Marcin Różalski
Pseudonim | Płocki Barbarzyńca | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 29 lipca 1978 | ||
Obywatelstwo | Polska | ||
Wzrost | 188 cm | ||
Masa ciała | 110 kg | ||
Styl walki | MMA, boks tajski, kick-boxing | ||
Debiut | kick-boxing – 2004 | ||
Federacja | KSW | ||
Kategoria wagowa | |||
Klub | Różal Team | ||
Bilans walk zawodowych[a] | |||
Liczba walk | kick-boxing – 32 | ||
Zwycięstwa | kick-boxing – 22 | ||
Przez nokauty | kick-boxing – 12 | ||
Przez poddania | MMA – 2 | ||
Przez decyzje | kick-boxing – 9 | ||
Porażki | kick-boxing – 9 | ||
| |||
|
Marcin Różalski (ur. 29 lipca 1978 w Płocku[1]) − polski zawodowy kick-bokser, zawodnik muay thai i mieszanych sztuk walki (MMA) wagi ciężkiej, mistrz świata organizacji ISKA z 2007 i WKA z 2008 w formule K-1. Były międzynarodowy mistrz KSW wagi ciężkiej z 2017 roku.
Kariera w kick-boxingu
Jako amator był wielokrotnym medalistą mistrzostw Polski i Europy. W 2004 roku rozpoczął zawodowe starty w K-1[2], dochodząc do półfinału pierwszego Grand Prix Polski w tejże formule. 25 października 2004, przegrał w Paryżu, z wielokrotnym mistrzem świata i Europy w boksie tajskim Cheickiem Kongo przez TKO w 3. rundzie. 18 grudnia 2004 roku, na gali K-1 MAX Spain 2004, w hiszpańskiej Guadalajarze, wygrał przez TKO z zawodnikiem gospodarzy Damianem Garcią.
27 lutego 2005 przegrał na punkty z Przemysławem Saletą, natomiast w październiku tego samego roku został zawodowym mistrzem Polski w boksie tajskim, nokautując Krzysztofa Misiaczyka w 2. rundzie.
17 lutego 2006 doszedł do finału turnieju K-1 European League w Budapeszcie, jednak nie wystąpił w nim z powodu kontuzji, której nabawił się w wygranym, półfinałowym starciu z Ante Varnicą. Na początku marca tego samego roku, wygrał drugą edycję Grand Prix Polski, pokonując wszystkich rywali przed czasem, w tym Rafała Petertila w finałowej walce.
13 maja 2006 pokonał amerykańskiego zawodnika Ricka Roufusa jednogłośnie na punkty. W kwietniu 2007 roku, przegrał z Białorusinem Siarhiejem Hurem, odpadając z turnieju K-1 Italy Oktagon.
3 marca 2007 roku, podczas gali Angels of Fire w Płocku, zdobył zawodowe mistrzostwo świata federacji ISKA (zasady orientalne / K-1). W walce o tytuł pokonał przez techniczny nokaut Turka Yahayę Gulaya[3]. 9 czerwca 2007, przegrał w finale K-1 Poland Grand Prix z Łukaszem Jaroszem przez TKO.
8 marca 2008 roku (Angels of Fire III) został drugi raz w zawodowej karierze mistrzem świata, tym razem organizacji WKA w formule K-1. Tym razem pokonał po 5 rundach przez decyzję sędziów obrońcę tytułu, reprezentującego Szwajcarię Mitata Tahirsylaja[4].
W maju 2009 roku po raz pierwszy wystąpił w oficjalnym turnieju prestiżowej organizacji K-1, zaliczanym do cyklu World GP − K-1 World Grand Prix 2009 w Łodzi. W ćwierćfinale znokautował specjalistę taekwondo, Koreańczyka Park Yong-soo, jednak musiał się później wycofać z udziału w półfinale z powodu kontuzji ręki.
W listopadzie 2017 zakończył współpracę z KSW, wiążąc się z organizacją DSF Kickboxing Challenge, gdzie po prawie dziewięciu latach powróci do startów w kickboxingu[5].
13 kwietnia 2018 roku na gali DSF Kickboxing Challenge 14 w Warszawie, zrewanżował się po latach Peterowi Grahamowi za porażkę na zasadach MMA 2014 roku z gali KSW 28[6].
18 czerwca 2022 roku podczas gali KSW 71: Ziółkowski vs. Rajewski przegrał przez TKO (cztery nokdauny) w drugiej rundzie z doświadczonym Errolem Zimmermanem[7]. Pojedynek odbył się na zasadach K-1, jednak w małych rękawicach[8].
Kariera MMA
W listopadzie 2010 roku podpisał kontrakt z organizacją Konfrontacja Sztuk Walki na występy w mieszanych sztukach walki (MMA)[9].
Zadebiutował 19 marca 2011 roku podczas gali KSW 15 w Warszawie, gdy pokonał przez techniczny nokaut Marcina Bartkiewicza (walka została przerwana z powodu rozcięcia na głowie Bartkiewicza)[10].
Dwa miesiące później, na KSW 16 Różalski po raz kolejny tryumfował z powodu kontuzji rywala, gdy walczący z nim Rosjanin Siergiej Szemietow doznał urazu ręki[11].
25 lutego 2012 roku w walce wieczoru na gali KSW 18: Unfinished Sympathy przegrał w pierwszej rundzie z Holendrem Valentijnem Overeemem, który na kilka dni przed walką zastąpił kontuzjowanego Jérôme’a Le Bannera[12].
28 września 2013 roku na KSW 24: Starcie Gigantów poddał innego kickboksera Pawła Słowińskiego duszeniem zza pleców w 1. rundzie[13][14].
22 marca 2014 roku podczas KSW 26: Materla vs. Silva III pokonał Nicka Rossborougha w drugiej rundzie przez techniczny nokaut[15].
4 października 2014 roku na KSW 28: Fighters Den przegrał przez poddanie z Peterem Grahamem z powodu kontuzji kolana. Przed walką 27 maja 2016 z Mariuszem Pudzianowskim waga Różalskiego wynosiła 114,8 kg[16].
27 maja 2016 na KSW 35: Khalidov vs. Karaoglu pokonał byłego strongmana Mariusza Pudzianowskiego w drugiej rundzie przez poddanie[17][18].
Rok później 27 maja 2017 podczas KSW 39, które odbyło się na Stadionie Narodowym znokautował ówczesnego mistrza KSW wagi ciężkiej Fernando Rodriguesa Jr. w 16 sekundzie starcia, odbierając mu tym samym mistrzostwo[19]. Jak sam wyznał, cała akcja, która można było zobaczyć w oktagonie była trenowana specjalnie pod rywala[20]. Po zwycięstwie i zdobyciu pasa mistrzowskiego Różalski ogłosił niemal od razu, że pas zostanie zwakowany ze względu na brak jego [Różalskiego] zainteresowania pasami. Oficjalnie pas zwakował w lipcu, wręczając go właścicielowi federacji KSW, Maciejowi Kawulskiemu[21].
1 marca 2019 roku zakończył sportową karierę[22]. 7 września 2020 na oficjalnym kanale KSW (na serwisie Youtube) został opublikowany film pt. „On wraca...”, który miał sugerować powrót Różala do klatki KSW[23]. Trzy następne dni później na ten kanał zostało dodane kolejne wideo, potwierdzające powrót Różalskiego, jednak nie do największej polskiej organizacji, a do nowo powstałej Genesis, w której stoczył pojedynek na gołe pięści[24].
Boks
W czerwcu 2002 roku w Płocku stoczył jedyną w swej karierze zawodową walkę bokserską, gdy pokonał przez techniczny nokaut w 3. rundzie Pawła Newazila[25].
Boks na gołe pięści
23 października 2020 roku po powrocie do walk stoczył swój pierwszy pojedynek w formule boksu na gołe pięści(inne języki) z możliwością używania uderzeń łokciami, podczas pierwszej gali nowo powstałej organizacji Genesis[26][27]. Walkę przegrał z byłym mistrzem UFC − Joshem Barnettem, gdyż nie był zdolny wyjść do trzeciej rundy[28].
Osiągnięcia
- 6-krotny amatorski mistrz Polski w kickboxingu
- amatorski wicemistrz Europy w kickboxingu
- 2005: zawodowy mistrz Polski w boksie tajskim
- 2006: K-1 European League − finalista turnieju
- 2006: II Grand Prix Polski − 1. miejsce w turnieju wagi ciężkiej
- 2007: międzynarodowy mistrz Polski w wadze ciężkiej, formuła K-1[30]
- 2007: mistrz świata ISKA w wadze ciężkiej, formuła K-1
- 2007: K-1 Poland Grand Prix − finalista turnieju wagi ciężkiej
- 2008: mistrz świata WKA w wadze superciężkiej, formuła K-1
- 2009: ćwierćfinalista K-1 World Grand Prix 2009 w Łodzi
- 2017: międzynarodowy mistrz KSW w wadze ciężkiej
Lista zawodowych walk w kick-boxingu
Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
TBA | 2024 | ||||||||
Przegrana | 22-9-1 | Errol Zimmerman | TKO (cztery nokdauny) | 2 | 1:26 | KSW 71: Ziółkowski vs. Rajewski | 18.06.2022 | Toruń | Walka w formule K-1 w rękawicach do MMA. Co-Main Event |
Wygrana | 22-8-1 | Peter Graham | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | DSF Kickboxing Challenge 14 | 13.04.2018 | Warszawa | Debiut w DSF Kickboxing Challenge |
Wygrana | 21-8-1 | Yong Soo Park | KO (kopnięcie w korpus) | 3 | 0:32 | K-1 World GP 2009 in Lodz | 23.05.2009 | Łódź | Ćwierćfinał turnieju K-1 World GP 2009 |
Wygrana | 20-8-1 | Mitat Tahirsylaj | Decyzja | 5 | 3:00 | Angels of Fire III | 08.03.2008 | Płock | Został mistrzem świata WKA w wadze superciężkiej |
Przegrana | 19-8-1 | Gregory Tony | Decyzja | 3 | 3:00 | Angels of Fire II | 27.10.2007 | Płock | |
Przegrana | 19-7-1 | Patrice Quarteron | TKO (cios kolanem) | 3 | 2:20 | A-1 World Combat Cup | 14.07.2007 | Turcja | |
Przegrana | 19-6-1 | Łukasz Jarosz | TKO (niskie kopnięcia) | 2 | 1:35 | K-1 Poland Grand Prix 2007 | 09.06.2007 | Nowy Targ | Przegrał w finale turnieju K-1 Poland Grand Prix 2007 |
Wygrana | 19-5-1 | Siarhiej Hur | Decyzja | 4 | 3:00 | K-1 Poland Grand Prix 2007 | 09.06.2007 | Nowy Targ | Półfinał turnieju K-1 Poland Grand Prix 2007 |
Wygrana | 18-5-1 | Roman Kleibl | KO (prawy sierpowy) | 3 | 0:44 | K-1 Poland Grand Prix 2007 | 09.06.2007 | Nowy Targ | Ćwierćfinał turnieju K-1 Poland Grand Prix 2007 |
Przegrana | 17-5-1 | Siarhiej Hur | Decyzja | 3 | 3:00 | K-1 Italy Oktagon 2007 | 14.04.2007 | Mediolan | Przegrał w ćwierćfinale turnieju K-1 Italy Oktagon |
Wygrana | 17-4-1 | Yahya Gülay | TKO (poddanie przez narożnik) | 5 | 2:00 | Angels of Fire | 03.03.2007 | Płock | Został mistrzem świata ISKA w wadze ciężkiej, formuła K-1 |
Wygrana | 16-4-1 | David Keclik | Decyzja | 3 | 3:00 | Night of Glory | 06.01.2007 | Nowy Targ | Został międzynarodowym mistrzem Polski w wadze ciężkiej, formuła K-1 |
Wygrana | 15-4-1 | Abdullah Selam | KO (wysokie kopnięcie i ciosy pięściami) | 1 | 1:37 | A-1 Final | 04.11.2006 | Stambuł | |
Wygrana | 14-4-1 | Andrej Zurawkow | Decyzja | 3 | 3:00 | K-1 Fighting Network RIGA | 04.11.2006 | Ryga | |
Wygrana | 13-4-1 | Rick Roufus | Decyzja | 3 | 3:00 | Best of the Best II | 13.05.2006 | Warszawa | |
Wygrana | 12-4-1 | Rafał Petertil | TKO (przerwanie przez narożnik) | 1 | 3:00 | II Grand Prix Polski | 04.03.2006 | Wrocław | Wygrał II Grand Prix Polski |
Wygrana | 11-4-1 | Artur Kowalczyk | TKO (cios pięścią) | 1 | 2:24 | II Grand Prix Polski | 04.03.2006 | Wrocław | Półfinał II Grand Prix Polski |
Wygrana | 10-4-1 | Mariusz Kornacki | TKO | 2 | 3:00 | II Grand Prix Polski | 04.03.2006 | Wrocław | Ćwierćfinał II Grand Prix Polski |
Wygrana | 9-4-1 | Ante Varnica | Decyzja | 4 | 3:00 | K-1 European League 2006 | 17.02.2006 | Budapeszt | Z powodu kontuzji nie wystąpił w finale turnieju K-1 European League 2006 |
Wygrana | 8-4-1 | Brunner Tihamer | Decyzja | 3 | 3:00 | K-1 European League 2006 | 17.02.2006 | Budapeszt | |
Przegrana | 7-4-1 | Ashwin Balrak | Decyzja | 3 | 3:00 | Fights at the Border IV | 10.12.2005 | Lommel | Przegrał w półfinale turnieju Fights at the Border IV |
Wygrana | 7-3-1 | Ahmet Jattari | Decyzja | 3 | 3:00 | Fights at the Border IV | 10.12.2005 | Lommel | |
Wygrana | 6-3-1 | Krzysztof Misiaczyk | KO | 2 | ? | Gala Boksu Tajskiego | 08.10.2005 | ? | Zdobył tytuł mistrza Polski w boksie tajskim |
Remis | 5-3-1 | Birol Topuz | Remis | 3 | ? | A-1 Stambuł Turcja vs. Świata | 01.10.2005 | Stambuł | |
Wygrana | 5-3 | Karl Dubus | TKO | 3 | 3:00 | A-1 World Combat Cup | 30.04.2005 | Lyon | |
Przegrana | 4-3 | Przemysław Saleta | Decyzja | 3 | 3:00 | Boxing Europe & Glormax | 27.02.2005 | Włocławek | |
Wygrana | 4-2 | Damian Garcia | TKO | 2 | ? | K-1 MAX Spain 2004 | 18.12.2004 | Guadalajara | |
Przegrana | 3-2 | Cheick Kongo | TKO (ciosy kolanami) | 3 | ? | Muay Thai Tournament | 25.09.2004 | Paryż | |
Wygrana | 3-1 | Wasiliew | TKO (przerwanie przez narożnik) | 6 | ? | Turniej Muay Thai | 02.07.2004 | Kłajpeda | |
Wygrana | 2-1 | Claudius Agape | KO (wysokie kopnięcie) | 1 | 0:30 | Ultimate Thai 2 | 28.02.2004 | Massy | |
Przegrana | 1-1 | Rafał Petertil | Decyzja | 3 | 3:00 | Grand Prix Polski | ??.??.2004 | Wrocław | Przegrał w półfinale Grand Prix Polski |
Wygrana | 1-0 | ? | ? | ? | ? | Grand Prix Polski | ??.??.2004 | Wrocław | Debiut w zawodowym kick-boxingu. Ćwierćfinał Grand Prix Polski |
Lista zawodowych walk w MMA
Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wygrana | 7-4 | Fernando Rodrigues Jr. (11-2) | KO (lewy i prawy sierpowy) | 1 | 0:16 | KSW 39: Colosseum | 27.05.2017 | Warszawa | Zdobył międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze ciężkiej. Bonus za nokaut wieczoru |
Wygrana | 6-4 | Mariusz Pudzianowski (9-4. 1 NC) | Poddanie (duszenie gilotynowe) | 2 | 1:46 | KSW 35: Khalidov vs. Karaoglu | 27.05.2016 | Gdańsk/Sopot | |
Przegrana | 5-4 | James McSweeney (14-13) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 2:16 | KSW 32: Road to Wembley | 31.10.2015 | Londyn | |
Przegrana | 5-3 | Peter Graham (10-7) | Poddanie (kontuzja kolana) | 2 | 0:43 | KSW 28: Fighters Den | 04.10.2014 | Szczecin | |
Wygrana | 5-2 | Nick Rossborough (24-17) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 4:36 | KSW 26: Materla vs. Silva III | 22.03.2014 | Warszawa | |
Wygrana | 4-2 | Paweł Słowiński (1-0) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 4:32 | KSW 24: Starcie Gigantów | 28.09.2013 | Łódź | |
Wygrana | 3-2 | Rodney Glunder (24-19-3) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | KSW 20: Symfonia Walki | 15.09.2012 | Gdańsk/Sopot | |
Przegrana | 2-2 | Salimgiriej Rasułow (8-5) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Draka 7 | 26.05.2012 | Władywostok | Specjalne zasady − walka w parterze tylko do 30 sekund |
Przegrana | 2-1 | Valentijn Overeem (32-29) | Poddanie (klucz na stopę) | 1 | 2:25 | KSW 18: Unfinished Sympathy | 25.02.2012 | Płock | |
Wygrana | 2-0 | Siergiej Szemietow (6-6) | TKO (kontuzja ręki) | 1 | 1:05 | KSW 16: Khalidov vs. Lindland | 21.05.2011 | Gdańsk/Sopot | |
Wygrana | 1-0 | Marcin Bartkiewicz (2-2) | TKO (rozcięcie) | 2 | 1:51 | KSW 15: Współcześni Gladiatorzy | 19.03.2011 | Warszawa | Debiut w MMA |
Lista walk w boksie
Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Wygrana | 1-0 | Paweł Newazil (0-0) | TKO | 3 | 22.06.2002 | Płock | Debiut w boksie |
Lista walk w boksie na gołe pięści
Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Przegrana | 0-1 | Josh Barnett (0-0) | TKO (niezdolność do kontynuowania walki) | 2 | 3:00 | Genesis 1: Różal vs. Barnett | 23.10.2020 | Łódź | Debiut w boksie na gołe pięści. Main Event |
Inne informacje
W 2020 roku wraz z Bartoszem Fabińskim wziął udział w reality show „Ameryka Express”[31][32].
W maju 2024 roku zapowiedział wydanie swojej biografii. Za pracę nad merytoryczną formą treści zawartych w książce będzie odpowiadać reporter Jarek Świątek[33].
Przypisy
- ↑ Marcin Różalski ("Różal") | MMA Fighter Page [online], Tapology [dostęp 2019-03-07] (ang.).
- ↑ Marcin Różalski walczy w K1. sport.pl, 5 marca 2004. [dostęp 2011-01-31].
- ↑ Andrzej Zarębski: Marcin Różalski zawodowym mistrzem świata. gazeta.pl, 4 marca 2007. [dostęp 2011-01-31].
- ↑ Andrzej Zarębski: Marcin Różalski po raz drugi mistrzem świata. gazeta.pl, 9 marca 2008. [dostęp 2011-01-31].
- ↑ Mistrz wagi ciężkiej odchodzi z KSW!. sport.pl, 2017-11-03. [dostęp 2018-04-12]. (pol.).
- ↑ DSF 14: rewanż po latach, Marcin Różalski pokonał Petera Grahama [online], Onet Sport, 14 kwietnia 2018 [dostęp 2019-01-29] (pol.).
- ↑ Marcin Różalski przegrywa przez nokaut w historycznej walce na gali KSW 71 [online], Sport.pl [dostęp 2022-06-19] (pol.).
- ↑ AntoniA. Zubek AntoniA., Marcin Różalski vs Errol Zimmerman. Ikona kickboxingu rywalem Różala na KSW 71 w Toruniu [online], Silesion.PL, 6 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-19] (pol.).
- ↑ Marcin Różalski w MMA [online] [dostęp 2017-01-10] .
- ↑ KSW 15 – wyniki i relacja. mmarocks.pl, 20 marca 2011. [dostęp 2011-03-20].
- ↑ KSW 16 – wyniki i relacja. mmarocks.pl, 21 maja 2011. [dostęp 2011-05-22].
- ↑ KSW 18: Unfinished Sympathy – wyniki i relacja.. mmarocks.pl, 26 lutego 2012. [dostęp 2012-02-26].
- ↑ Paweł Słowiński rywalem Marcina Różalskiego na gali KSW 24 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2023-01-28] (pol.).
- ↑ KSW 24 – Starcie Gigantów wyniki na żywo – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2023-01-28] (pol.).
- ↑ Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., KSW 26: Materla obronił tytuł, Różalski znokautował rywala! [online], sportowefakty.wp.pl, 23 marca 2014 [dostęp 2023-01-28] (pol.).
- ↑ KSW 35: Publiczność dopisała. Zobacz ważenie przed galą w Ergo Arenie! (wideo). sportowefakty.wp.pl, 27 Maja 2016. [dostęp 2016-05-27].
- ↑ Mariusz Pudzianowski vs. Marcin Różalski na KSW 35 [online], Lowking.pl [dostęp 2023-01-28] (pol.).
- ↑ Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., KSW 35: Nieprawdopodobne zwycięstwo Marcina Różalskiego! "Różal" poddał "Pudziana"! [online], sportowefakty.wp.pl, 28 maja 2016 [dostęp 2023-01-28] (pol.).
- ↑ KSW 39: Colosseum – wyniki na żywo. mmarocks.pl, 2017-05-27. [dostęp 2017-05-28].
- ↑ Marcin Różal Różalski KSW 39 – extremehobby [online], extremehobby.eu [dostęp 2017-10-20] (pol.).
- ↑ KacperK. Sosnowski KacperK., Marcin Różalski dla Sport.pl, 11 września 2017 .
- ↑ Marcin Różalski zakończył karierę? Różal wrzucił wymowne WIDEO [online], sport.se.pl [dostęp 2019-03-07] .
- ↑ KSW, On wraca... [online], 7 września 2020 .
- ↑ KSW, Różal wraca! | Genesis [online], 10 września 2020 .
- ↑ boxer: Marcin Rozalski. boxrec.com. [dostęp 2011-01-31]. (ang.).
- ↑ KSW, Różal wraca! | Genesis [online], 10 września 2020 .
- ↑ KSW, Różal kontra Josh Barnett na gołe pięści! | GENESIS [online], 30 września 2020 .
- ↑ KrzysztofK. Kordys KrzysztofK., Genesis: Marcin Różalski pokonany przez Josha Barnetta! Były mistrz UFC zwycięzcą walki wieczoru! | MMA ROCKS [online], MMA Rocks!, 23 października 2020 [dostęp 2020-10-23] (pol.).
- ↑ Najważniejsze osiągnięcia sportowe w okresie 2003–2006. dane.plock.eu.
- ↑ Night of Glory - Łukasz JArosz obronił tytuł!!!. rabka.eu. (pol.).
- ↑ MateuszM. Paczkowski MateuszM., Marcin Różalski i Bartosz Fabiński wystąpią w popularnym programie "Ameryka Express" w TVN [online], MMA PL, 12 grudnia 2019 [dostęp 2024-01-27] (pol.).
- ↑ Marcin Różalski i Bartosz Fabiński odpadli z Ameryka Express, ale mogą wrócić do programu! [online], tvn.pl, 25 marca 2020 [dostęp 2024-01-27] (pol.).
- ↑ Różal zapowiada biografię, ujawnia pierwsze szczegóły dotyczące książki! [online], myMMA.pl - MMA News, UFC, KSW, GROMDA, 11 maja 2024 [dostęp 2024-05-11] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Statystyki i lista walk w MMA (ang.)
- Statystyki i lista walk w boksie (ang.)
- VIAF: 3064158369763401460008
- PLWABN: 9811330528205606
- p
- d
- e
Waga ciężka |
|
---|---|
Waga półciężka |
|
Waga średnia |
|
Waga półśrednia |
|
Waga lekka |
|
Waga piórkowa |
|
Waga kogucia |
|
Waga musza kobiet |
|
Waga słomkowa kobiet |
|