Ostronóg nektarowy
Tarsipes rostratus[1] | |||
Gervais & J. Verreaux, 1842 | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Gromada | ssaki | ||
Podgromada | żyworodne | ||
Infragromada | |||
Nadrząd | torbacze | ||
Rząd | dwuprzodozębowce | ||
Podrząd | workolotkokształtne | ||
Nadrodzina | pałankowate | ||
Rodzina | Tarsipedidae | ||
Rodzaj | Tarsipes | ||
Gatunek | ostronóg nektarowy | ||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
najmniejszej troski | |||
Zasięg występowania | |||
| |||
|
Ostronóg nektarowy[3] (Tarsipes rostratus) – gatunek ssaka, jedynego przedstawiciela rodziny ostronogowatych[3] (Tarsipedidae) i rodzaju ostronóg[3] (Tarsipes). Jeden z nielicznych ssaków odżywiający się nektarem i pyłkiem kwiatowym.
Taksonomia
Najprawdopodobniej Tarsipedidae oddzieliły się od innych torbaczy 39 milionów lat temu, we wczesnym etapie ewolucji[4]. Dane molekularne (hybrydyzacja DNA i mitochondrialne RNA) sugerują, że najbliższymi krewnymi Tarsipedidae są Petaurus breviceps, inne gatunki z rodzaju Petaurus i Pseudocheirinae[4].
Morfologia
Długość ciała samic 7–9 cm, samców 6,5–8,5 cm, długość ogona dla obu płci 7–10,5 cm; masa ciała samic 8–20 g, samców 7–10 g[4]. Bardzo małe zwierzę nadrzewne, przypominające mysz, które zamieszkuje południowo-zachodnią Australię. Ostronóg żywi się pyłkiem i nektarem kwiatowym (najczęściej kwiatów banksji), ma specjalnie do tego celu przystosowany pyszczek i język zakończony szczoteczką, przypominający język kolibra i wysuwający się na 2,5 cm.
Ogon nieowłosiony, chwytny. Głowa i tułów barwy brunatnej, wzdłuż grzbietu aż do nasady ogona 3 prawie czarne pasy. Spód ciała żółtawy lub biały. Kończyny bladordzawe, stopy białe.
Ekologia
- Rozmnażanie: zimą, ciąża trwa 21-28 dni, 2-3 młode w miocie (samica ma 4 sutki)
- Pożywienie: pyłek i nektar, od czasu do czasu małe owady
- Inne: młode opuszczają torbę lęgową po 4 tygodniach.
Przypisy
- ↑ Tarsipes rostratus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Tarsipes rostratus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 14. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c R. Wooller: Family Tarsipedidae (Honey Possum). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 566–573. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
Bibliografia
- Russell, E.M. & Renfree, M.B. (1989). ‘Tarsipedidae’ pp. 769 – 782. W:. Fauna of Australia. Volume 1B: Mammalia. D.W. Walton & B. Richardson (format pdf) (en)
- Mały słownik zoologiczny: ssaki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1978.
- Britannica: animal/Tarsipedidae, animal/honey-possum
- SNL: snabelpungdyr