Monaster Świętej Trójcy i św. Tryfona w Pieczendze
Budynek monasterski (Łuostari) | |||
Państwo | Rosja | ||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Miejscowość | Pieczenga | ||
Kościół | |||
Rodzaj klasztoru | monaster | ||
Eparchia | siewieromorska | ||
Ihumen | Dawid (Dubinin) – namiestnik | ||
Klauzura | nie | ||
Typ monasteru | męski | ||
Liczba mnichów (2005) | 10 | ||
Obiekty sakralne | |||
Sobór | Świętej Trójcy w Łuostari | ||
Cerkiew | Narodzenia Pańskiego w Pieczendze | ||
Cerkiew | Świętych Borysa i Gleba w Borysoglebskim | ||
Założyciel klasztoru | św. Tryfon Pieczenski | ||
Data budowy | 1532 | ||
Data zamknięcia | 1764; 1944 | ||
Data zburzenia | 1944 | ||
Data reaktywacji | 1886; 1997 | ||
Położenie na mapie obwodu murmańskiego | |||
Położenie na mapie Rosji | |||
69°32′40″N 31°12′47″E/69,544428 31,213097 | |||
|
Monaster Świętej Trójcy i św. Tryfona (ros. Печенгский монастырь, fin. Petsamon luostari) – męski klasztor prawosławny położony na Półwyspie Kolskim u ujścia rzeki Pieczenga do Morza Barentsa, 135 km na zachód od Murmańska, w Łuostari (w pobliżu osiedla Pieczenga), koło granicy z Norwegią. Monaster znajduje się w eparchii siewieromorskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Historia
Prawosławny klasztor został założony w 1532 przez św. Tryfona, mnicha z Nowogrodu, który chciał nawracać pogańskich Lapończyków. Wzniósł cerkiew Świętej Trójcy i zorganizował przy niej monaster, który był uznawany za najbardziej na północ położony klasztor na świecie. W 1572 klasztor liczył już 50 mnichów. W 1583 klasztor został najechany i spalony przez Szwedów, którzy zamordowali 51 mnichów i wielu świeckich. W 1591 car moskiewski Fiodor I nakazał odbudować klasztor, jednak ten spłonął w 1619. Nowy klasztor został przeniesiony do osady, jednak zaprzestał działalności i został przez Święty Synod rozwiązany w 1764.
W 1886, gdy wzmogła się rosyjska kolonizacja, klasztor odbudowano w pierwotnym miejscu. Wkrótce składał się z dwóch części: Górnego Klasztoru z grobem Tryfona i męczenników zabitych przez Szwedów oraz Dolnego Klasztoru z widokiem na zatokę.
W 1920 klasztor wraz z Petsamo znalazł się na terytorium Finlandii. Budynki klasztorne zostały zniszczone w czasie II wojny światowej, a operacja petsamsko-kirkeneska spowodowała, że teren klasztoru w 1944 objął ZSRR. Spowodowało to ewakuację mnichów do Monastyru Nowy Wałaam w Finlandii.
Działalność klasztoru została reaktywowana w 1997. Od 2012 główna część monasteru mieści się w przysiółku Łuostari – tam zbudowano sobór Świętej Trójcy oraz nowy dom zakonny. Do klasztoru należą jeszcze 2 cerkwie: Narodzenia Pańskiego w Pieczendze oraz Świętych Borysa i Gleba w przysiółku Borysoglebski.
Linki zewnętrzne
- Informacje o monasterze na stronie eparchii siewieromorskiej ros.