|
Data i miejsce urodzenia | 22 marca 1933 Leffrinckoucke |
Data i miejsce śmierci | 26 marca 2020 Marsylia |
Pozycja | pomocnik |
Kariera juniorska |
|
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1952–1954 | Le Havre AC | 51 | (14) | 1954–1957 | Stade de Reims | 78 | (29) | 1957–1966 | AS Monaco | 330 | (31) | | W sumie: | 459 | (74) | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1962 | Francja | 1 | (0) | |
Kariera trenerska |
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Dorobek medalowy |
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Michel Hidalgo (ur. 22 marca 1933 w Leffrinckoucke, zm. 26 marca 2020 w Marsylii[1]) – francuski piłkarz, trener piłkarski, selekcjoner reprezentacji Francji, którą doprowadził do mistrzostwa Europy w 1984 roku.
Kariera zawodnicza
Hidalgo urodził się w departamencie Nord, gdzie pracował jego ojciec w branży metalurgicznej, jednak wychowywał się w Normandii na przedmieściach Caen, dokąd rodzina przeniosła się z powodu zmiany pracy ojca. Rozpoczął swoją karierę piłkarską już w Normandii, w 1952 zdobył z klubem US Normande z Mondeville mistrzostwo Normandii juniorów. W tym samym roku przeszedł do Le Havre AC, skąd trafił do czołowego wówczas klubu Ligue 1 Stade de Reims, z którym zdobył w 1955 mistrzostwo Francji, w 1956 zaś wystąpił w finale pierwszej edycji Pucharu Europy Mistrzów Krajowych, w którym strzelił nawet bramkę, jednak jego drużyna przegrała 4:3 z Realem Madryt. W 1957 został zawodnikiem AS Monaco, z którym dwukrotnie wywalczył mistrzostwo Francji (1961 i 1963) oraz Puchar Francji (1960–1963). W 1962 rozegrał swój jedyny mecz w reprezentacji narodowej, w 1966 zaś zakończył karierę piłkarską i zajął się trenowaniem.
Kariera trenerska
Hidalgo rozpoczynał karierę trenerską od pracy z rezerwami AS Monaco. 27 marca 1976 zastąpił Stefana Kovacsa na stanowisku trenera reprezentacji Francji. Hidalgo stworzył jedną z najlepszych drużyn w historii Francji, występował u niego m.in. Michel Platini. Pod wodzą Hidalgo drużyna narodowa grała w półfinale Mistrzostw Świata 1982 i uległa w meczu o 3. miejsce Polsce 2:3. W 1984 wywalczył z drużyną narodową mistrzostwo Europy po finale z Hiszpanią. Po tym sukcesie zastąpił go Henri Michel, zaś Hidalgo został dyrektorem technicznym federacji piłkarskiej. W latach 1986–1991 był menedżerem klubu Olympique Marsylia. Z posady zrezygnował i zajął się pracą w telewizji, był m.in. ekspertem w programie „Demain c’est foot”. W 2004 objął na krótko reprezentację Konga.
Przypisy
- ↑ Michel Hidalgo, ancien sélectionneur de l’équipe de France, est mort à l'âge de 87 ans. 20minutes.fr, 26 marca 2020. [dostęp 2020-03-26]. (fr.).
Kariera szkoleniowa
- Sokołow (1964–65)
- Ondzola (1978)
- Goujon (1986–87)
- Minga (1992–1993)
- Mémy (1997–98)
- Ngouinda (1998–99)
- Mémy (1999–2000)
- Ngakosso (2000)
- Tchangana (2001)
- Minga (2001)
- Moldovan (2001)
- Ngouinda (2002)
- Andrey (2002–03)
- Bernard (2003)
- Hidalgo (2004)
- Létard (2004–05)
- Tchangana (2005–06)
- Tosi (2006–07)
- Tchangana (2007–08)
- Todorov (2008–10)
- Corfou (2010–11)
- Ngakosso (2011)
- Wallemme (2011–12)
- Djabour (2012–13)
- Le Roy (2013–15)
- Lechantre (2016)
- Ngatsono (2016–17)
- Migné (2017–18)
- Valdo (2018–21)
- Put (od 2021)
|
- Universalis: michel-hidalgo