Mosze Szaret
Imię i nazwisko po urodzeniu | Mosze Szertok | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 15 października 1894 | ||
Data śmierci | 7 lipca 1965 | ||
Premier Izraela | |||
Okres | od 26 stycznia 1954 | ||
Przynależność polityczna | Mapai | ||
Poprzednik | Dawid Ben Gurion | ||
Następca | Dawid Ben Gurion | ||
|
Mosze Szaret (hebr. משה שרת, właśc. Mosze Szertok, ur. 15 października 1894 w Chersoniu, zm. 7 lipca 1965) – izraelski polityk, drugi premier Izraela[1] – w latach 1954–1955 stał na czele piątego i szóstego rządu Izraela.
Życiorys
Urodził się 15 października 1894 roku w Chersoniu na Ukrainie[1]. W 1906 roku wraz z rodziną wyemigrował do Palestyny. W 1909 roku jego rodzina należała do założycieli miasta Tel Awiw. Podjął studia prawnicze w Stambule[1]. Podczas I wojny światowej służył w tureckiej armii jako tłumacz języków tureckiego i arabskiego. W 1920 roku wstąpił do socjalistycznej partii Achdut ha-Awoda (znanej później jako Mapai). W 1922 roku wyjechał do Londynu i kontynuował studia ekonomii (do 1924 r.)[1]. W 1925 roku został redaktorem naczelnym gazety „Dawar”, która była organem prasowym Powszechnej Organizacji Robotników Żydowskich w Ziemi Izraela (Histadrutu). W 1931 roku wstąpił do politycznej sekcji Agencji Żydowskiej. Podczas II wojny światowej pomagał w tworzeniu Brygady Żydowskiej. Po powstaniu niepodległego państwa Izrael w 1948, został ministrem spraw zagranicznych. Działał na rzecz poprawy wizerunku Izraela na arenie międzynarodowej. Doprowadził do przystąpienia Izraela do Organizacji Narodów Zjednoczonych. Prowadził negocjacje z Niemcami zakończone podpisaniem umowy o reparacjach (1952). W grudniu 1953 roku partia Mapai wyznaczyła go na wicepremiera. 26 stycznia 1954 roku został premierem izraelskiego rządu[1]. Kontynuował on politykę wspierania imigracji oraz dopomagania w absorpcji w Ziemi Izraela. 3 listopada 1955 roku ustąpił z urzędu premiera.[2]
Przewodniczył pracy Bet Berl College, oraz był dyrektorem generalnym domu wydawniczego Am Owed, należącego do Histadrutu. Reprezentował Mapai w międzynarodowych środowiskach socjalistycznych. W 1960 roku podczas Światowego Kongresu Syjonistów został wybrany na przewodniczącego Światowej Organizacji Żydowskiej i Agencji Żydowskiej.
W Knesecie zasiadał od pierwszej kadencji, aż do śmierci 7 lipca 1965. Mandat objął po nim Ari Ankorjon[3].
Przypisy
Bibliografia
- Mosze Szaret (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e
Premier | |||||
---|---|---|---|---|---|
Ministrowie[A] | |||||
Późniejsi członkowie rządu |
|
- ↑ w dniu zaprzysiężenia
- ↑ od VI do VII 1952 jako wicepremier
- p
- d
- e
Premier |
|
---|---|
Ministrowie1 | |
Wiceministrowie1 | |
Późniejsi członkowie rządu |
|
- 1 – w dniu zaprzysiężenia
- p
- d
- e
Premier | |
---|---|
Ministrowie[A] | |
Późniejsi członkowie rządu |
|
- ↑ w dniu zaprzysiężenia
- Britannica: biography/Moshe-Sharett
- DSDE: Moshe_Sharett