Linia kolejowa Ryga – Krustpils

Linia kolejowa
Ryga – Krustpils
Dane podstawowe
Zarządca

Latvijas dzelzceļš

Długość

129,4 km

Rozstaw szyn

1520 mm

Historia
Rok otwarcia

1861

Przebieg
Legenda
eksploatowana / istniejąca
  zlikwidowana / rozebrana lub planowana
kolej metro lub kolej lekka
stacja kolejowa/stacja metra
przystanek
stacja bez ruchu pasażerskiego
ładownia, posterunek ruchu itp
przystanek częściowo używany
koniec linii
odcinek
odcinek w tunelu
odcinek na estakadzie
wiadukt
most
tunel pod wodą
zmiana kilometrażu
granica państwowa / inna
mijanka
przejazd kolejowo-drogowy
przeprawa promowa


    odcinek zelektryfikowany
 
↑ Ryga – Jełgawa
0,0 Ryga Pasażerska
Ryga, Lāčplēša iela
→ Ryga – Skulte/Lugaži
2,2 Vagonu parks
P4 Ryga, Slāvu tilts
5,8 Jāņavārti
→ Ryga – Ērgļi
7,1 Daugmale
8,0 Šķirotava
9,7 Gaisma
11,6 Rumbula
13,7 Dārziņi
16,5 Dole
18,3 Salaspils
A4
23,6 Saulkalne
P10
27,9 Ikšķile
33,0 Jaunogre
34,4 Ogre
rzeka Ogre
35,7 Pārogre
39,4 Ciemupe
P8
45,7 Ķegums
51,4 Lielvārde
56,8 Kaibala
62,4 Jumprava
66,9 Dendrārijs
P32
72,7 Skrīveri
78,6 Muldakmens
82,5 Aizkraukle
94,1 Koknese
P80
102,6 Alotene
A6
112,3 Pļaviņas
→ Pļaviņas – Gulbene
A6
rzeka Ewikszta
121,1 Ozolsala
← Jełgawa – Krustpils
129,4 Krustpils
→ Krustpils – Rzeżyca
↓ Krustpils – Dyneburg

Linia kolejowa Ryga – Krustpils – linia kolejowa na Łotwie łącząca stację Ryga Pasażerska ze stacją Krustpils.

Linia jest zelektryfikowana na 82,5-kilometrowym odcinku Ryga Pasażerska - Aizkraukle. Pozostała część nie posiada trakcji elektrycznej. Na całej długości linia jest dwutorowa. Biegnie wzdłuż Dźwiny.

Historia

Linia powstała w 1861 jako część Kolei Rysko-Dyneburskiej (przedłużonej później do Witebska)[1]. Początkowo leżała w Imperium Rosyjskim, w latach 1918 - 1940 na Łotwie, następnie w Związku Sowieckim (1940 - 1991). Od 1991 ponownie znajduje się w granicach niepodległej Łotwy[2].

W 1959 zelektryfikowano odcinek Ryga - Ogre, w 1968 przedłużono trakcję do Jumpravy, w 1969 do Aizkraukle[3].

Przypisy

  1. ↑ Mappa kolei żelaznych rozchodzących się z Wilna. W: Adam Honory Kirkor: Przewodnik: Wilno i koleje żelazne z Wilna do Petersburga i Rygi oraz do granic na Kowno i Warszawę. Wilno: A. H. Kirkor, 1862.
  2. ↑ Latvijas dzelzceļa vēstures muzejs. [dostęp 2021-10-14]. (łot.).
  3. ↑ Rīga — Daugavpils līnijas vēsture. Latvijas dzelzceļš. [dostęp 2021-10-15]. (łot.).

Bibliografia

  • Publiskās lietošanas dzelzceļa infrastruktūras pārskats 2016/2017. Latvijas dzelzceļš. [dostęp 2021-10-15]. (łot.).
  • Участок Рига-Пасажиеру — Айзкраукле. railwayz.info. [dostęp 2021-10-15]. (ros.).
  • Участок Айзкраукле — Плявиняс. railwayz.info. [dostęp 2021-10-15]. (ros.).
  • Участок Плявиняс — Крустпилс. railwayz.info. [dostęp 2021-10-15]. (ros.).
  • Google Maps
  • Vilcienu kustības saraksts, Pasažieru vilciens, 13 czerwca 2021 .