Kunoichi

女 → くノ一
Muzeum ninja w Iga, prezentacja shurikenów

Kunoichi (jap. くノ一 lub także zapisywane くの 一) – w dawnej Japonii kobieta ninja lub kobieta znająca sztukę walki ninjutsu[1].

Pochodzenie nazwy

Termin kunoichi to sztuczne, slangowe słowo pochodzące z tajnego języka (ingo)[2], utworzone ze znaku kanji oznaczającego „kobietę” (女, onna). Kolejne trzy kreski w trakcie pisania tego znaku to:

  • く → sylaba „ku” pisana hiraganą;
  • ノ → sylaba „no” pisana katakaną, czasem zapis の (hiragana);
  • 一 → kanji o znaczeniu „ichi” → „jeden”[1].

Międzynarodowe Centrum Badań Ninja

W dążeniu do zachowania dziedzictwa historycznego kraju, państwowy Mie University (Mie Daigaku, mieszczący się w mieście Tsu), ustanowił w 2017 roku Międzynarodowe Centrum Badań Ninja (International Ninja Research Center; 三重大学国際忍者研究センター Mie Daigaku Kokusai Ninja Kenkyū Sentā) w mieście Iga w prefekturze Mie. Celem badań jest m.in. poznanie życia i działalności tajnych wojowników z przeszłości, a także stworzenie bazy danych źródeł historycznych, związanych z ninja i kunoichi[3].

Ze względu na to, że klany ninja były rygorystycznie tajne, a swoją wiedzę praktyczną i teoretyczną przekazywały tylko wewnątrz siebie z pokolenia na pokolenie, powszechna wiedza o nich opiera się głównie na interpretacjach autorów dzieł literackich, sztuk teatralnych, filmów, mangi, czy anime. Są one jednak sprzeczne i niezgodne ze skąpą wiedzą historyczną[3].

Informacje o istnieniu w XVII wieku tajnego języka kunoichi oraz kunoichi-no-jutsu (techniki kobiet-ninja), zawarte m.in. w zbiorze Bansenshūkai (萬川集海, wsp. 万川集海, „Wszystkie rzeki łączą się w morzu” w znaczeniu „wszystkie techniki szkół ninjutsu tworzą wielką księgę wiedzy”)[a] wskazują na możliwość wykorzystywania kobiet nie do walki fizycznej, ale do gromadzenia informacji, infiltracji i służących jako posłańcy[3].

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Bansenshūkai – japońska książka z 1676 roku, zbiór wiedzy pochodzący od klanów ninja regionów Iga i Kōga, poświęcony szkoleniu.

Przypisy

  1. ↑ a b 新明解国語辞典. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 417. ISBN 978-4-385-13107-8.
  2. ↑ Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 540. ISBN 4-7674-2015-6.
  3. ↑ a b c Katsuya Yoshimaru: What is the Kunoichi?. Mie University, 2014. [dostęp 2019-10-20]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Oficjalna strona Uniwersytetu Mie (ang. • jap.)
  • Oficjalna strona International Ninja Research Center (ang. • jap.)
  • Muzeum ninja w Iga (ang.)
  • Samurai & Ninja Museum w Kioto (ang.)
  • Japan Times z 2017: Mie University graduate school to include ninja studies in entrance exam (ang.)
  • Strona oficjalna Koka Ninja House w Kōka (ang.)