Parafia św. Piotra i Pawła w Nowej Cerekwi

Parafia św. Piotra i Pawła w Nowej Cerekwi
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Polska

Siedziba

Nowa Cerekwia

Data powołania

1234

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

opolska

Dekanat

Kietrz

Kościół

św. Piotra i Pawła

Proboszcz

ks. Marcin Sychterz

Wezwanie

św. Piotra i św. Pawła

Wspomnienie liturgiczne

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Położenie na mapie gminy Kietrz
Mapa konturowa gminy Kietrz, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Piotra i Pawła w Nowej Cerekwi”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Piotra i Pawła w Nowej Cerekwi”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Piotra i Pawła w Nowej Cerekwi”
Położenie na mapie powiatu głubczyckiego
Mapa konturowa powiatu głubczyckiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Piotra i Pawła w Nowej Cerekwi”
Ziemia50°05′40,812″N 17°55′43,031″E/50,094670 17,928620

Parafia pw. św. Piotra i Pawła w Nowej Cerekwi – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w Nowej Cerekwi. Należy do dekanatu Kietrz diecezji opolskiej.

Historia

Miejscowość i parafię po raz pierwszy wzmiankowano w 1234, jest więc ona najstarszą na obszarze dzisiejszego powiatu głubczyckiego[1]. Należała pierwotnie do diecezji ołomunieckiej. Po wojnach śląskich znalazła się w granicach Prus i na terenie tzw. dystryktu kietrzańskiego. W 1863 liczyła 2475 katolików i 17 niekatolików, niemieckojęzycznych, ponadto 16 żydów[2]. Od końca II wojny światowej w granicach Polski. W 1972 powstała diecezja opolska, co zakończyło okres formalnej przynależności do archidiecezji ołomunieckiej.

Przypisy

  1. ↑ Katarzyna Maler. ZARYS DZIEJÓW KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO NA ZIEMI GŁUBCZYCKIEJ OD ŚREDNIOWIECZA DO 1945 ROKU. „WROCŁAWSKI PRZEGLĄD TEOLOGICZNY”. 23, s. 187, 2015. 
  2. ↑ G. Wolný, 1863, s. 234

Bibliografia

  • Gregor Wolný: Kirchliche Topographie von Mähren. I. Abtheilung, Band 5. Brünn: Nitsch und Grosse, 1863, s. 234-238. (niem.).