Macedoniusz I (biskup Bizancjum) : Życiorys, Bibliografia Wikipedia, wolna encyklopedia

Macedoniusz I (biskup Bizancjum)

Macedoniusz I
Arcybiskup Konstantynopola
Kraj działania	Cesarstwo Rzymskie
Data urodzenia	nie wcześniej niż 360
Data śmierci	po 360
Arcybiskup Konstantynopola
Okres sprawowania	342–348; ok. 351–360

Wyznanie	chrześcijaństwo
Kościół	Konstantynopolitański
Wybór patriarchy	342; ok. 351

Macedoniusz I (zm. po 360) – arcybiskup Konstantynopola.

Życiorys

Pierwszy raz został biskupem Konstantynopola w 342 r., po wygnaniu Pawła I. Ustąpił w 348 r., gdy Paweł powrócił. Następnie, po jego śmierci (ok. 350/351) ponownie objął katedrę i sprawował swą posługę aż do 360 r., kiedy to na synodzie sam został zesłany przez arian o nastawieniu fundamentalistycznym.

Jego poglądy teologiczne, szczególnie na temat Ducha Świętego, nie są dość sprecyzowane. Nie uznawał w pełni uchwał Soboru Nicejskiego I i zwalczał jego zwolenników.

Piętnaście lat po jego śmierci do jego nauczania odwoływali się duchoburcy (pneumatomachowie) z Azji Mniejszej, zwani macedonianami, których duchowym przywódcą był Maratoniusz z Nikomedii.

Bibliografia

Macedoniusz I, w: Słownik wczesnochrześcijańskiego piśmiennictwa, oprac. Jan Maria Szymusiak, Marek Starowieyski, Poznań 1971, s. 270.

Patriarcha Konstantynopola

Biskupi Bizancjum do 337	Andrzej Apostoł (przed 38) Stachys (38–54) Onezym (54–68) Polikarp I (71–89) Plutarch (89–105) Sedecjon (105–114) Diogenes (114–129) Eleuteriusz (129–136) Feliks (136–141) Polikarp II (141–144) Atenodor (144–148) Euzois (148–154) Wawrzyniec (154–166) Alipiusz (166–169) Pertinaks (169–187) Olimpian (187–198) Marek I (198–211) Filadelfus (211–217) Cyriak I (217–230) Kastyn (230–237) Eugeniusz I (237–242) Tytus (242–272) Domecjusz (272–284) Rufin I (284–293) Probus (293–306) Metrofan (306–314) Aleksander (314–337)
Arcybiskupi Konstantynopola do 458	Paweł I (337–339, 342, 346–351) Euzebiusz z Nikomedii (339–341) Macedoniusz I (342–346, 351–360) Eudoksjusz z Antiochii (360–370) Demofil (370–379) Ewagriusz (379) Grzegorz z Nazjanzu (379–381) Maksym I Cynik (381) Nektariusz (381–397) Jan Chryzostom (398–404) Arsacjusz z Tarsu (404–405) Attyk (406–425) Syzyniusz I (426–427) Nestoriusz (428–431) Maksymian (431–434) Proklos (434–446) Flawian (446–449) Anatoliusz (449–458)
Patriarchowie ekumeniczni do 1054	Gennadiusz I (458–471) Akacjusz (471–488) Frawitas (488–489) Eufemiusz (489–495) Macedoniusz II (496–511) Tymoteusz I (511–518) Jan II Kapadocki (518–520) Epifaniusz (520–535) Antym I (535–536) Menas (536–552) Eutychiusz (552–565, 577–582) Jan III Scholastyk (565–577) Jan IV Postnik (582–595) Cyriak II (596–606) Tomasz I (607–610) Sergiusz I (610–638) Pyrrus I (638–641, 654) Paweł II (642–653) Piotr (654–666) Tomasz II (667–669) Jan V (669–675) Konstantyn I (675–677) Teodor I (677–679, 686–687) Jerzy I (679–686) Paweł III (688–693) Kallinik I (693–705) Cyrus (705–712) Jan VI (712–715) German I (715–730) Anastazy (730–754) Konstantyn II (754–766) Nicetas I (766–780) Paweł IV (780–784) Tarazjusz (784–806) Nicefor I (806–815) Teodot I Kassiteras (815–821) Antoni I Kassimates (821–836) Jan VII Gramatyk (836–843) Metody I (843–847) Ignacy I (847–858, 867–877) Focjusz I Wielki (858–867, 877–886) Stefan I (886–893) Antoni II Kauleas (893–901) Mikołaj I Mistyk (901–907, 912–925) Eutymiusz I Synkellos (907–912) Stefan II z Amasei (925–928) Tryfon (928–931) Teofilakt (933–956) Polieuktos (956–970) Bazyli I Skamandrenos (970–974) Antoni III Studyta (974–979) Mikołaj II Chryzoberges (984–992) Syzyniusz II (996–998) Sergiusz II (1001–1019) Eustacjusz (1019–1025) Aleksy I Studyta (1025–1043) Michał I Cerulariusz (1043–1058)