Monadologia
Monadologia – książka niemieckiego polihistora Gottfrieda Wilhelma Leibniza przedstawiająca podstawy jego systemu ontologicznego. Napisana w 1714 roku i wydana w 1720 roku.
Leibniz przedstawiał w niej tezę, że cała rzeczywistość składa się z nieprzeliczonych cząstek, monad[1], które są szczelne i niezależne od siebie, a rozwijają się tylko w miarę swych z góry określonych możliwości.
Zobacz też
Wykaz literatury uzupełniającej: Monadologia.
Przypisy
- ↑ Monadologia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-07-22] .
Kontrola autorytatywna (dzieło literackie):
Encyklopedie internetowe:
- PWN: 3942914
- Britannica: topic/Monadologia
- Universalis: monadologie