Milivoje Blaznavac
Data i miejsce urodzenia | 16 maja 1824 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 5 kwietnia 1873 | ||
Premier Serbii | |||
Okres | od 22 sierpnia 1872 | ||
Poprzednik | Radivoje Milojković | ||
Następca | Jovan Ristić | ||
Minister wojny | |||
Okres | od 2 kwietnia 1865 | ||
Poprzednik | Hippolyte Mondain | ||
Następca | Jovan Belimarković | ||
Minister wojny | |||
Okres | od 10 sierpnia 1872 | ||
Poprzednik | Jovan Belimarković | ||
Następca | Jovan Belimarković | ||
Odznaczenia | |||
|
Milivoje Petrović Blaznavac (cyr. Миливоје Петровић Блазнавац; ur. 16 maja 1824 we wsi Blaznava, zm. 5 kwietnia 1873 w Belgradzie[1]) – serbski generał i polityk, premier Serbii (1872-1873), minister wojny (1865–1868, 1872–1873).
Życiorys
Był synem wiejskiego kupca Petara i Petriji[2]. W 1842 przeniósł się do Belgradu, gdzie pracował jako urzędnik[2]. W sierpniu 1846 wstąpił do armii, dwa lata później wyjechał do Wojwodiny, gdzie brał udział w wydarzeniach Wiosny Ludów w oddziale Stevana Knićanina[2]. W 1848 przez krótki czas pełnił funkcję adiutanta księcia Aleksandra Karađorđevicia[1]. Po zakończeniu służby wyjechał za granicę, przebywał w Wiedniu, Paryżu i Metzu, gdzie zdobywał wiedzę z zakresu produkcji sprzętu wojskowego[2]. W 1854 powrócił do kraju i w stopniu podpułkownika kierował jednym z departamentów w ministerstwie wojny[1]. W 1858 awansowany do stopnia pułkownika.
Politycznie związany z grupą Ustavobranici (Obrońcy Konstytucji), kierowanej przez Vučicia Perišicia. Po objęciu władzy przez dynastię Obrenoviciów w roku 1858 został aresztowany, a następnie wydalony z Belgradu. Zamieszkał w Blaznawie, skąd powrócił w 1861, otrzymując zadanie nadzoru nad odlewnią dział w Kragujevacu. W Kragujevacu zajął się ulepszaniem konstrukcji dział i karabinów, przeznaczonych dla armii serbskiej[2]. W 1865 po raz pierwszy stanął na czele resortu wojny i otrzymał zadanie przygotowania Serbii do wojny z Turcją[1]. W tym czasie był deputowanym do parlamentu[2].
Po zabójstwie księcia Michała w maju 1868, Blaznavac z pomocą wojska przejął kontrolę nad Belgradem i przekazał koronę w ręce czternastoletniego Milana Obrenovicia. W jego imieniu władzę w kraju sprawowała trzyosobowa rada regencyjna, w skład której wchodził Milivoje Blaznavac, Jovan Ristić i Jovan Gavrilović[1]. W 1872, kiedy Miloš osiągnął pełnoletność, Blaznavac stanął na czele rządu, kierując także resortem wojny, 10 sierpnia 1872 uzyskał awans na stopień generalski - był pierwszy oficerem armii serbskiej w stopniu generała[2]. Zmarł w czasie pełnienia urzędu na atak serca i został pochowany w Rakovicy.
Odznaczenia
- Order Daniły I 2 kl. (Czarnogóra)
- Order Medżydów 2 st. (Imperium Osmańskie)
- Order Korony Żelaznej 1 s. (Austro-Węgry)
Życie prywatne
Był żonaty (żona Katarina z d. Konstantinović), miał dwoje dzieci (Milica, Vojislav)[1].
Przypisy
Bibliografia
- Миливоје Петровић Блазнавац. srpskaenciklopedija.org. [dostęp 2021-12-12]. (serb.).