Mistrzostwa Świata Mężczyzn w Curlingu 2025 (organizowane pod nazwą BKT World Men's Curling Championship 2025) – międzynarodowy turniej curlingowy, organizowany przez Światową Federację Curlingu, który odbędzie się w dniach 29 marca – 6 kwietnia 2025 roku w Moose Jaw, w Kanadzie.
Prawo do organizacji turnieju w 2025 roku przysługiwało Kanadzie, która na mocy umowy między krajową federacją Curling Canada a Światową Federacją Curlingu corocznie otrzymuje możliwość organizacji mistrzostw świata mężczyzn lub kobiet na przemian[1].
Procedura wyboru miasta gospodarza przeprowadzona przez Curling Canada rozpoczęła się w lipcu 2023 roku. Termin składania aplikacji przez lokalne komitety, zainteresowane organizacją turnieju, upłynął 31 października tego samego roku. Oferty były traktowane jako poufne, a sam proces selekcji gospodarza odbywał się w trybie zamkniętym. Potencjalni organizatorzy musieli dysponować areną o pojemności minimum 4 500 miejsc oraz przyległym zapleczem o powierzchni około 20 000 ft², przeznaczonym na strefę gastronomiczną. Ponadto, gospodarz zobowiązany był do zapewnienia 300 noclegów przez 12 dni dla ekipy telewizyjnej i personelu. Jednym z kluczowych kryteriów oceny ofert było zaangażowanie lokalnej społeczności, które stanowiło 10% łącznej siły każdej aplikacji[2].
Moose Jaw
Lokalizacja Moose Jaw na mapie Kanady
Pomnik łosia Maca - jeden ze znaków rozpoznawczych miasta Moose Jaw
8 marca 2024 roku Światowa Federacja Curlingu oraz Curling Canada ogłosiły, że gospodarzem zawodów będzie Moose Jaw, miasto położone w południowej części kanadyjskiej prowincji Saskatchewan[3]. Oficjalnego ogłoszenia wyników selekcji dokonał Nolan Thiessen, dyrektor generalny Curling Canada, podczas konferencji prasowej odbywającej się w ramach turnieju Montana's Brier w Reginie. Informacja o wyborze Moose Jaw została nieoficjalnie ujawniona kilka dni wcześniej podczas imprezy Original 16 Patch, towarzyszącej turniejowi. Przekazał ją publiczności prowadzący wydarzenie[4].
Łącznie kilka miast wyraziło zainteresowanie organizacją turnieju; oferta Moose Jaw została uznana przez Curling Canada za wyróżniającą się[4]. Dodatkowym wsparciem dla kandydatury Moose Jaw był grant w wysokości 300 000 dolarów kanadyjskich, przyznany miastu przez rząd prowincji Saskatchewan na organizację wydarzenia. Pod uwagę wzięto również duże zainteresowanie curlingiem wśród lokalnej społeczności (co przekłada się na liczbę wolontariuszy i kibiców) oraz doświadczenie w organizacji dużych zawodów curlingowych takich jak m.in.: Mistrzostwa Świata Kobiet w 1983 roku, Mistrzostwa Świata Juniorów Mężczyzn w 1979 roku, Scotties Tournament of Hearts w 2015 i 2020 roku, Canada Cup w 2012 roku oraz kanadyjskie Mistrzostwa Seniorów Kobiet i Mężczyzn w 1994 roku[5].
Zgodnie z zasadami Światowej Federacji Curlingu, do udziału w turnieju zakwalifikować mogło się 13 drużyn, które były wybierane w następujący sposób:
7 najlepszych drużyn z Mistrzostw Europy w Curlingu 2024,
5 drużyn z Mistrzostw Międzykontynentalnych 2024 (w tym gospodarz).
1 dodatkowa drużyna została wybrana na podstawie łącznych wyników 5 najlepszych drużyn z obu stref (Mistrzostw Europy i Mistrzostw Międzykontynentalnych)[6]. W tym przypadku miejsce to przypadło strefie europejskiej.
Mistrzostwa Międzykontynentalne odbyły się w dniach 27 października – 2 listopada 2024 roku w Lacombe w Kanadzie. Awans na Mistrzostwa Świata uzyskały reprezentacje Chin, Japonii, Stanów Zjednoczonych, Kanady oraz Korei Południowej. Poza strefą kwalifikacyjną znalazły się drużyny Australii, Nowej Zelandii oraz Chińskiego Tajpej[7]. Zgodnie z obowiązującymi przepisami reprezentacja Kanady była zobowiązana do udziału w turnieju kwalifikacyjnym, mimo iż jako gospodarz miała zagwarantowany udział w Mistrzostwach Świata niezależnie od osiągniętego wyniku[6].
Turniejem kwalifikacyjnym dla strefy europejskiej były Mistrzostwa Europy w Curlingu, które odbyły się w dniach 16–23 listopada 2024 roku w Lohji w Finlandii. Awans do turnieju o tytuł mistrza świata uzyskały reprezentacje Niemiec, Szkocji, Norwegii, Szwajcarii, Szwecji, Włoch, Austrii oraz Czech. Poza strefą awansu znalazły się drużyny Holandii oraz Anglii[8].
Tabele końcowe turniejów kwalifikacyjnych prezentują się następująco:
Awans jako gospodarz
Awans w turnieju kwalifikacyjnym
Klasyfikacja końcowa Mistrzostw Międzykontynentalnych 2024[7]:
Wszystkie drużyny są początkowo umieszczone w jednej grupie, w której rozgrywają mecze w systemie round robin. Oznacza to, że każda drużyna rozgrywa mecz z każdą inną drużyną w grupie. Celem tej fazy jest wyłonienie sześciu najlepszych drużyn, które przejdą do kolejnej fazy, rozgrywanej systemem play-off.
Po zakończeniu fazy round robin drużyny są klasyfikowane na podstawie uzyskanych wyników. Dwie najlepsze drużyny automatycznie awansują do półfinałów. Pozostałe drużyny, które zajmują miejsca od trzeciego do szóstego, rozgrywają mecze kwalifikacyjne: drużyna z 3. miejsca zmierzy się z drużyną z 6. miejsca, a drużyna z 4. miejsca z drużyną z 5. miejsca.
Zwycięzcy meczów kwalifikacyjnych przechodzą do półfinałów, gdzie:
drużyna, która zwyciężyła w meczu 4 vs 5, zagra z najlepszą drużyną fazy round robin,
drużyna, która zwyciężyła w meczu 3 vs 6, zagra z drużyną, która zajęła drugie miejsce w fazie round robin.
Zwycięzcy półfinałów awansują do meczu o złoty medal, natomiast przegrani półfinałów rozegrają mecz o brązowy medal[10].
Turniej zostanie rozegrany w hali sportowo-rozrywkowej, będącej częścią kompleksu Moose Jaw Events Centre, funkcjonującego pod komercyjną nazwą Temple Gardens Centre. Obiekt dysponuje trybunami o pojemności 4 465 miejsc podczas wydarzeń sportowych[11], natomiast podczas turnieju dla widzów udostępnionych zostanie 4 244 miejsc[12].
Cały kompleks, zajmujący powierzchnię 210 000 ft², został otwarty 19 sierpnia 2011 roku. W jego skład, oprócz hali sportowo-rozrywkowej, wchodzą również ośmiotorowa arena curlingowa oraz sale bankietowe i konferencyjne. Hala, będąca areną zmagań mistrzostw, na co dzień gości mecze klubów hokejowych WHL Moose Jaw Warriors oraz AAA Warriors[11].
Hala w Moose Jaw (funkcjonująca wcześniej pod komercyjną nazwą Mosaic Place) w przeszłości gościła m.in.: Scotties Tournament of Hearts w 2015[13] i 2020[14] roku oraz Canada Cup w 2012[15] roku.
Mistrzostwa odbywały się w dniach 29 marca – 6 kwietnia 2025 roku. W ciągu pierwszych siedmiu dni turnieju zaplanowano 20 sesji Round Robin, rozgrywanych codziennie w trzech terminach: o 9:00, 14:00 i 19:00, z wyjątkiem dnia otwarcia, kiedy odbyły się dwie sesje (o 14:00 i 19:00).
Faza play-off zaplanowana została na dwa ostatnie dni mistrzostw. 5 kwietnia o godzinie 9:00 rozegrane zostały kwalifikacje do półfinału, a o 15:00 odbył się półfinał. 6 kwietnia przewidziano mecz o trzecie miejsce (o 9:00) oraz finał (o 15:00)[16].
Turniej odbywał się w czasie trwającej od 1 lutego 2025 roku wojny handlowej pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Kanadą i Meksykiem. Jednym z jej aspektów były wypowiedzi prezydenta Stanów Zjednoczonych Donalda Trumpa, sugerujące możliwość aneksji Kanady jako 51. stanu USA, co spotkało się z szeroką krytyką w Kanadzie i wywołało napięcia dyplomatyczne. W związku z zaostrzeniem stosunków politycznych pomiędzy oboma państwami pojawiły się obawy, że reprezentacja Stanów Zjednoczonych może zostać wygwizdana przez kanadyjską publiczność. Obawy te wynikały m.in. z wcześniejszych incydentów podczas innych wydarzeń sportowych rozgrywanych w Kanadzie, gdy w trakcie odgrywania hymnu Stanów Zjednoczonych dochodziło do wyrazów dezaprobaty ze strony kibiców[17][18].
Do spotkania pomiędzy reprezentacjami Kanady i Stanów Zjednoczonych doszło 4 kwietnia, w trakcie ostatniej – 20. sesji fazy Round Robin. Mecz rozegrano przy pełnych trybunach hali w Moose Jaw. Kapitan kanadyjskiej drużyny Brad Jacobs odniósł się do napiętej atmosfery, mówiąc: Chcemy wygrać ten mecz i sprawić, by Kanadyjczycy byli dumni. (...) Jestem jak wszyscy inni – nie lubię tych głosów z południa, które mówią, że Kanada to 51. stan. Nie, nie podoba nam się to. Podczas prezentacji drużyny amerykańskiej odnotowano pojedyncze gwizdy, natomiast po zwycięstwie Kanady część publiczności spontanicznie odśpiewała hymn państwowy[18].
Oskarżenia o naruszenie zasad przez reprezentację Chin
Podczas turnieju doszło do kontrowersji związanych z zachowaniem reprezentacji Chin, prowadzonej przez Xu Xiaominga. W trakcie meczu pomiędzy Chinami a Niemcami, rozegranego 31 marca podczas ósmej sesji Round Robin, pojawiły się wątpliwości, czy jeden z chińskich zawodników nie dotknął celowo kamienia nogą. Zawodnik, zapytany o sytuację, nie przyznał się do jakichkolwiek nieprawidłowości[19].
Większe kontrowersje wzbudziło zdarzenie z 5 kwietnia, mające miejsce podczas meczu kwalifikacyjnego fazy play-off pomiędzy reprezentacjami Norwegii i Chin. Norwegowie poprosili o przerwę techniczną w związku z podejrzeniem, że kij Li Zhichao mógł dotknąć kamienia. Drużyna chińska zaprzeczyła jakimkolwiek naruszeniom. Sędziowie nie podjęli interwencji, ponieważ norweska drużyna, pomimo początkowych wątpliwości, ostatecznie zgodziła się kontynuować grę bez zgłaszania formalnej skargi. Kamień pozostał w grze[19][20].
Po zakończeniu meczu w sieci opublikowano nagranie wskazujące na możliwość faktycznego naruszenia przepisów. Dziennikarz CBS, Devin Heroux, udostępnił nagranie domniemanego incydentu w serwisie X, twierdząc, że stanowi ono dowód na rażące i celowe oszustwo ze strony reprezentacji Chin. Rzecznik Światowej Federacji Curlingu potwierdził, że organizacja jest świadoma incydentu, jednakże nie podjęto dalszych działań dyscyplinarnych z uwagi na brak formalnego protestu ze strony Norwegii. Sekretarz generalny Norweskiego Stowarzyszenia Curlingu, Pål Trulsen, w pomeczowym komentarzu stwierdził, że sytuacja wydaje się "bardzo niesprawiedliwa", dodając: W curlingu zawodnicy otrzymują ostrzeżenia za niewłaściwy ubiór, dlatego zaskakujące jest, że tego typu incydent pozostał bez reakcji. Głos w sprawie zabrał również australijski trener curlingowy Jay Merchant, który publicznie zasugerował możliwość nałożenia sankcji na reprezentację Chin[19][20].
Po porażce w półfinale kapitan drużyny Chin Xu Xiaoming oraz trener Weidong Tan, pełniący również rolę tłumacza, odnieśli się do kontrowersji, po raz kolejny twierdząc, że zespół nie uważa, aby szczotka dotknęła kamienia[20].
.jpg)
Chiny
Japonia
Stany Zjednoczone
Kanada
Korea Południowa
Australia
Nowa Zelandia
Chińskie Tajpej
Niemcy
Szkocja
Norwegia
Szwajcaria
Szwecja
Włochy
Austria
Czechy
Holandia
Anglia
.jpg)
