Ebisch wybudował plebanię. Kościół ten po II wojnie światowej został zajęty przez katolików[5].
W latach 40. XIX wieku w Wołczynie utworzona została nowa parafia staroluterańska. Jej pierwszym proboszczem został ks. Edward Kellner. W 1848 parafia ta wzniosła kościół przy ul. Byczyńskiej, który stanowi obecny kościół należący do Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Wołczynie. W 1925 wzbogacił się on o dobudowaną wówczas kwadratową wieżę[5][6].
W trakcie trwających w dniach 7–8 września 2024 obchodów 330-lecia istnienia kościoła św. Michała w Gierałcicach otwarte zostało również Luterańskie Centrum Spotkań w Wołczynie[7]. Powstało w budynku dawnej wołczyńskiej plebanii, nieużytkowanej od grudnia 2023 w wyniku zmiany na stanowisku proboszcza oraz zamieszkania ówczesnej wikariuszki ks. Katarzyny Kowalskiej w Pokoju. W obiekcie powstała sala spotkań, sala konferencyjna, biblioteka gier planszowych oraz pokoje gościnne[3].
Kościoły i kaplice filialne
[edytuj | edytuj kod]Parafia w Wołczynie zasięgiem swym obejmuje również kościoły filialne w Gierałcicach, Byczynie i kaplicę w Paruszowicach[2].
Duszpasterze
[edytuj | edytuj kod]1 grudnia 2023 roku proboszczem-administratorem parafii ewangelickiej w Wołczynie został ksiądz Eneasz Kowalski, a wikariuszem ks. Katarzyna Kowalska[8]. Ksiądz Eneasz Kowalski zakończył pracę na tym stanowisku 31 grudnia 2024, natomiast 1 stycznia 2024 nowym proboszczem-administratorem została ks. Katarzyna Kowalska[1].
Księgi metrykalne
[edytuj | edytuj kod]Od 1947 roku parafia prowadzi księgi chrztów, ślubów i zgonów.
Grupy parafialne
[edytuj | edytuj kod]W trakcie trwania nabożeństw prowadzona jest szkółka niedzielna (nabożeństwo dla dzieci)[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Wiadomości urzędowe [online], bik.luteranie.pl [dostęp 2025-01-09] [zarchiwizowane z adresu 2025-01-09].
- ↑ a b c Wołczyn [online], luteranie.pl [dostęp 2025-01-09].
- ↑ a b W Wołczynie powstało Luterańskie Centrum Parafialne. Ma służyć nie tylko ewangelikom [online], nto.pl [dostęp 2025-01-09].
- ↑ a b Historia parafii. [dostęp 2013-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 marca 2016)].
- ↑ a b Kościół ewangelicko-augsburski w Wołczynie [online], dziedzictwo.ewangelicy.pl [dostęp 2025-01-09].
- ↑ Zabytki. Kościół Ewangelicki [online], wolczyn.pl [dostęp 2025-01-09] [zarchiwizowane z adresu 2007-03-28].
- ↑ Jubileusz i nowe centrum spotkań [online], zwiastun.pl [dostęp 2025-01-09].
- ↑ Wiadomości urzędowe – BIK (Uchwały z 17 listopada 2023). bik.luteranie.pl. [dostęp 2023-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-12-23)].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]