WikiMini

Mieczysław Targowski-Tarnawa

Mieczysław Targowski
Ilustracja
Mieczysław Targowski-Tarnawa (przed 1933)
porucznik taborów porucznik taborów
Pełne imię i nazwisko

Mieczysław Józef Targowski

Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1891
Tokarnia, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Charków, USRR, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

1914–1917, 1920–1921, 1939–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

2 Pułk Ułanów
6 Pułk Ułanów Kaniowskich
11 Pułk Ułanów
5 Dywizjon Taborów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Waleczności (Austro-Węgry) Medal Waleczności (Austro-Węgry)
Multimedia w Wikimedia Commons
Mieczysław Targowski
Tablica pamiątkowa w Tokarni
Dworek w Tokarni

Mieczysław Józef Targowski[a] (ur. 1 stycznia 1891 w Tokarni, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – porucznik taborów rezerwy Wojska Polskiego, ziemianin[2], ofiara zbrodni katyńskiej. Jego losy opisane są w książce Antoniego Gagatnickiego i Józefa Wrony "Zapomniane rękopisy"[3] na podstawie wspomnień pierwszego ze współautorów.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa Bolesława i Zofii z Prus-Skowrońskich[4][5]. Od kwietnia 1899 uczył się w Szkole Powszechnej im. św. Jana Kantego, a od 1901 uczęszczał do c. k. Gimnazjum III w Krakowie[4]. 29 czerwca 1909 zakończył naukę w klasie VIIIa ze zdanym egzaminem dojrzałości. Od października 1909 studiował w Wyższej Szkole Rolniczej w Wiedniu, po dwóch latach przeniósł się do Akademii Rolniczej w Dublanach. Przerwał studia i we wrześniu 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Dostał przydział do 3 szwadronu 2 pułku ułanów. Na stopień chorążego został mianowany ze starszeństwem z 1 lipca 1916 w kawalerii[6]. We wrześniu 1917 urlopowany z wojska na wniosek austriackiego ministra obrony, zaczął gospodarować w rodzinnym majątku w Tokarni.

15 sierpnia 1920, jako ochotnik zgłosił się do Wojska Polskiego i został przydzielony do szwadronu zapasowego 6 pułku ułanów[7]. 1 lutego 1921 na wniosek MSWojsk. urlopowany z wojska na pół roku, później bezterminowo. W tym samym roku został zdemobilizowany[8]. 8 stycznia 1924 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 301. lokatą w korpusie oficerów rezerwy jazdy (od 1924 roku – kawalerii). Posiadał wówczas przydział do 11 pułku ułanów w Ciechanowie[9][10][11]. Później został przeniesiony do korpusu oficerów taborów. W 1934 roku, jako oficer rezerwy taborów pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto. Posiadał przydział w rezerwie do 5 dywizjonu taborów[12].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 po agresji ZSRR na Polskę w nieznanych okolicznościach wzięty do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku[2]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany potajemnie w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach[2], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[13]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD pod pozycją 3308[2][14].

9 czerwca 1917 ożenił się z Marią ze Skrzyszowskich, córką inżyniera[4][7].

5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana[15][16]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[17].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ W latach 20. XX wieku w ewidencji Wojska Polskiego figurował, jako „Mieczysław I Targowski” w celu odróżnienia od innego oficera noszącego wówczas to samo imię i nazwisko[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1794.
  2. ↑ a b c d Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 557.
  3. ↑ Antoni Gagatnicki, Józef Wrona, Zapomniane rękopisy, Tokarnia ; Więcierza: Bartłomiej Dyrcz, 2016, ISBN 978-83-943880-1-0 [dostęp 2025-01-26].
  4. ↑ a b c Targowski Mieczysław Józef. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.53-4454 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2025-07-15].
  5. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 557, jako Targowski-Tarnawa.
  6. ↑ Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 44.
  7. ↑ a b Żołnierze Niepodległości ↓.
  8. ↑ Pierwsza lista 1921 ↓, s. 41.
  9. ↑ Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 296.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 622, 702.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 661, 624.
  12. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 186, 715.
  13. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
  14. ↑ Banaszek, Roman i Sawicki 2000 ↓, s. 298.
  15. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  16. ↑ Zbrodnia katyńska, między prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17].
  17. ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 stycznia 1923 roku, s. 34.
  19. ↑ M.P. z 1932 r. nr 29, poz. 35

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]