Nagroda Goya dla najlepszej aktorki drugoplanowej
Przyznający | |||
---|---|---|---|
Państwo | Hiszpania | ||
Pierwsze rozdanie | 1987 | ||
|
Nagroda Goya dla najlepszej aktorki drugoplanowej (hiszp. Premio Goya a la mejor interpretación femenina de reparto) – nagroda filmowa przyznawana od 1987 r. przez Hiszpańską Akademię Sztuki Filmowej.
Najwięcej nagród w tej kategorii - po dwie - zdobyły dotychczas: Verónica Forqué, María Barranco, Rosa María Sardà i Candela Peña.
Zwyciężczynie i nominowane
1987–1990
1987: Verónica Forqué – Rok przebudzenia
- Chus Lampreave – Rok przebudzenia
- María Luisa Ponte – El hermano bastardo de Dios
1988: Verónica Forqué – Moros y cristianos
- Marisa Paredes – Biała maseczka
- Terele Pávez – Laura, del cielo llega la noche
1989: María Barranco – Kobiety na skraju załamania nerwowego
- Laura Cepeda – Baton Rouge
- Terele Pávez – Zimowy dziennik
- Chus Lampreave – Oczekiwanie w niebie
- Julieta Serrano – Kobiety na skraju załamania nerwowego
1990: María Asquerino – Morze i czas
- Chus Lampreave – Zagraniczne zakupy
- María Barranco – Przedmioty miłości
- Amparo Rivelles – Markiz Esquilache
- Concha Velasco – Markiz Esquilache
1991–2000
1991: María Barranco – Lulu
- Rosario Flores – Pod wiatr
- Loles León – Zwiąż mnie
1992: Kiti Manver – Todo por la pasta
- María Barranco – Oniemiały król
- Cristina Marcos – Wysokie obcasy
1993: Chus Lampreave – Belle époque
- Mary Carmen Ramírez – Belle époque
- Pastora Vega – Demasiado corazón
1994: Rosa María Sardà – Dlaczego nazywają to miłością, jeśli to seks?
- María Barranco – Ruda wiewiórka
- Rossy de Palma – Kika
1995: María Luisa Ponte – Kołysanka
- Candela Peña – Policzone dni
- Silvia Munt – Namiętność po turecku
1996: Pilar Bardem – Po śmierci o nas zapomną
1997: Mary Carrillo – Po drugiej stronie ogrodu
- Maribel Verdú – Celestyna
- Loles León – Anarchistki
1998: Charo López – Sekrety serca
- Ángela Molina – Drżące ciało
- Vicky Peña – Sekrety serca
1999: Adriana Ozores – Godzina odważnych
- Alicia Sánchez – Dzielnica
- Loles León – Dziewczyna marzeń
- Rosa María Sardà – Dziewczyna marzeń
2000: María Galiana – Samotne
- Adriana Ozores – Bądźcie znowu razem
- Julieta Serrano – Bądźcie znowu razem
- Candela Peña – Wszystko o mojej matce
2001–2010
2001: Julia Gutiérrez Caba – You’re the One
- Chusa Barbero – Buziaki dla wszystkich
- Terele Pávez – Kamienica w Madrycie
- Ana Fernández – You’re the One
2002: Rosa María Sardà – Bez wstydu
- Rosana Pastor – Joanna Szalona
- Elena Anaya – Lucia i seks
- Najwa Nimri – Lucia i seks
2003: Geraldine Chaplin – Miasto bez granic
- María Esteve – Po drugiej stronie łóżka
- Mar Regueras – Uraza
- Tina Sainz – Historia pocałunku
2004: Candela Peña – Moimi oczami
- María Botto – Żołnierze spod Salaminy
- Mónica López – W mieście
- María Pujalte – Nie ugniemy się
2005: Mabel Rivera – W stronę morza
- Silvia Abascal – Wilk
- Victoria Abril – Siódmy dzień
- Mercedes Sampietro – Nieświadomi
2006: Elvira Mínguez – Tapas
- Marta Etura – Pamiętaj o mnie
- Pilar López de Ayala – Obaba
- Verónica Sánchez – Camarón
- Ariadna Gil – Kapitan Alatriste
- Lola Dueñas – Volver
- Blanca Portillo – Volver
2008: Amparo Baró – Siedem stołów bilardowych
- Geraldine Chaplin – Sierociniec
- Nuria González – Detektywi w spódnicach
- María Vázquez – Detektywi w spódnicach
2009: Penélope Cruz – Vicky Cristina Barcelona
- Elvira Mínguez – Tchórze
- Rosana Pastora – Spisek w Eskurialu
- Tina Sainz – Sangre de mayo
- Pilar Castro – Grubasy
- Verónica Sánchez – Grubasy
- Vicky Peña – El cónsul de Sodoma
2011–2020
2011: Laia Marull – Czarny chleb
- Pilar López de Ayala – Lope
- Terele Pávez – Hiszpański cyrk
- Ana Wagener – Biutiful
2012: Ana Wagener – Uśpiony głos
- Pilar López de Ayala – Intruzi
- Goya Toledo – Maktub
- Maribel Verdú – Nie zrywa się kwiatów
2013[1]: Candela Peña – Wieczni kowboje
- Chus Lampreave – Artysta i modelka
- María León – Wybuchowa Carmina
- Ángela Molina – Śnieżka
2014[2]: Terele Pávez – Wredne jędze
- Nathalie Poza – Jego wszystkie kobiety
- Susi Sánchez – 10.000 nocy
- Maribel Verdú – 15 lat i 1 dzień
2015[3]: Carmen Machi – Jak zostać Baskiem
- Bárbara Lennie – 9 mil
- Mercedes León – Stare grzechy mają długie cienie
- Goya Toledo – Marsella
2016[4]: Luisa Gavasa – Krwawe gody
- Marian Álvarez – Szczęśliwych 140
- Elvira Mínguez – Nieznany
- Nora Navas – Szczęśliwych 140
2017[5]: Emma Suárez – Kolejna skóra
- Terele Pávez – Przez otwarte drzwi
- Candela Peña – Kiki i sekrety seksu
- Sigourney Weaver – Siedem minut po północy
2018[6]: Adelfa Calvo – Autor
- Anna Castillo – Powołanie
- Belén Cuesta – Powołanie
- Lola Dueñas – Trudno powiedzieć żegnaj
Przypisy
- ↑ [https://www.premiosgoya.com/27-edicion/nominaciones/por-categoria/actriz-de-reparto/ Estas son las nominaciones de los PREMIOS GOYA 2013]. Premios Goya. [dostęp 2017-12-30]. (hiszp.).
- ↑ [https://www.premiosgoya.com/28-edicion/nominaciones/por-categoria/actriz-de-reparto/ Estas son las nominaciones de los PREMIOS GOYA 2014]. Premios Goya. [dostęp 2017-12-30]. (hiszp.).
- ↑ [https://www.premiosgoya.com/29-edicion/nominaciones/por-categoria/actriz-de-reparto/ Estas son las nominaciones de los PREMIOS GOYA 2015]. Premios Goya. [dostęp 2017-12-30]. (hiszp.).
- ↑ [https://www.premiosgoya.com/30-edicion/nominaciones/por-categoria/actriz-de-reparto/ Estas son las nominaciones de los PREMIOS GOYA 2016]. Premios Goya. [dostęp 2017-12-30]. (hiszp.).
- ↑ [https://www.premiosgoya.com/31-edicion/nominaciones/por-categoria/actriz-de-reparto/ Estas son las nominaciones de los PREMIOS GOYA 2017]. Premios Goya. [dostęp 2017-12-30]. (hiszp.).
- ↑ [https://www.premiosgoya.com/32-edicion/nominaciones/por-categoria/actriz-de-reparto/ Estas son las nominaciones de los PREMIOS GOYA 2018]. Premios Goya. [dostęp 2017-12-31]. (hiszp.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Premios Goya (hiszp.)
- IMdB Nagroda Goya (ang.)
- p
- d
- e
Kategorie |
|
---|---|
Ceremonie |
|
- p
- d
- e
|
- Wikiprojekt:Filmy