Metody I (patriarcha Konstantynopola)

Święty
Metody

Μεθόδιος Α΄

Wyznawca, patriarcha, święty^[a]

Data i miejsce urodzenia

pomiędzy 788 a 800
Syrakuzy

Data i miejsce śmierci

14 czerwca 847
Konstantynopol

Czczony przez

Kościół katolicki
Cerkiew prawosławną

Wspomnienie

14 czerwca^[b]
27 czerwca^[c]

Multimedia w Wikimedia Commons

Metody I, Metody Wyznawca, gr. Μεθόδιος Α΄, cs. Swiatitiel Miefodij, patriarch Konstantinopolskij (ur. 788/800 w Syrakuzach, zm. 14 czerwca 847 w Konstantynopolu) – patriarcha Konstantynopola, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.

Żywot świętego

Metody urodził się w zamożnej rodzinie. W młodym wieku został wysłany do Konstantynopola w celu uzupełnienia edukacji i zdobycia stanowiska na dworze. Metody jednak wstąpił do klasztoru w Bitynii I został w nim opatem.

Podczas prześladowań ikonodulii w 815 udał się do Rzymu, prawdopodobnie jako wysłannik usuniętego z urzędu patriarchy Nicefora I. Po powrocie w 821 został aresztowany i wygnany do Nikomedii. W 829 został uwolniony i otrzymał stanowisko na dworze cesarza Teofila.

Po śmierci cesarza w 843, wpływowy minister Teoktistos przekonał cesarzową Teodorę do przywrócenia kultu ikon. Następnie doprowadził do depozycji wspierającego ikonoklastów patriarchy Jana VII Gramatyka. Metody został jego następcą 4 marca 843 aż do śmierci. Nowy patriarcha ogłosił powrót ortodoksji. Starał się doprowadzić po pojednania ikonoklastów i ikonodulów.

Teodor pozostawił po sobie pisma polemiczne, hagiograficzne, homilie i poezję.

Kult

Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 14 czerwca.

Cerkiew prawosławna wspomina świętego 14/27 czerwca^[d], tj. 27 czerwca według kalendarza gregoriańskiego.

W ikonografii święty przedstawiany jest w liturgicznych szatach biskupich. Jest starszym mężczyzną z niedługą, kasztanową brodą. Prawą dłonią błogosławi, w lewej trzyma ikonę Chrystusa.

Zobacz też

Kult świętych
Wstawiennictwo świętych
Metody – inne postaci święte o tym imieniu

Uwagi

↑ kategorie i tytuły świętych prawosławnych
↑ liturgia katolicka oraz liturgia prawosławna według kalendarza juliańskiego
↑ prawosławna liturgia według kalendarza gregoriańskiego
↑ podwójne datowanie

Bibliografia

Święty Metody Wyznawca, patriarcha na brewiarz.katolik.pl [ostatnia aktualizacja: 27.05.2010]
Święty Metody, patriarcha konstantynopolitański na cerkiew.pl (opr. Jarosław Charkiewicz)

Patriarcha Konstantynopola

Biskupi Bizancjum do 337	Andrzej Apostoł (przed 38) Stachys (38–54) Onezym (54–68) Polikarp I (71–89) Plutarch (89–105) Sedecjon (105–114) Diogenes (114–129) Eleuteriusz (129–136) Feliks (136–141) Polikarp II (141–144) Atenodor (144–148) Euzois (148–154) Wawrzyniec (154–166) Alipiusz (166–169) Pertinaks (169–187) Olimpian (187–198) Marek I (198–211) Filadelfus (211–217) Cyriak I (217–230) Kastyn (230–237) Eugeniusz I (237–242) Tytus (242–272) Domecjusz (272–284) Rufin I (284–293) Probus (293–306) Metrofan (306–314) Aleksander (314–337)
Arcybiskupi Konstantynopola do 458	Paweł I (337–339, 342, 346–351) Euzebiusz z Nikomedii (339–341) Macedoniusz I (342–346, 351–360) Eudoksjusz z Antiochii (360–370) Demofil (370–379) Ewagriusz (379) Grzegorz z Nazjanzu (379–381) Maksym I Cynik (381) Nektariusz (381–397) Jan Chryzostom (398–404) Arsacjusz z Tarsu (404–405) Attyk (406–425) Syzyniusz I (426–427) Nestoriusz (428–431) Maksymian (431–434) Proklos (434–446) Flawian (446–449) Anatoliusz (449–458)
Patriarchowie ekumeniczni do 1054	Gennadiusz I (458–471) Akacjusz (471–488) Frawitas (488–489) Eufemiusz (489–495) Macedoniusz II (496–511) Tymoteusz I (511–518) Jan II Kapadocki (518–520) Epifaniusz (520–535) Antym I (535–536) Menas (536–552) Eutychiusz (552–565, 577–582) Jan III Scholastyk (565–577) Jan IV Postnik (582–595) Cyriak II (596–606) Tomasz I (607–610) Sergiusz I (610–638) Pyrrus I (638–641, 654) Paweł II (642–653) Piotr (654–666) Tomasz II (667–669) Jan V (669–675) Konstantyn I (675–677) Teodor I (677–679, 686–687) Jerzy I (679–686) Paweł III (688–693) Kallinik I (693–705) Cyrus (705–712) Jan VI (712–715) German I (715–730) Anastazy (730–754) Konstantyn II (754–766) Nicetas I (766–780) Paweł IV (780–784) Tarazjusz (784–806) Nicefor I (806–815) Teodot I Kassiteras (815–821) Antoni I Kassimates (821–836) Jan VII Gramatyk (836–843) Metody I (843–847) Ignacy I (847–858, 867–877) Focjusz I Wielki (858–867, 877–886) Stefan I (886–893) Antoni II Kauleas (893–901) Mikołaj I Mistyk (901–907, 912–925) Eutymiusz I Synkellos (907–912) Stefan II z Amasei (925–928) Tryfon (928–931) Teofilakt (933–956) Polieuktos (956–970) Bazyli I Skamandrenos (970–974) Antoni III Studyta (974–979) Mikołaj II Chryzoberges (984–992) Syzyniusz II (996–998) Sergiusz II (1001–1019) Eustacjusz (1019–1025) Aleksy I Studyta (1025–1043) Michał I Cerulariusz (1043–1058)