Miika Elomo

Miika Elomo

Data i miejsce urodzenia	22 kwietnia 1977 Turku
Data śmierci	ok. 9 lutego 2025
Obywatelstwo	Finlandia
Wzrost	183 cm
Pozycja	napastnik (prawoskrzydłowy)
Uchwyt	lewy
Draft	NHL 1995, numer: 23 (1 runda) Washington Capitals

Miika Elomo (ur. 22 kwietnia 1977 w Turku, zm. ok. 9 lutego 2025) – fiński hokeista, trener.

Wychowanek klubu TPS w rodzinnym mieście. grał w drużynach juniorskich i zespole seniorskim. W drafcie NHL z 1995 został wybrany przez kanadyjski klub Washington Capitals w pierwszej rundzie z numerem 23. W 1996 wyjechał do Stanów zjednoczonych i przez dwa niepełne sezony grał w barwach zespołu Portland Pirates w lidze AHL. W drugiej części sezonu 1997/1998 wrócił do Finlandii i grał w stołecznej ekipie HIFK. Następną edycję SM-Liiga spędził ponownie w macierzystym TPS. Następnie raz jeszcze wyjechał do USA i w październiku 1999 rozegrał dwa jedyne mecze w NHL w barwach Washington Capitals, a poza tym regularnie grał znowu w Portland Pirates, natomiast w kolejnym sezonie AHL 2000/2001 występował w kanadyjskiej drużynie Saint John Flames. W 2001 na stałe powrócił do Finlandii i początkowo był zawodnikiem TPS, a potem przez kilka lat w Espoo Blues.

W barwach juniorskich reprezentacji Finlandii uczestniczył w turniejach mistrzostw świata juniorów do lat 17 edycji 1994, mistrzostw Europy juniorów do lat 18 edycji 1994, 1995, mistrzostw świata juniorów do lat 20 edycji 1995, 1996.

Jako trener był asystentem szkoleniowca w TPS, samodzielnie prowadził drużynę juniorską do lat 20 tego klubu, a w sezonie 2014-2015 przejściowo był też głównym trenerem seniorskiego zespołu TPS. Od początku 2016 lutego był głównym trenerem drużyny TuTo w drugiej klasie rozgrywkowej Mestis^[1] (zawodnikiem był tam wtedy jego brat Teemu). W edycji GET-ligaen (2019/2020) prowadził norweski zespół rozgrywek Storhamar Dragons, osiągając drugie miejsce w sezonie zasadniczym (faza play-off została odwołana z powodu pandemii COVID)^[2][3]. Następnie wszedł do sztabu trenerskiego reprezentacji kraju do lat 20 i był asystentem podczas turniejów mistrzostw świata juniorów do lat 20 edycji 2021, 2022. 14 stycznia 2022 został oficjalnie przedstawiony jako trener zespołu Ciarko STS Sanok w rozgrywkach Polskiej Hokej Ligi^[4] (w maju tego roku jego brat Teemu został szkoleniowcem innego zespołu z tej ligi, KH Energa Toruń^[5]). Po sezonie PHL 2022/2023 odszedł z sanockiego klubu^[6] i został szkoleniowcem francuskiej drużyny Les Jokers de Cergy-Pontoise z rozgrywek Ligue Magnus^[7].

Jego bracia Teemu (ur. 1979)^[8] i Tommi (ur. 1981)^[9] także zostali hokeistami.

4 lutego 2025 poślubił Marię Autio^[10]. Zmarł ok. 9 lutego 2025^[11][12]. 14 lutego 2025 jego pamięć uczczono przed ligowym meczem TPS – Ässät^[13].

Zawodnicze reprezentacyjne

• Złoty medal mistrzostw Europy juniorów do lat 18: 1995

Zawodnicze klubowe

• Hopealuistin: 1996 z TPS
• Srebrny medal mistrzostw Finlandii: 1996 z TPS
• Trofeum pamiątkowe Harry’ego Lindbladina – pierwsze miejsce w sezonie zasadniczym SM-liigi: 1999 z TPS
• Złoty medal mistrzostw Finlandii: 1998 z HIFK, 1999 z TPS
• Calder Cup – mistrzostwo AHL: 2001 z Saint John Flames

Trenerskie klubowe

• Puchar Finlandii: 2017 z TuTo
• Srebrny medal Mestis: 2018 z TuTo
• Brązowy medal Mestis: 2019 z TuTo

• Miika Elomo w bazie Eliteprospects.com (ang.)
• Miika Elomo w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
• Miika Elomo – profil na stronie NHL