Magneton jądrowy
Magneton jądrowy (symbol μN) – stała fizyczna o wymiarze momentu magnetycznego. Zdefiniowany jest jako[1]:
gdzie:
- – ładunek elementarny,
- – zredukowana stała Plancka,
- – masa spoczynkowa protonu.
W układzie SI jego wartość wynosi[2]:
- μN = 5,050 783 7461(15) × 10−27 J·T−1.
Magneton jądrowy jest naturalną jednostką służącą do wyrażania magnetycznego momentu dipolowego ciężkich cząstek takich jak nukleony i jądra atomowe. Natomiast moment dipolowy elektronu, o wiele większy ze względu na większy stosunek ładunku do masy, jest wyrażany w magnetonach Bohra, μB,
- 1 μB ≈ 1836 μN.
Przypisy
Encyklopedie internetowe (stała fizyczna):
- Britannica: technology/nuclear-magneton
- SNL: kjernemagneton