WikiMini

Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1956 – dziesięciobój mężczyzn

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1956
Lekkoatletyka
Dziesięciobój mężczyzn
1952 1960
Złoty medal Złoty medal

Stany Zjednoczone Milt Campbell

Srebrny medal Srebrny medal

Stany Zjednoczone Rafer Johnson

Brązowy medal Brązowy medal

ZSRR Wasilij Kuzniecow

Dziesięciobój mężczyzn podczas XVI Letnich Igrzysk Olimpijskich w Melbourne rozegrano 29 i 30 listopada 1956 na stadionie Melbourne Cricket Ground. Zwycięzcą został reprezentant Stanów Zjednoczonych Milt Campbell, który w finale ustanowił rekord olimpijski uzyskując wynik 7937 punktów (według obecnie obowiązującej tabeli 7565 punktów)[1].

Rekordy

[edytuj | edytuj kod]
Zawodnik Narodowość Wynik Data Miejsce
Rekord świata Rafer Johnson  Stany Zjednoczone 7985[a]
(7607)[b]
1956-06-11 11 czerwca 1956(dts) Kingsburg[2]
Rekord olimpijski Bob Mathias 7887[a]
(7580)[b]
1952-07-26 26 lipca 1952(dts) Helsinki[1]
Rafer Johnson
Wasilij Kuzniecow

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]
Poz. - pozycja
WR – rekord świata | NR – rekord krajowy | PB – rekord życiowy | =PB – wyrównany rekord życiowy |
SB – najlepszy wynik w sezonie | =SB – wyrównany najlepszy wynik w sezonie | OR – rekord olimpijski
DNF – nie ukończył | DNS – nie wystartował | DSQ – zdyskwalifikowany | NM – Brak zaliczonej wysokości
Poz. Zawodnik Punkty 100 W dal Kula Wzwyż 400 110 ppł Dysk Tyczka Oszczep 1500
1 Stany Zjednoczone Milt Campbell 7937[a]
(7565)[b] OR[1]
10,8 s 7,33 m 14,76 m 1,89 m 48,8 s 14,0 s 45,98 m 3,40 m 57,08 m 4:50,6
2 Stany Zjednoczone Rafer Johnson 7587[a]
(7422)[b]
10,9 s 7,34 m 14,48 m 1,83 m 49,3 s 15,1 s 42,17 m 3,90 m 60,27 m 4:54,2
3 ZSRR Wasilij Kuzniecow 7465[a]
(7330)[b]
11,2 s 7,04 m 14,49 m 1,75 m 50,2 s 14,9 s 44,33 m 3,95 m 65,13 m 4:53,8
4 ZSRR Uno Palu 6930[a]
(7028)[b]
11,5 s 6,65 m 13,39 m 1,89 m 50,8 s 15,4 s 40,38 m 3,60 m 61,59 m 4:35,6
5 Niemcy Martin Lauer 6853[a]
(6910)[b]
11,1 s 6,83 m 12,86 m 1,83 m 48,2 s 14,7 s 39,38 m 3,10 m 50,66 m 4:43,8
6 Niemcy Walter Meier 6773[a]
(6929)[b]
11,3 s 6,80 m 12,99 m 1,86 m 49,3 s 16,1 s 37,59 m 3,70 m 47,97 m 4:20,6
7 Finlandia Torbjörn Lassenius 6565[a]
(6782)[b]
11,8 s 6,62 m 13,45 m 1,70 m 50,8 s 15,9 s 41,36 m 3,80 m 59,33 m 4:36,2
8 Tajwan Yang Chuan-kwang 6521[a]
(6697)[b]
11,2 s 6,90 m 11,56 m 1,95 m 51,3 s 15,0 s 33,92 m 3,30 m 57,88 m 5:00,8
9 Australia Pat Leane 6427[a]
(6695)[b] NR[3]
11,4 s 6,79 m 13,26 m 1,86 m 51,0 s 16,4 s 38,86 m 3,50 m 58,82 m 4:56,8
10. Australia John Cann 6278[a]
(6683)[b]
10,9 s 6,57 m 12,18 m 1,70 m 49,3 s 15,6 s 38,76 m 3,50 m 57,89 m 4:49,2
11. Australia Ian Bruce 6025[a]
(6410)[b]
11,7 s 6,62 m 12,30 m 1,83 m 51,3 s 15,9 s 36,62 m 3,40 m 51,36 m 4:50,4
12. Iran Najmeddin Farabie 5103[a]
(5711)[b]
12,1 s 6,25 m 11,31 m 1,70 m 52,3 s 17,4 s 28,73 m 3,30 m 41,23 m 4:24,8
Stany Zjednoczone Bob Richards DNF 11,7 s 6,39 m 12,52 m 1,75 m 52,3 s 16,8 s 37,77 m 4,45 m 44,09 m
ZSRR Jurij Kutenko 11,6 s 6,64 m 14,46 m NM 50,5 s 15,8 s 47,57 m 4,10 m NM
Belgia Walter Herssens 11,8 s 6,56 m 11,12 m 1,80 m
Portoryko Reinaldo Oliver DNS
Grecja Jeorjos Rumbanis
Tajwan Wu Chun-tsai
  1. a b c d e f g h i j k l m n Według tabel z 1950 obowiązujących podczas igrzysk w 1956.
  2. a b c d e f g h i j k l m n Według obecnie obowiązujących tabel z 1984.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Mark Butler (red.): IAAF Statistics Handbook Special Edition. Games of the XXXI Olympiad Rio 2016. IAAF, 2016, s. 195. [dostęp 2024-12-20]. (ang.).
  2. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, 2015, s. 214, 219 [dostęp 2024-12-20] (ang.).
  3. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 169. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]